Ik hoop van ganze harte dat Nederland hier ook aan mee doet!

Vluchtelingen zijn welkom.
Maar als je op vakantie kan gaan in je thuisland dan kan je daar ook gaan wonen.

bij iedere groep mensen zijn een paar mensen die het voor de anderen dreigen te verpesten, ook bij vluchtelingen....

Laatste edit 14-09-2018 12:30

@stora: Helemaal met je eens!

Dan ga je toch ernstig twijfelen aan het verhaal dat ze opgehangen hebben toen ze kwamen.

@Mamsie:
als ze een paar jaar in Europa zijn dan kan de situatie thuis totaal veranderd zijn, maar evengoed....

Ik ben helemaal voor mensen opnemen die uit gevaarlijke gebieden/landen komen. Geen discussie over mogelijk, maar zoals het de laatste jaren gaat, is gewoon kant en klare onzin. Je hangt een zielig verhaal op, doet alsof je geen ID hebt en de meeste krijgen dan gewoon asiel.

Vanuit mijn eigen situatie is dit gewoon oneerlijk. Ik kom uit een probleem gezin eerste klas, heb geen familie en na mijn relatie breuk 7 jaar geleden, stond ik pats op straat. Denk je dat ik urgentie kreeg? Nee...ik kreeg te horen dat ik een moeder had(wat een alcoholist is en niet veel later zo hard van de trap donderde dat ze permanent werd opgenomen) Ik zat intussen anti-kraak en reageer nu al ruim 7jaar op woningen zonder enig succes. 6x verhuisd vanwege afbreken van woning, weer anti-kraak, tijdelijk verhuur, anti-kraak, tijdelijk verhuur, hotel, tijdelijk verhuur. En zo kwak ik nu al 7jaar aan en moet 1 november mijn huidige woning weer verlaten.

Mjaa ik moet maar tolerant blijven en toekijken hoe iedere zielepiet een woning krijgt met een basis waar ik nu al 7jaar van droom.

Mooi land man....edit: en woohoo een echte ''senior lid'' (of was ik dat al? )

Laatste edit 14-09-2018 21:42

@Tarrel: dat klinkt idd oneerlijk.. en ik hoop dat je situatie gauw beter wordt.. !!!!!

@Tarrel: Jemig, wat een heftig verhaal!
Ik kan me voorstellen dat er af en toe stoom uit je oren komt als je zulke dingen leest.
Ik heb ook weleens het gevoel dat hier voor vreemdelingen meer mogelijk is dan voor gewone Nederlanders en dat is géén fijn gevoel.
Ik hoop dat er voor jou eindelijk vastigheid zal komen want dit is geen menswaardige woonsituatie.

Laatste edit 14-09-2018 22:01

@Tarrel, ben je al eens bij een sociale werker of sociale raadsman geweest?
Die kunnen vaak helpen.
Mits je een goede treft.
Misschien is er wel een ambtenaar of iemand anders op wmr die weet welke weg je moet behandelen om toch per 1 november een dak boven je hoofd te houden.Laatste edit 14-09-2018 22:13

@allone: Ja hoop ik zelf ook...helaas zal er straks weer niets anders op zitten dan weer een tijdelijk onderkomen. (eind posities liggen tussen de 50 en 150 als ik reageer op woningen en particulier is financieel niet te doen vanwege idiote borg tarieven en andere ongein)

@Mamsie; jaa..soms heb ik ook erg moeite om nog aan de linker kant te zitten qua dit soort gedachten

@stora: Ja, maar die kunnen gewoon bar weinig. Ze zoeken mee naar een woning en dan zit ik weer tijdelijk verhuur of wat dan ook hehe. En het mooie is, ik kom nu niet meer in aanmerking voor urgentie omdat ik meer dan x-aantal punten heb en volgens de wet (of hoe 't ook zit) je dan zelfstandig een woning zou moeten kunnen vinden. Het gaat nou eenmaal zoals mamsie een beetje zegt; er is voor ''vreemdelingen'' meer mogelijk dan voor mij. Soms krijg ik 't gevoel dat er verwacht wordt dat ik maar crimineel moet worden, de bak in moet gaan en dan zijn er ineens tal van re-integratie projecten. Maar probeer je zoals ik alles op een eerlijke manier te doen....je komt nergens en valt overal tussenin of buiten.

