Update: Doxxgevaar?

Ikzelf heb al wekenlang niet meer met hem gesproken, zoals jullie weten. Wel hebben mijn vrienden gezegd dat ze een oogje in het zeil zullen houden voor het geval hij iets geks doet.

Nou, dat is dus gebeurd. Één van mijn vrienden stuurde me gisteren een screenshot van z'n online activiteiten. Hij heeft op instagram een foto geplaatst van een brief met mijn naam, toenaam en mijn volledige adres erop. Met als ondertiteling "Moving on #fuck you #whore". Juist, echt praktijken die je bezighouden wanneer je aan de woorden "moving on" denkt, toch?
Ik vond het niet zo grappig in ieder geval.

Ik heb de screenshot meteen doorgestuurd naar de politie, en mijn moeder en zusje hebben de foto gerapporteerd, deze stond binnen enkele minuten daarna niet meer online volgens hen. Goed, ik was even boos op het hele voorval maar ik vond dat we goed gehandeld hadden en was blij dat we het hierbij konden laten..Dacht ik, ten minste.
Mijn moeders partner, E, is ook op de hoogte van alles, en is verhaal gaan halen bij hem via social media. E heeft hem voor vanalles en nogwat uitgemaakt en heeft hem daarna aangespoord me voor de rechter te slepen zoals hij gedreigd had.

Ik voelde me ten eerste gekwetst dat er tegen mijn wensen in contact gezocht was met de man waar ik zo min mogelijk direct of indirect wat van wil horen. Ten tweede zorgen deze acties voor alleen nog maar meer olie op het vuur, en ik baal dat een volwassene man zoals E, die wel 30 jaar ouder is dan ik niet had kunnen inzien hoe dat mis zou kunnen gaan.

Goed, ik heb er een (bijna) fijn gesprek met hem over gehad, hij zag in dat wat hij deed niet al te verstandig was en hij begreep volkomen dat ik me er gekwetst door voelde. Hij was zeer begripvol en toonde spijt.

En toen gooide mijn moeder roet in het eten. Waarom ze toch altijd de behoefte heeft om gelijk te hebben weet ik niet, maar voor deze situatie was het volkomen onnodig. Ze zei dat ik ook geen contact met hem moet zoeken. Ik zei dat ik dat niet deed en dat ik het ook niet wil. "Ja," zei ze "maar je laat wel je vrienden een oogje in het zeil houden, dat moet je dan ook niet willen." Ergens snap ik dat, maar als hij, zoals nu volledig buiten zijn boekje gaat is het toch wel fijn om te weten dat mijn volledige naam en adres online staan. "Hij doet toch niks, hij heeft geen geld om hierheen te komen." Nee, dat begreep ik ook wel, maar dan nog is het geen leuk idee. "Niemand zal je pijn doen want voordat dat gebeurd bellen we de politie." Dat wéét ik, het gaat ook niet om de angst voor fysieke pijn. Het gaat om de mentale pijn die me dit doet. Dat ik nog steeds gekweld wordt door iemand online. Ik voel me nog steeds niet verlost van zijn streken. "En daarom moet je dus niet willen dat mensen hem in de gaten houden." Ja, oké mam, wat jij wil.

Misschien heeft mijn moeder gelijk hoor, maar het was het verkeerde moment om het erover te hebben, omdat mijn emoties al hoog opliepen die avond en dat ze er dan nog een schepje bovenop deed en niet wilde begrijpen of luisteren naar hoe ik me voelde. Ze moest per se gelijk hebben. Dat moet ze altijd, en dat vind ik jammer.

Dus, beetje dubbel verhaal maar goed. Gelukkig heb ik een leuk weekend in het vooruitzicht, dus daar houd ik me maar aan vast



Laatste edit 13-09-2019 14:49

@Roxichu: fijn weekend
en ja, je hebt gelijk; er zijn zoveel manieren om dit te bekijken, maar jouw gevoelens zijn belangrijker. Op zo'n moment wil je dat iemand je steunt, en niet je tegenwerkt of tegenspreekt. Helaas is niemand perfect, zoals je zegt, je moeder x partner bedoelden het waarschijnlijk goed..
hoop dat je na het schrijven hiervan weer verder kunt, en het vergeet...

