kpuc; maar ik doe ook moeite.. Ik doe al een aantal jaren moeite om gelukkig te zijn en als dat eens ben, en ik ben gewoon heel vrolijk als ik gelukkig ben, dan wordt er gezegd of ik wel even normaal wil gaan doen.. Dan wordt ik met een rotkop aangewezen op mijn gedrag terwijl ik eindelijk eens gelukkig thuis ben.. En dat is heel moeilijk voor mij hier in huis.. Dus moet ik dan maar geen moeite meer gaan doen hier in huis om gelukkig te worden? Terwijl mijn ouders, als ze zien dat ik niet gelukkig ben, vragen of ik niet wat beter mijn best kan doen om gelukkig te zijn.. Dat zit toch hetzelfde in elkaar? Mijn moeder vouwt mijn was niet meer op omdat ze vind dat ze het voor niets doet, nou dan hou ik op mijn moeite en tijd steken in gelukkig zijn thuis omdat het toch niet gewaardeerd wordt..

En misschien was het voorbeeld van de hond inderdaad niet zo'n heel goed voorbeeld..

@peter; de hond is van ons alle 5, maar staat op de naam van mijn moeder, maar het is onze hond..

Dat soort dingen gebeuren eenmaal

Misha... jazeker maakt dat wat uit.
Als je zelf een huisdier hebt, moet je er ook zelf voor zorgen. Ongeacht wie het is.
Maw, als de hond van je vader is, moet die ervoor zorgen. En dan maakt het niet uit wat voor soort weer het is, en of je wel of geen zin hebt.

Als de hond iedereen als baas heeft, moet je gewoon een rooster hebben.

nee, zo werkt het nou net niet Peter.. We hebben gezamelijk een hond waar we gezamelijk verantwoordelijk voor zijn.. kan mijn zusje hem een keer 's avonds niet uitlaten? dan doe ik het.. Gaan mijn ouders een paar daagjes weg met z'n tweeën? Dan zorgen mijn broertje, zusje en ik ervoor dat hij toch 4 keer per dan buiten komt.. Zo werkt dat gewoon..

@peter jammer soms dat veel mensen zo denken

@TheE, wilde geen dubbelpost maken. Dus zie mijn vorige reactie.

@TheE
Mss hebben je ouders het lastig met het idee dat jij OOK gevoelens en emotie's hebt, of hebben het te druk met zichzelf edit: En Kpuc had 100% gelijk, een samenspel, geen spelletje

@Relpa het lijkt me sterk dat iemands ouders er moeite mee hebben dat hun kind emoties en gevoelens heeft

Misha,

Voor sommige ouders blijft iemand hun kleine meid/jongen

Gelukkig niet bij mij

volgens mij is het voor mijn ouders ook "eng" dat ik volwassen wordt.. maar dat moeten ze toch gaan accepteren, ik heb nog een jonger zusje en broertje die dat ook gaan worden..

@TheE
Misschien is het nu ook het moeilijkst voor ze omdat jij de eerste bent

Mijn oudste zus had het een stuk lastiger als ik, ik ben de 6e dus had een makkie.

Ben meer opgevoed(?) door m'n zusters en broer dan door m'n ouders, ideaal (voor mij)

hoezo ideaal?

Omdat ik een vrij strakke hand nodig had, en de kids hadden GEEN problemen met een pedagogische tik.

Is volgens mij allemaal redelijk uitgepakt.

Humpppp, een pedagogische tik. Moet je geen vader hebben die bokser is geweest.
De mijne haalde altijd voluit, en dan ook nog tegen de achterkant van mijn hoofd.

gelukkig is mijn vader geen bokser

Mijn vader had in z'n jeugd Pentjak gedaan, ik was blij dat'ie het aan de kids overliet.

Edit: Maar we hadden het niet over mij toch...

Misha... De mijne wel

@peter je bent nu toch wel genoeg opgevoed?

Misha... als hij me nu zou slaan, sla ik keihard terug. Maar ik heb er geen contact meer mee.

Je slaat je oude vader tog niet?

Als mijn vader mij nu zou slaan zou ik hem keihard terug slaan, hij moet zijn handen thuis houden, ik ben 18, hoef niet meer opgevoed te worden, want ik ben een onbegonnen zaak

Mijn vader is nog steeds in staat om iemand met 1 klap knock out te slaan.

geen ruzie mee maken dus peter