@Tarrel, op het moment heb ik geen kamer vrij, maar er kan veel gebeuren tussen nu en 1 november.
Je zal niet de eerste wmrér zijn die hier onderdak vond

@stora: Aardig van je We zullen zien, zoals ik zelf weet, vind ik altijd wel weer iets tijdelijk. (op 1x na dan..toen moest ik 3 weken in een bed n breakfast zitten omdat ik niet echt zin heb om onder een brug te gaan liggen hehe)

Het gaat meer om 't feit, dat ik geen vaste plek kan vinden, waar ik een basis kan opbouwen en weer verder kan meet m'n leven. Je zit constant met een bepaalde onzekerheid en dat is niet heel positief qua functioneren in 't algemeen.

@Tarrel, ach aardig, ik moet eerst dan nog een robbertje vechten hier in huis.
Maar beter tijdelijk dan onder een brug slapen.
Maar er is een kans dat er snel een kamer vrij komt hier.
De vorige wmrér verbleef hier uiteindelijk 1 nacht en ging toen naar @Kristel.
Dat was echt een moordwijf en daar is hij ongeveer een half jaar gebleven en heeft sindsdien zijn leven weer op het juiste spoor.
En als die eerder om hulp had gevraagd waren zijn spullen ook nog gered.
Ik heb trouwens geen idee waar je nu woont en of je daar werk hebt.
Zal vast niet in de buurt van den haag zijn.Laatste edit 14-09-2018 22:45

@stora:
jij en @Kristel waren indertijd een superteam toen iemand acuut hulp nodig had, dat moet eindelijk een keer gezegd

botte bijl, vooral kristel was super.
Ik hoorde het 's avonds een uur voor ik ging werken.
Moest snel beslissen, want ik was alleen thuis.
Hebben daarna nog een vette ruzie daarover gehad thuis.
Na mijn werk die wmr;er opgehaald en de mensen die zijn huis gingen ontruimen stonden al klaar.
Dat was stressen. Vooral voor hem.
Eenmaal thuis blogde hij dat.en toen zei kristel dat ze wilde bellen.
Leek wel een hotline.
En uiteindelijk koos hij ervoor om bij kristel in te trekken.
2fast 4 you,kristel haar zoon was helemaal gek op zijn grote broer.
Op dat moment was hij daar op zijn plek.
En gelukkig pakte het voor hem goed uit.
Oude wmrérs zouden kunnen weten wie hij is, maar hij is soms op wmr en ik wil hem niet in verlegenheid brengen met toch wel oud zeer.

@stora:
zo maakt een mens wat mee op WMR. jij meer dan ik, omdat ik nogal ver weg woon en niemand ooit in het echt tegen kom....

@botte bijl: Ik ook niet lieverd, en misschien is dat wel een zegen.

botte bijl, eigen schuld
Want als je in Nederland bent zeg je niets, want er was toen een plan om koffie te gaan drinken.
Maar je zat toen nog wel met je moeder die je toen opeiste. Dat wel.

@stora: mooi verhaal Ik heb nooit echt hulp aangenomen van anderen, dus ja ik zou niet weten of ik uberhaupt in zou gaan op jouw aanbod.
(Niets persoonlijk hoor...ik ben zelf gewoon een beetje anti mens geworden haha)

SamuiAxe: Jij zit in Thailand heb ik begrepen of niet?

Kan je eens concreet vertellen hoe je zoiets aanpakt? Ik denk al een decenia of 2 om dit land te verlaten, maar nooit de ballen voor gehad.

@Tarrel, soms komt er hulp uit onverwachte hoek.Je zou gek zijn als je dat niet aannam.
Bv, ik woonde toen in Dokkum en ik werkte in Amsterdam.
S;avonds naar huis vloog mijn wagen in de brand. Geen trein die toen nog naar Friesland reed.
Achter me stopte een echtpaar.
En die woonde in Heereveen of zo.
En die zeiden, stap in, we brengen je thuis.En ik stapte voor mijn voordeur uit. Soms is het geluk met je

En het geeft je wat lucht om wat beters te vinden.

@Tarrel: Mijn ex ging vorig jaar februari terug naar Nederland na zo'n 9 jaar in Thailand gewoond te hebben, (ze is een Nederlandse).

Ze heeft zich weer laten inschrijven in de gemeente Den Bosch en heeft daar bij de desbetreffende ambtenaren enkele stevige potjes zitten janken, ze was zo zielig.... My ass!!

