@Mamsie: Ja, dat hopen wij ook..Nu moet het allemaal nog in die drie weken per jaar als we vakantie hebben. We kijken er toch al wel naar uit dat we de tijd aan onszelf hebben. Nog 5,5 jaar, dan gaat mijn Lief met pensioen. We beginnen er stilletjes naar uit te kijken..

In het vakantiegeweld was ik je blog kennelijk kwijtgeraakt en ik lees hem nu pas. Nieuwsgierig geworden heb ik ook even een kijkje genomen bij die 'tuinen van de luie tuinman', maar die doen hun naam echt geen eer aan. Mijn hemel, wat een hoop werk zit daarin!

@venzje: Sorry, wat late reactie mijnerzijds....Maar inderdaad, die tuinen zijn bepaald niet voor/door luie mensen gemaakt! Het is niet allemaal heel strak geschoren en geknipt, het ziet er allemaal heel natuurlijk uit! Het was er ook echt een oase van rust! Een aanrader hoor, als je er nog eens in de buurt komt...

@HoLaHu: Deze meneer heeft in de loop van de tijd ook wat aan zijn tuin geknutseld. Helaas heeft hij onlangs besloten om ermee te stoppen, dus de tuin is niet meer toegankelijk.

@venzje: Dat is jammer! Het is echt een prachtige tuin!

Een week of drie geleden liep mijn Lief in één keer niet zo lekker....Daar begon het mee. Hij ging Joy uitlaten en hij liep een beetje mank. Ik zei: Wat heb je? je loopt een beetje mank..Hij: Ja, ik heb vandaag nieuwe werkschoenen gekregen en ik denk dat ik die nog wat in moet lopen, want mijn voeten doen zeer. Okee, dat kan natuurlijk.
Daags erna, woensdag..Mijn Lief ging mee om boodschappen te doen en toen liep hij heel erg mank! Ik weer: Jeez, je loopt nou wel erg ongelukkig, wat heb je dan aan je voet? Hij: Ja, ik denk dat ik de veters van mijn nieuwe schoenen te strak heb aangetrokken, ik heb last van mijn wreef. Het doet echt zeer..
Een uur naderhand waren we thuis en mijn Lief speelde wat met ons Joy. Per ongeluk kwam dat beestje bovenop zijn voet terecht met haar pootjes en de reactie van mijn Lief was echt niet normaal! Hij kromp helemaal in elkaar en hij had de tranen in zijn ogen! Hij zou gehuild hebben van de pijn...
Dus ik zei: Eeej, jij gaat morgen dus niet werken hè? Jij gaat morgen naar de huisarts! Ik vind het niet normaal dat een vent van jouw formaat ( mijn Lief is ruim boven de 1.80 m. en weegt 105 kilo)
bijna gaat zitten janken als er een hondje van vijf kilo op zijn voet terecht komt!
Okee, lang verhaal kort: De huisarts constateerde dat de voet gezwollen was, één van zijn tenen ook, en ook zijn onderbeen was wat dik. Conclusie: Waarschijnlijk heb je wondroos...Zitten met de poot omhoog, antibiotica en de voet zo weinig mogelijk belasten. Dat was dus op donderdag.
Okee, antibiotica slikken, poot omhoog..Dat is allemaal wel te doen. En zo gingen we het weekend in. Zaterdags begon mijn Lief al minder te hinken, zondags liep hij eigenlijk al weer vrij goed en ging hij zelfs alweer een rondje met Joy uit. Het gaat best goed, zei hij op maandagmorgen. Ik zei: Ja, maar kijk het nou nog maar een paar dagen aan, donderdag is het Hemelvaart, vrijdag moet je weer naar de dokter voor controle voor de wondroos. Ziek het nou maar uit voor die paar dagen. