De aarde leek ooit een beetje meer op Mars dan nu: een planeet met twee manen. Dat oppert Erik Asphaug, een gerenommeerde sterrenkundige van de universiteit van Californië. Hij zal zijn theorie nader uiteenzetten op een wetenschappelijke conferentie over de maan in september. Maar de Daily Telegraph kreeg een voorproefje. Die tweede maan, die er niet meer is, was veel kleiner dan de maan die er nog wel is. Waarschijnlijk 1/30 qua omvang. Asphaug gelooft dat de kleine maan langzaam is aangetrokken door de grote maan, totdat ze versmolten tot de ene die we nu aan de hemel zien. En wat hij noemt het "strange terrain" aan de verre zijde van de maan kunnen de fysieke restanten zijn van die botsing tussen de grote en de kleine maan. Er kan daar een laag zijn van 'tientallen kilometers dik' die daar is achterbleven door de botsing. Overigens: op een dag heeft ook Mars nog maar 1 maan. Moeten we wel nog even op wachten. Berekend is dat over 10 miljoen jaar de grootste van de manen van Mars te pletter zal slaan tegen de planeet.
Als over 10 miljoen jaar blijkt dat Phobos, de grootste maan van Mars, nog steeds niet te pletter is geslagen tegen de planeet, is er echt niemand meer die nog aan de voorspelling van Erik Asphaug terug denkt.