@allone: nee pensioen duurt nog 7 jaar maar ik bedoeDe dat ik daar nog netjes vantissen kan gaan

Trouwens ik heb vandaag mijn krukken terug gebracht na zeven maanden trouwe dienst

Gisterochten waren we ruim voor openingstijd bij het museum van Salvador Dalí, omdat het daar altijd heel druk is. Ondanks dat ik er al 7 keer eerder ben geweest, blijft het altijd toch weer heel speciaal. Zeker deze keer omdat ik het voor het eerst met mijn dochter Dalí (die daar dus naar vernoemd is) heb bezocht. Dalí is nu 11 precies even oud als toen ik er voor het eerst kwam 35 jaar geleden.
Ik moest mee van mijn ouders, hevig protesterend omdat ik liever bij mijn vriendjes op de camping wilde blijven.
Toen ik eenmaal binnen was en mijn ouders weg wilden, wilde ik er niet meer weg. "Bevangen" door deze man en zijn kunst is hoe je het 't beste kan omschrijven. Nu jaren later begrijp en zie ik natuurlijk steeds beter hoe deze kunstenaar en zijn kunst zich ontwikkeld heeft, en ontdek ik nog steeds nieuwe dingen of kom tot andere inzichten.
"I create what I love, in some you will note an architectonic sense, logaritmic law is evident; again the interrelation off spirit and matter; of time and space." S. Dalí

Zoals eerder vermeld zijn Dalí en ik twee daagjes samen weg geweest van de camping in Florac. Via Rosas in Spanje waar we een nachtje gestaan hebben, naar Fiqueras waar het museum van Salvador Dalí zich bevindt. Natuurlijk hadden we gehoord van de aanslagen, maar dat dit ook de file "from hell" zou opleveren had ik niet helemaal ingecalculeerd.
Strenge controles aan de grens. En toen opeens een kokende motor.
Auto stil gezet en ANWB maar gebeld, want verder durfde ik niet. Dit was het laatste stukje vluchtstrook waar je de komende 10 km veilig kon staan.
Hier hadden we gelukkig nog schaduw.
Stoeltjes uit de auto gehaald en maar onder een boom gaan zitten wachten.
Meerdere auto's vielen daar stil. Op een gegeven moment stonden er 8 op 500 meter. Wij zaten achter wat struiken onder een boom, komt er opeens een leuk jong frans meisje naar ons toe die ook stil gevallen was. Die stond samen met haar zusje en moeder een eindje verderop. Even gebabbeld en na enige tijd kwam voor hun de sleepwagen. Enige tijd later voor ons ook. Afgesleept naar een garage, blijkt dat zij daar ook zaten. Het leek wel of ze haar beste vrienden weer tegen kwam, wat een enthousiast onthaal. Sleepwagens reden af en aan en ik denk dat er in de tijd dat we daar hebben zitten wachten wel 25 afgeleverd werden. Om de tijd te doden
raak je vanzelf aan de praat. Fransen, Italianen en een hoop Nederlanders.
Net voordat de garage dicht ging (20:00u) was onze auto klaar. Het enige wat ik van de monteur begreep was (mijn Spaans is echt heel slecht) dat er een slang bekneld had gezeten.
Wij konden dus weer gaan. Onze Franse, inmiddels, "vriendinnen" stonden bedreumeld buiten. Hun auto was niet meer te redden. Ik vertelde dat wij weer verder konden naar Frankrijk. Ze wisten al dat wij naar Florac gingen, en ik vroeg: "waar moeten jullie dan heen". In de buurt van Perpignan was hun antwoord, waarop ik er uit floepte: "Daar komen wij langs". Uiteindelijk zijn de 3 dames bij ons ingestapt en zijn we weer aangesloten in de file. Reuze gezellig gebabbeld in de auto, en ik heb ze netjes thuis afgezet (wel weer 100 km extra, maar goed). Oh wat waren ze ons dankbaar. Wij weer verder, en inmiddels was het al diep in de nacht, en dacht ik: "laten we maar een hotelletje nemen". De eerste 3 langs de snelweg waren "complet", vol dus.
Via navi de snelweg af naar een ander hotel was ook geen succes, dat heeft alleen maar een uur extra gekost.
Dan maar door naar Florac, er zat niet veel anders op. 4.45uur reed ik de camping weer op. Pffffft. 16 uur over gedaan dus. Wel weer leuke mensen ontmoet uit verschillende landen en mijn goede daad gedaan voor deze week.
Tjeses zeg wat een lap tekst, en heb ik nog zoveel weg gelaten.
Hasta la vista.

