@Beereekhoorn: De meesten zijn dat zelfs.

Tuurlijk ben ik het met jullie eens. IK ben mijn vertrouwen in de mensen niet verloren hoor. Het zou wel heel oneerlijk zijn om de hele mensheid af te straffen voor wat één achterlijke teweeg heeft gebracht. Sowieso is dat ook nog eens een belediging naar de mensheid toe ook, als je je standaarden zo laag legt.

Jullie zijn allemaal nog steeds mijn lieverds

@Roxichu: Jij deelt evengoed een moeilijk verhaal met ons en minstens net zoveel respect naar jou als dat ik voor mijn verhaal heb gekregen van iedereen.
Ik was dus wel het vertrouwen in de mensheid even kwijt. Om precies te zijn, de dankbaarheid van mensen. Doe ik zo m’n best om m’n werk goed te doen, de leerlingen te geven wat ze verdienen... En dan werd ik zo afgeserveerd, afgedankt zoals een van mijn vertrouwenspersonen het correct benoemde. Niet op een school, maar ook op de volgende school. Ik heb echt een hele poos ook geen dankbaarheid naar mij toe willen zien, letterlijk alles negatief benaderd en achter alles wat zoeken. Zo erg was het. Maar ook niet zo gek met “een mentale erfenis” van het gedwongen vertrek bij m’n eerste school en na bijna twee jaar ploeteren een ontslagprocedure realiseren... Gelukkig komt dat nu wel een beetje bij beetje terug. Ik ben en blijf een dankbaar persoon en erken ook steeds meer opnieuw de dankbare dingen naar mij toe. Beter voor mij en beter voor mijn omgeving.

@EruYagam, @Roxichu, er is een gezegde: wie goed doet, wie goed ontmoet. En dat klopt volgens mij ook.
En er zijn momenten in het leven dat het nergens naar lijkt, maar uiteindelijk zal je merken dat het wel degelijk zo werkt.

@EruYagami: Ja, je hebt hard en gewetensvol gewerkt... En dan blijkt dat je gewoon belazerd wordt, ik heb er ook mee te maken gehad. Daar word je niet blij van.

@EruYagami: Ja, ik snap wat je bedoeld. Ik heb het niet zo meegemaakt in de werksfeer, maar wel privé, dat mensen je harde werk maar voor lief nemen, dat je zwaarder wordt gestraft voor de dingen die je fout doet en zelden wordt beloond voor de dingen die je goed doet. Dat het nooit goed genoeg blijkt te zijn, ongeacht hoe hard je je best ook hebt gedaan. Het doet pijn, maar het is goed om je te beseffen dat je sommige mensen nou eenmaal nooit tevreden kan stellen, en dat er altijd mensen blijven bestaan die almaar meer van je verwachten. Ik hoop dat je beseft hoe belangrijk je bent geweest voor die kinderen, en dat telt, in mijn ogen, het meeste.

@EruYagami: @Roxichu: jullie zijn goede en evenwichtige mensen, die ook bij tegenslag uiteindelijk beter uit de situatie komen

En zoals een ander spreekwoord zegt: als er één deur dicht gaat, gaan er vele andere open. Ieder einde is weer een nieuw begin, met nieuwe kansen en mogelijkheden

@Roxichu: De ellende was dus dat het een weerslag had op m’n privéleven. Ik genoot nergens meer echt van en ik was ook vaak niet te genieten... En op het moment dat werk net dat laatste druppeltje te veel invloed kreeg op m’n privé, heb ik m’n gereedstaande ontslagbrief uitgeprint, ondertekend en ingeleverd.
Het besef waar je het over hebt, dat heb ik en het valt ook niet te negeren. Ik heb hele mooie persoonlijke cadeautjes gehad op de laatste lesdag van de leerlingen.

@allone: Ik durf niet direct te zeggen dat ik een evenwichtig persoon ben. Ik ben alleen vanuit mezelf ((levens)ervaring en “talent”) en vanuit m’n opleiding psycholoog genoeg om te weten wat er aan de hand is en wat ik er mee/tegen kan doen. Ik was zeker het laatste schooljaar vaak letterlijk en figuurlijk uit het lood geslagen. Nu heb ik ook wel eens hele slechte momenten en dagen, maar lang niet zo erg als wanneer ik nu weer het schooljaar had moeten beginnen op (een) school.