Lig ik een beetje spelletjes te doen, kan niet slapen zie ik opeens dat het 14 september is Ledi zou jarig zijn

Even nagekeken en ja hoor 86 haar (nog enig levende) zus was afgelopen mei 88 geworden.

Wat kon ze toch heerlijk lachen

@Beereekhoorn:

@Roxichu: Ik ken dat gevoel... Mensen die jouw verhaal kennen, proberen uit goede wil te handelen. Vaak was het zo dat ik tegelijk wel en geen behoefte had aan die goede bedoelingen. Of ik vond dat ze me aandacht hadden moeten geven op het moment dat ik met rust gelaten wilde worden of ze lieten me met rust op het moment dat ik aandacht wilde hebben. Extra lastig was dat het voor mij per seconde weer anders kon zijn. Op een gegeven moment heb ik het allemaal maar laten gaan, het ging me alleen maar nog meer energie kosten. In jouw situatie is dat allemaal lastiger dan in mijn situatie toen. Als het al aan te geven is, ik kon het in elk geval niet, pas achteraf kon ik wel zeggen hoe er gereageerd “moest” worden. Ik ben wel ontzettend blij voor jou dat je er in elk geval niet alleen voor staat. Houd je haaks en goed weekend.

Inderdaad.. Heel herkenbaar.
En het omgekeerde ook: dat je iemand wilt steunen, maar niet precies weet wat nu de juiste manier is. Dan zeg je iets, en merk je dat het niet goed valt, dat je misschien beter niets had kunnen zeggen.


Laatste edit 14-09-2019 20:10

@allone: Ik zie nu dat ik het krom heb geschreven... Maar m’n bedoeling is duidelijk. Het lastige is gewoon dat “de hoofdrolspeler” ook niet altijd weet wat die op dat moment nodig heeft of wil hebben. Zo vaak gedacht over mensen: “je ziet me hier toch zitten kniezen en waarom doe je niks?” of “ja, nu weet ik het wel, waarom laat je me niet even?” Het kan echt superlastig zijn voor alle partijen in zulke situaties.

@EruYagami: @allone: Ik vind het sowieso soms al moeilijk om aan te geven wat ik nodig heb, maar al helemaal als ik zelf nog niet weet wat ik nodig heb

Mijn moeder zal het ongetwijfeld goed bedoeld hebben. Het valt alleen zo verkeerd als je iemand gaat verwijten wanneer diegene zich kwetsbaar opstelt. Ook had ik het gevoel dat ze me nog steeds ziet als een naïve 12 jarige i.p.v. een volwassene die haar eigen keuzes kan maken.

Maar goed, ik snap dus wat je bedoeld Yagami-san. Als ik niet goed weet wat ik wil, geef ik dat tegenwoordig ook aan, en de mensen om me heen blijken dat te waarderen. Ze laten het onderwerp dan meestal rusten totdat ik het weer opbreng, en dat werkt voor mij prima.

@Roxichu:
en soms weet je zelf niet precies wat je nodig hebt..

Het is bijna zover...

Even een leuk nieuwtje.
Ik heb besloten dit jaar mee te doen aan NaNoWriMo!

Wat is NaNoWriMo?
National November Writing Month.

Het doel:
50,000 woorden schrijven binnen 30 dagen!

Ik zal veel moeten gaan plannen en elke dag een aantal duizend woorden moeten schrijven, en ik zal ook veel motivatie nodig hebben in November.
Dit wordt de eerste keer dat ik mee ga doen dus ik ben erg enthousiast en ik schijt daarnaast ook 7 kleuren.

Wat kunnen jullie doen?
Als je wil kun je me helpen met brainstormen over ideeën, m'n grootste fan zijn en me support geven, of als je dit jaar ook mee doet kunnen we zelfs buddies worden!

In Oktober zal ik gaan beginnen met preppen. Ik ben nu al zenuwachtig.

@Roxichu: hm, met die reisverslagen van mij kom ik ongeveer op de helft, ca 600 à 800 woorden per dag. Dat is ongeveer een a4'tje in Word.
Ik schrijf gewoon voor het vaderlande weg wat me voor de kop komt. Iedere keer als je een associatie hebt, volgen. Probeer niet te goed aan de taalregels te voldoen, dat stoort maar. corrigeren kan altijd nog.