Beetje knip en plakwerk van mijn andere blog. Sorry voor de lengte.

7 maanden?
Dan zijn die dingen bijna vergroeid met je

kojak: maar bedankt voor het posten; je bent dus een echte bermtoerist geworden
Het zal best vermoeiend geweest zijn, maar fijn dat je ook goede ervaringen gehad hebt
En idd: goede daad, dat je voor die meiden ook 100 km omgereden bent

ps met Dali heb ik geen ervaring, mijn ouders sleepten ons nooit musea in ..

Laatste edit 20-08-2017 11:59

@allone: mijn ouders hebben geprobeerd mij alle facetten van het leven te laten zien. Mee "gesleept" naar kastelen, bunkers, tempels, moskeeën, synagogen, kerken, musea etc. Vroeger vond ik het niet altijd even leuk (soms wel), maar nu ben ik ze eeuwig dankbaar.
Ik weet dat ik bevoorrecht ben want voor mijn 16de ben ik in bijna alle werelddelen wel geweest. Ik probeer hetzelfde aan mijn kinderen mee te geven. Hopelijk waarderen ze dat later net zo als ik.

kojak:

Mooi. En goed dat je het ook doorgeeft

Opgroeiend in Amsterdam, met o.a. een hippie-oom en tante die me meenamen, heb ik ook aardig wat facetten van het leven gezien, maar op een andere manier

@allone: ook mooi, het totaal tegenovergestelde van mijn ouders.
Die zaten in die tijd in Afrika in de "hulpverlening" in 1972 pas terug omdat het te link werd voor mij als baby.

kojak: ah, dus Afrika kun je je niet meer herinneren?

@allone: niet als baby, maar ben er later nog diverse malen geweest. Vanaf 1978 heb ik wel herinneringen.

@stora: ja nog vreemd om zonder maar buiten te gaan

kojak: Mooi, zoveel verschillende ervaringen

Ik heb mijn krukken nog steeds. Na 10 jaar. En heb ze ook nog een tweede keer nodig gehad. En 1x uitgeleend..
In Nederland leen je je krukken, maar in Duitsland koop je ze, en ik had mijn ongeluk in DL, vandaar.

Voor ons heeft die Dali dit schilderij gemaakt.
Ik ben er niet kapot van .

@De Paus: en wat is er dan mis mee?
Er zijn er zoveel met kruizen. (Zowel letterlijk als figuurlijk).Laatste edit 21-08-2017 00:08

@Beereekhoorn: het lijkt me juist een verademing, of voelt het nog onzeker?

Ik heb er zelfs 3. Staan bij mijn barretje.

Laatste edit 21-08-2017 00:12

Laatste edit 21-08-2017 00:13

kojak: Een prima bezit.

Laatste edit 21-08-2017 00:18

@Mamsie: na een paar biertjes van de tap (die hooguit 2x per jaar aangesloten is) zitten ze prima, verder zit ik er nooit op, en STAAN ze alleen maar in de weg.

Laatste edit 21-08-2017 00:27

kojak: Het is bar hoor!

kojak: allebei een beetje wel zo van ik kan met losse handen lopen maar ook van help ga ik niet vallen. Maar dat zal wel overgaan

@allone: ze zeiden dat ik ze beter had kunnen kopen als je ze zo lang nodig hebt, alleen via die ( slechte) werkgever kon ik ze een half jaar gratis lenen een geluk bij een ongeluk

Zeker! Dat was een paar jaar geleden een crowdfundingdingetje.
Ik heb het hele proces een tijd gevolgd via het veestboek en heb inmiddels de indruk dat het een van de beste producten in zijn soort is. Hij schijnt zelfs prima vaareigenschappen te hebben, maar ik heb hem zelf nog niet kunnen proberen.
.

Laatste edit 21-08-2017 09:38

@venzje: ah, goed om te weten
Lijkt me idd een handig ding..
Maar je gaat hem wel een keer proberen?

@Beereekhoorn: okay, zo was het dus ook goed
kojak: @Mamsie:

Gisteravond was het dansavond op de camping. Ik heb Supertramp nog nooit zo verkracht horen worden. De dansers daarintegen waren geweldig. Wat een fantastische choreografie.

Laatste edit 21-08-2017 20:34

Laatste edit 21-08-2017 20:38

Laatste edit 21-08-2017 20:45