@EruYagami: ja... dat kan ik me voorstellen..
maar met evenwichtig bedoel ik meer dat je ook in extreme situaties uiteindelijk weer bij jezelf terugkomt - en bij wat het juiste is voor jou en voor je omgeving..

@allone: OK, nu begrijp je helemaal. Ik werd ook letterlijk niet goed van mezelf dat ik niet mezelf was of kon zijn. Ik werd vaker dan normaal ziek: griepje of stevige verkoudheid in het seizoen waarvoor ik thuis moet blijven, terwijl ik dat normaal maar een keer in de twee jaar ofzo heb. Ik ben ook gaan zoeken naar dingen die ik leuk vind om te doen of kopen om weer terug naar m’n echte, leukere zelf te gaan. Zelf ontdekt en geleerd in een vorige mindere periode.

@EruYagami: het is een cliché.. maar in moeilijke perioden leren we vaak meer dan in makkelijke.. en zo komen we tot meer acceptatie en wijsheid.. En waarderen de kleine dingen in het leven... en ja, idd, in onszelf.. Genieten van alledaagse dingen. Zoals het mooie herfstweer vandaag. Heb je al een wandeling gemaakt?

@allone: Klopt. Ik weet ook dat er nog ergere dingen zijn in het leven dan dit... Ik moet er niet aan denken om in een situatie als van Rox te komen. En ik ken ook voldoende schrijnende verhalen vanuit mijn inmiddels voormalige werk.
Nee, ik heb geen wandeling gemaakt. Ik ben nu twee weekjes mee op pad. Of m’n kop goed zit of niet, ik heb altijd een slechte dag in een vakantie. Vandaag was zo’n dag. Slecht geslapen, in bed gekropen met een goed boek dat ik net uit heb gelezen. Morgen weer een nieuwe dag.

@EruYagami: och, ik was niet aan het vergelijken, want wat voor de ene erg is, is voor de ander onbelangrijk, en wat de ander vreselijk vindt, daar heeft die ene weer geen moeite mee..
maar ik ben blij dat je ff er uit bent, en hoop dat morgen weer alles in evenwicht is... slaap ze

@EruYagami, dat vaker ziek zijn is wel te verklaren.
Als je werkt dan denk je, ow nog 2 dagen en dan ben ik het weekend vrij. Nu heb je tijd om ziek te zijn.
Je hoort ook regelmatig dat mensen in hun vakantie ziek zijn. Want dan komen ze tot rust en dan komt dat eruit.
Je hebt ook mensen die zich ziek melden als in de krant staat dat er een griepgolf heerst.

@stora: nou, ik ben liever nooit ziek hoor, vakantie of geen werk, dat maakt niet uit

@allone, ik ben eigenlijk ook nooit ziek, maar toevallig vorige week wel een keer.

@stora: Het was bij mij eerder andersom, dat ik liever iets deed dan in bed ziek te liggen zijn. Een keer ook toch gaan werken na het weekend plat te hebben gelegen, ik was voor de middag weer thuis. Ziek afgemeld en naar huis. Misschien een valse herinnering, maar ik had dat niet elk seizoen toen ik m’n werk nog echt leuk vond: langer ziek thuis zitten of ziek naar huis.

@allone, de eerste is leuk, de andere 9 moet ik nog bekijken.

@stora: oh, een paar minuutjes is genoeg, je kunt er geen uren naar kijken.. maar leuk gedaan zijn de meeste wel.
Het is vooral ook grappig om te zien hoe mensen reageren op iets dat onmogelijk is maar toch voor hun ogen gebeurt.. je ziet dat ze gewoon ophouden met denken en alleen maar staren.
En dan, na de stilte, komt de lach
Het is vast therapeutisch..

@allone, als je je kerel al verdenkt van vreemdgaan en hij zo uit het pashokje komt. Lijkt me niet echt therapeutisch.

@stora: tja, daar zeg je wat..
ik weet niet hoe goed en hoe lang ze hun partner kenden..
en er worden wel meer mensen 'verrast' door hun partner

@allone, ik hou niet van verrassingen.

@stora: Als het om een lekkere taart gaat, mwah, dan wel