Eenzaamheid kan voor 50-plussers een sluipmoordenaar zijn. Volgens nieuw Brits onderzoek kan eenzaamheid dubbel zo ongezond zijn als obesitas. Daarover schrijft The Guardian.

Het gevoel geïsoleerd te zijn, kan een enorm schadelijke impact hebben op 50-plussers. Wetenschappers becijferen dat de meest eenzamen onder hen dubbel zoveel risico liepen te overlijden tijdens de zes jaar dat het onderzoek liep als diegenen die zichzelf als het minst eenzaam omschreven.

De wetenschappers volgden meer dan tweeduizend vijftigplussers. Vergeleken met de gemiddelde persoon in de studie liepen zij die te kennen gaven eenzaam te zijn 14 procent meer risico op een vroege dood. Dat betekent dat de impact van eenzaamheid op een vroeg overlijden ongeveer dubbel zo groot is als die van zwaarlijvigheid. Armoede bleek het risico op een vroege dood met 19 procent te doen toenemen.

Een studie die in 2012 peilde naar de eenzaamheid van Britse senioren wees uit dat één op vijf zich permanent eenzaam voelde en één op vier gaf te kennen in de voorbije vijf jaar eenzamer te zijn geworden. De helft van de ondervraagden getuigde dat hun eenzaamheid het ergst was in de weekends en driekwart leed er ’s avonds meer onder dan overdag.

Eerdere onderzoeken linkten eenzaamheid aan een hele reeks gezondheidsproblemen, van hoge bloeddruk en een verzwakt immuunsysteem tot een groter risico op depressies, hartaanvallen en beroertes. In zijn nieuwste boek ‘Loneliness’ stelt John Cacioppo, psycholoog aan de universiteit van Chicago, dat de pijn van de eenzaamheid verwant is met fysieke pijn.

In het licht van de gezondheidsrisico’s van eenzaamheid waarschuwt hij dat mensen die de pensioenleeftijd naderen beter twee keer nadenken vooraleer ze hun vertrouwde omgeving verlaten en hun oude dag plannen door te brengen op een plek waar ze haast niemand kennen. ‘We hebben nog altijd een mythische visie op onze pensionering. We denken dat we dan onze familie en vrienden moeten achterlaten om een huis te kopen in het buitenland waar het altijd warm is en waar we gelukkig zullen zijn. Dat is wellicht niet het beste wat we kunnen doen’.

‘We zien dat mensen die na hun pensionering contact blijven houden met hun collega’s en vrienden in hun buurt hebben minder eenzaam zijn. Neem de tijd om fijne momenten te delen met familie en vrienden’.

Het nieuwe onderzoek bracht ook aan het licht dat gezelschap op zich niet volstaat. Ouderen hebben er nood aan zich betrokken te voelen en te ervaren dat ze gewaardeerd worden door hun naasten.