Binnen 1 maand had ze een uitkering en een woning!!

Als jongen van 19 of zo zat ik eens te wachten om mezelf te melden bij de gemeente i.v.m. een Werkeloosheidsuitkering.

Terwijl ik netjes zit te wachten komt er een schrale jongeman binnen, hij paste twee keer in mij. Hij liep rechtstreeks naar de balie, (waar twee potige receptionisten zaten!), hamerde op de counter en begon op zeer luidruchtige toon zijn ongenoegen uit te spreken over hoe hij behandeld werd..

De jongeman werd snel naar een kamertje geloodst waar hij te woord werd gestaan door wie weet wie..

Tien minuten later gaat de deur open en loopt hij gemoedelijk naar buiten, ondertussen mij passerend.. De jongen gaf mij in het voorbijgaan een knipoog en fluisterde vanuit zijn mondhoek, "En zo doe je dat"..

Dat was voor mij een zeer waardevolle levensles! In mijn latere leven heb ik indachtig dit tafereel indien nodig om mijzelf heen geslagen, (figuurlijk), om de desbetreffende ambtenaren wakker te schudden! De jongen had gelijk, 't werkt!

Misschien een tip voor jou? Zoete koekjes werken niet in ambtelijke molens.

@stora: Begrijp ook wel wat je bedoeld....ik weet dat 't aan mij ligt. Ik heb heel erg moeite met mensen vertrouwen etc. Heb ik hulp voor, maar ik blijf altijd heel afstandig/voorzichtig.

Als ik in jouw verhaal hetzelfde had meegemaakt, was ik gaan lopen

SamuiAxe: Ja...daar bevestig je inderdaad wat ik afgelopen jaren observeer. Ik zit alleen niet zo in elkaar....ben te lief i guess. En krijg altijd het zelfde te horen; och jongen jij komt er wel, je bent erg pienter blablabla

@Tarrel, middenin de nacht, midden op een snelweg .
Ik was echt blij met dat gebaar.
Verhaal van die wmr;er zeg ik niet omdat ik er trots op ben.
Het kwam op mijn pad en ik kon wat betekenen voor hem.
Ben wel heel blij dat het voor hem goed heeft uitgepakt uiteindelijk.

Heb je geen vrienden die wat assertiever zijn die voor jou het woord voeren en met hun vuist op tafel slaan.
Voor je zelf dingen regelen is vaak moeilijker, terwijl je misschien voor een ander door het vuur gaat en wel heel fanatiek bent.

@stora: Ja, ik weet over wie je het hebt.
Ik ben dan ook zo'n oudere wmr-er hè, haha!

@Mamsie, je bent net als ik een oudgediende, met de nadruk op oud

@Tarrel: Ik woon sinds 2007 in Thailand, de reden dat ik dit kon doen was omdat ik een gedeeltelijke invaliditeitsuitkering heb. Ik ben voor 25 tot 35% afgekeurd voor mijn rug.

Goed, dat is de basis, ik had natuurlijk in Nederland kunnen blijven en een baan voor 65% van de werktijden kunnen zoeken, maar ik heb besloten dat niet te doen maar mijn pensioen te accepteren en daarvan in Thailand te gaan leven.

Vergis je niet! Als je jezelf laat uitschrijven in Nederland wordt je in feite als een parasiet gezien! Ongeacht hoe lang je gewerkt hebt, ongeacht hoe lang je netjes je belastingen en sociale verzekeringen hebt betaald, sommigen zien je als een parasiet!

Persoonlijk heb ik daar maling aan, het is mijn leven, maar een gewaarschuwd man..

Niet enkel wordt je door sommigen als een parasiet gezien, ook de autoriteiten doen dat. Om een voorbeeld te geven: Elk jaar dat ik buiten Nederland woon word ik 2% gekort op mijn toekomstige A.O.W., tot een maximum van 40%.. Waarom? Dat kan eigenlijk niemand mij vertellen, dus zie ik het als een boete omdat ik Nederland heb verlaten. Ook alle andere sociale voorzieningen die er zijn voor Nederlanders vervallen voor Nederlanders die in het buitenland wonen!

