De exacte cijfers ken ik niet, maar dat maakt me ook niet echt uit (hoewel een bron altijd welkom is Eduard).
Je kan immers niet ontkennen dat er de nodige CO2 is bijgekomen sinds de industriële revolutie (als je tweehonderd jaar lang pure koolstof in de fik steekt, kan je daar moeilijk omheen) en aangezien de gemiddelde concentratie van koolstofdioxide in de atmosfeer niet zó gigantisch is (0.038 vol%, zoals je idd zei) moet je niet veel moeite doen om dat te doen stijgen (zoals dolphinity zei, tegenover 1960 is er nu al 22.6% méér CO2 in de atmosfeer).
Door het kappen van het regenwoud (voor brandhout = uitstoot CO2 en veeteelt = uitstoot methaan) wordt er bovendien minder CO2 terug omgezet in O2, aangezien er minder fotosynthese plaatsvindt.
Daarnaast is het niet onwaarschijnlijk dat bij opwarming van het zeewater methaanpockets naar de oppervlakte zullen komen, waardoor de hoeveelheid atmosferisch methaan stevig zou kunnen toenemen.
Ik beweer niet dat dit hoogstaande wetenschap is, het is maar gebaseerd op parate kennis en de algemene trends in de semi-professionele literatuur (Scientific American, New Scientist, The Chemical Engineer Today). Ik heb echter nog geen enkele serieuze wetenschappelijke bron de man-made global warming-theorie horen tegenspreken (onderzoeken van de petroleumindustrie tel ik niet mee) en zelfs àls pakweg 10% van de wetenschappelijke gemeenschap zou zeggen dat ze het maar een hoop onzin vinden, dan nog rest de vraag: kunnen we het risico nemen? Zijn we bereid om 10% risico te nemen dat we onze eigen planeet - de enige die we hebben - uit evenwicht aan het brengen zijn?
Uiteraard is de term "de planeet redden" in die context misleidend - tenzij we morgen in een asteroïdengordel terechtkomen, blijft deze klomp steen nog wel effe rondvliegen. Ook is het heel onwaarschijnlijk dat de menselijke soort zou uitsterven - zeker de rijken, die kunnen zowat alles overleven, die zijn echt het menselijk equivalent van kakkerlakken
. Het zou echter goed kunnen dat de tropische gebieden compleet verdrogen en Zuid-Oost-Azië half onder water komt te staan. In zo'n geval zou de wereldbevolking gedecimeerd worden, als 't niet erger is. Aangezien hongersnood en plaatsgebrek regelmatig tot conflicten leiden, zouden er nog 'ns wat extra mensen naar een andere wereld kunnen gaan.
Is dat een risico dat we kunnen nemen? Zo nee, dan kunnen we maar beter iets aan die emissies doen, toch weer een kopzorg minder. 't Zou bovendien werkgelegenheid creëren en om eerlijk te zijn, na 200 jaar razendsnelle technologische ontwikkelingen vind ik het ook wel 'ns tijd dat we iets doen aan de brandstof die we gebruiken, want op dat vlak is er al even geen échte vooruitgang meer - de kwaliteit wordt verbeterd, maar innovatie is er niet.
Wél moet ik je volledig gelijk geven als je zegt dat we rekening moeten houden met de slinkende voorraad grond- en brandstoffen. Als we aan hetzelfde tempo als nu aardolie blijven verbruiken, dan zitten we binnen minder dan 100 jaar op droog zaad. Dat wil zeggen dat er
geen enkel petroleum- of petrochemisch product meer te verkrijgen zal zijn... Dus geen brandstoffen en geen kunststoffen. We zouden zo terug naar de Middeleeuwen kunnen
Voor het energieverbruik kan kernfusie inderdaad een oplossing zijn, hoewel hernieuwbare energiebronnen zoals wind, water en zon toch mijn voorkeur genieten. Die verdwijnen immers pas als de atmosfeer van de aarde ontsnapt en de zon een rode reus wordt - en tegen die tijd zijn wij allang naar pierenland
Sorry voor de lange tekst hoor, maar ik denk niet dat ik het veel korter kon maken