iemand die zo bang is om de heilige dienstregeling in de war te schoppen dat een tweejarig kind niet even uit de trein kan worden geholpen, die kan beter werk zoeken waarbij men nooit wat voor initiatief dan ook hoeft te tonen, laat staan dat men moet optreden
gelukkig maar dat er anderen waren die wel goed handelden
dan bedoel ik
-mensen die zich om het kind bekommerden. het trauma valt dankzij die mensen misschien nog mee....
-politie die de moeder een lift gaf, met de volgende trein had ze haar kind nooit ingehaald
-topman van de Spoorwegen die het voorval veroordeelt
veroorzaker (m/v, onderschat starre onderontwikkelde vrouwen niet als ze een uniform krijgen
) mag in ieder geval de ogen uit de kop schamen, en kan beter geen uitzendkracht worden. daarvoor moet je namelijk flexibel zijn, en ik kan het weten
doodhongeren hoeft in Duitsland niet, maar als dit van je bekend is, dan wordt het waarschijnlijk wel HartzIV (vernederend, uitzichtloos en in de verte familie van de Nederlandse bijstand)