Maar, als je daarmee kunt leven dan is het leven hier goed! Ik heb een zeer mager pensioen, 25% van mijn salaris, en soms heeft een maand net teveel dagen. Maar ik ben hier voor mijn gevoel al sedert 2007 op vakantie

Heb je geen regelmatig inkomen, hoe klein dan ook? Dan adviseer ik je om niet naar het buitenland te verhuizen

Ik heb hier vrienden die hier moeten proberen om een boterham, (of een kom rijst in dit geval), te verdienen. Deze mensen hebben het zeer moeilijk, niet zelden valt hun droom in duigen en zijn ze verplichte terug te keren naar land van herkomst..

.

Laatste edit 14-09-2018 23:34

@Mamsie:

De duivel is oud! Jij bent jong van hart, ik heb zelfs een donkerbruin vermoeden dat je de meesten van ons zult overleven!

SamuiAxe, als ze blijft ademhalen wel

@stora: Doet ze vast

@stora: Nee, vroeger alleen foute vrienden gehad en daar al meer dan 10jaar geleden afstand van genomen. Kleine 10jaar terug begonnen aan opleiding maatschappelijk werker en daar ben ik helemaal onderuit gegaan, door alle inzicht en kennis in combinatie met mijn verleden en sindsdien een beetje een einzelganger geworden... En tsja nooit meer echt opnieuw vrienden gemaakt, behalve is bij een buurvrouw/man op de koffie. En dan heb je 't gehad SamuiAxe: Thanks voor 't delen. Was al een beetje waar ik bang voor was en dus nooit de ballen gehad heb om de stap te nemen. Ik heb geen vangnet...dus neej laat ik deze droom nog maar even links liggen.

@Tarrel: Geen vangnet als in een uitkering die je mee mag nemen? Nee, dan adviseer ik inderdaad tegen emigreren.

Wat je wél zou kunnen doen is @stora's advies nemen en iemand anders voor jou laten praten! Dat hoeft helemaal geen vriend te zijn hoor! Ga eens praten met de mensen van Buro Rechtshulp. Misschien kunnen zij niet direct jou helpen, maar ik weet welhaast zeker dat zij je kunnen doorverwijzen naar mensen die dat wél kunnen!

Als je inderdaad zo je zelf zegt te 'zacht' bent, nou, dan laat je het iemand doen die wel kan bijten

Succes ermee kerel!

.

Laatste edit 14-09-2018 23:39

@Tarrel, ik ken je verder niet, maar het viel me op dat je ondanks al je gedoe heel positief overkomt.
En je hebt nu je 7 magere jaren achter de rug, dus het wordt tijd voor de vette jaren
Met een eigen stek.
En soms kan een beetje hulp geen kwaad
Uit welke onverwachte hoek die ook moge kome.
En misschien leest een slimmerd met verstand van zaken die weet welke weg je moet bewandelen.
Hoop dat die dan reageert of jou per mail een bericht stuurt.
Wie weet.
Soms moet je je trots even opzij zetten

@stora: Hmm positief wil ik het niet direct noemen, maar mijn gevoel voor humor ben ik zeker niet kwijt
En inderdaad ook een bepaalde ''trots'' van ik wil het zelf allemaal doen en fuck de rest

Misschien moet ik jullie advies eens goed onder de loep nemen en wat veranderingen invoeren omtrent mijn manier van aanpak.

In ieder geval bedankt, 't lucht al beetje op om te praten over dingen waar ik eigenlijk nooit over praat.

@Tarrel, je kan me altijd mailen, of je maakt op het forum een blog.
Het enige wat we eigenlijk allemaal willen is dat jij in november een dak boven je hoofd hebt.
En de meesten op wmr hebben het ook wel eens moeilijk gehad.
Dus veel ervaringsdeskundigen.
En soms kan je het niet alleen.
En je bent niet minder als je hulp accepteert.

@stora: Jij bent vast geen geboren Hagenaar, daar ben je veel te aardig voor!

SamuiAxe, klopt
Ik kom uit de zelfde streek als botte bijl

@stora: thanks En tsja ik ben niets voor niets maar begonnen met reageren hier. Na al die jaren observeren kon ik redelijk concluderen dat hier normale mensen zitten en geen internettrollen die nergens verstand van hebben. SamuiAxe: haha neej...geboren en getogen in de achterhoek. Wel een vriendin gehad in agga(zo noemde zij 't altijd). Was een behoorlijke verandering als ik daar was (EDIT: oops...niet goed gelezen aan wie t gericht was)

Laatste edit 15-09-2018 00:24

@stora: Hmm. Toch eens vragen waar zij van weg komt. Heeft ze me vast al eens verteld. Early Alzheimer vrees ik

@Tarrel: Reageren hier is goed! Er is hier ontzettend veel 'knowledge' onder de leden! Het moet gek gaan als er op een serieuze vraag geen interessant, zelfs werkbaar antwoord volgt.