@Roxichu, waar wil je over schrijven, wat zijn je intresses?

@Roxichu: da's niet mis, petje af

@stora: Ik ga over mijn Original Character schrijven, die ik vroeger gebruikte voor Dungeons and Dragons. De plot e.d. moet ik nog gaan uitwerken.
Ik houd van Fantasy, Psychological Thrillers, Historical Romans en Psychologie.

Een Amerikaanse vriendin van me, die hier een inburgeringscursus moet doen, vertelde dat ze werkelijk multiple choice vragen moet beantwoorden over wat Hollanders eten als een baby wordt geboren:
A) oranjetompoes
B) oliebollen
C) beschuit met muisjes


ik heb nog nooit van mijn leven voor een baby beschuit met muisjes gekregen..
en eerlijk, ik vind beschuit met muisjes vies

@allone: Kleine muisjes hebben grote wensjes
Beschuitjes met gestampte mensjes

@Emmo: ah ja

@Roxichu: ik vind het heel knap van je fantasie en historical romans houd ik ook van. Ik heb geen idee hoe maar wil je best helpen heel veel sterkte en roep maar

Laatste edit 17-09-2019 19:24

@Roxichu: Ik zou zoiets niet eens volhouden... Natuurlijk is het geen afstudeerscriptie met een richtlijn voor het aantal woorden, maar schrijven kan en wil ik ook niet elke dag en al helemaal niet zoveel... Met fantasy kom ik vrij snel op alle mogelijke clichés... Het enige dat ik kan bedenken is bijvoorbeeld het verwerken van escape room-achtige opdrachten of een soort Hunger Games, Expeditie Robinson of Wie Is De Mol?-idee. Zo kun je meerdere dingen inzetten om het aantal woorden te rekken.

@Emmo: John O'Mill.
(Uit het bundeltje 'Curious Couplets', als ik het goed heb.)

@Beereekhoorn: Als ik vastloop dan zal ik het hier in het blog doen, als je met me mee zou willen denken op zo'n moment stel ik dat zeer op prijs!

@EruYagami: Waar ik juist meestal de fout in ga is teveel detail. Ik wil alles perfect hebben en de inner editor in mij kan zich maar niet stil houden. Zo ben ik één scene wel drie keer overnieuw aan het schrijven e.d.

Ik heb in grote lijnen al een idee waar ik over ga schrijven, maar ik moet de main plot en de personal plot nog aan elkaar zien te knopen en er een logisch verloop van maken.

@Roxichu: het is idd goed dat je nu al kunt voorbereiden / beginnen
want wie controleert of je alleen in november schrijft?!

@allone: Voorbereiden is voor sommige wel een aanrader ja. Ik zou nog niet beginnen, helaas heb je de Word Count. Je mag pas beginnen met je woorden tellen op 1 November, alles wat je daarvoor geschreven hebt telt niet mee.

Ik ben ook niet aan het verhaal begonnen, ben gewoon een beetje aan het nadenken over de personages en de verhaallijn

Nu moet ik denken aan de beroemde scifi-schrijver Isaac Asimov, die vóór zijn academische dissertatie alleen nog maar romans en verhalen had geschreven. Om te oefenen in het schrijven van academische teksten verzon hij een wetenschappelijk artikel over een stofje dat onder bepaalde omstandigheden al begon op te lossen vóórdat het aan water werd toegevoegd: thiotimoline.

Laatste edit 18-09-2019 09:13

@Roxichu, er zijn hier vele talenten op schrijfgebied.
Jaren geleden deden we met pasen dat iedereen een blog moest schrijven over de avonturen van de paashazen, Melle en Pelle.
Na een wat tam begin , er kwamen een paar verhalen met de titel melle en pelle op de blogs,en toen kregen veel mensen er lol in en op het eind van de dag waren er meer dan 20 verhalen. En er zaten leuke verhalen tussen die de leden zo uit hun duim persten.
Misschien een apart topic maken, dan krijg je alle commentaar, positieve kritiek en ideeën bij elkaar.
Ja dat was een succes en dat kwam omdat @wortel het jaar daarvoor de mist was ingegaan met een paasverhaal.En dat kon beter vonden wij.