Ook leren we elkaar beter kennen door met elkaar te kleppen en te discussiëren.

En eerlijk is eerlijk, af en toe laaien de gemoederen weleens op, maar normaliter gaan we hier goed met elkaar om, we zijn zeker geen Trollen!

@Tarrel, zo;n 7 jaar geleden was het veel drukker op wmr en toen viel het me op dat er altijd wel iemand was die vanuit zijn beroep of hobby echt verstand van een onderwerp hadden.
Bv dokters in opleiding, studenten met verschillende studierichtingen, advocaat, ambtenaar,noem iets en er was er vast wel 1.

SamuiAxe, uit Aalsmeer en omgeving.
Hemelsbreed van mijn ouderlijke huis 10 tot 15 km

@stora: Het was drukker, maar nu is het op een of andere manier intiemer, we zijn veelal 'oude vrienden' geworden op WMR. Heeft ook zijn charme. Ik en vele anderen die nu nog steeds volop actief zijn zitten vaak al +10 jaar op WMR.. Ouwe hap

Ach, Aalsmeer, natuurlijk

SamuiAxe, toen ik op wmr kwam, was het al een jaar of anderhalf jaar bezig. Toen werd het forum echt veel gebruikt. Maar de leden die er toen waren dat was echt 1 vaste kliek.
Die konden elkaar ook allemaal.
En daar kwam je moeilijk tussen als nieuwe.
Maar daar zijn er maar weinig van over.

@stora: En nu zijn wijzelf die ouwe kliek geworden

SamuiAxe:
daar komt het zo ongeveer op neer, maar wat geeft dat

SamuiAxe: Niks ervan, de duvel is oud! Dat je het maar weet hè,

Eerlijk gezegd vind ik dat er met de info uit het artikel niet gelijk geoordeeld kan worden. Vakantie klinkt als een motief voor de lol en dat het allemaal makkelijk is, maar is dat wel zo? Wat is het motief van mensen met een vluchtelingenstatus die terugreizen naar het land van herkomst? En is het inderdaad zo zoals sommigen hier beweren dat als je er heen kunt reizen je er ook kunt wonen?

Stel dat je leven ergens gevaar loopt en je bent gevlucht. En er gebeurt dan iets in je thuisland met je familie bijvoorbeeld, bijvoorbeeld je moeder wordt doodziek. Zeker voor iemand uit een land waar familie heel belangrijk is, kan ik me dan voorstellen dat je het risico voor een korte reis wilt nemen, al kan het je dood betekenen, terwijl dat niet betekent dat de vluchtelingenstatus onterecht is.

Ik denk dat we de benarde situaties van vluchtelingen niet moeten onderschatten en zeker niet lichtvaardig moeten veroordelen.

(Nogmaals: bovenstaande is puur als gedachte-experiment geredeneerd, dat er meer informatie nodig is. Ik zeg niet dat wat ik me kan voorstellen ook zo is)

@appelflap: dat zou idd een mogelijk scenario kunnen zijn..
Maar dat zal dat toch een uitzondering zijn: als het werkelijk zo gevaarlijk is voor mensen in hun thuisland, dan zullen ze geen risico nemen, en dan hadden ze moeder al verlaten, en wisten dat er iemand anders voor haar zal moeten zorgen.
Eerlijk gezegd denk ik dat er veel vluchtelingen zijn voor wie het thuisland niet direct levensbedreigend is, maar die een betere toekomst willen. En hé, wie wil dat niet? De vraag is of het altijd werkt... het gras is niet altijd groener aan de andere kant.

@allone: Dat is de ervaring die ik zelf heb met dat soort mensen (meest verstekelingen). Ze schatten de situatie in West Europa wel heel rooskleurig in.

@Emmo:

Heb je wel eens verstekelingen aan boord, dan?

@allone: Meestal komen we ze op tijd tijd tegen, voor vertrek.
Bij één gelegenheid hadden we drie stuks vanaf Nigeria. Die hebben we toen in Ghana kunnen lossen. En die drie hadden dus heel simpele ideeën over hoe één en ander in West Europa in zijn werk ging.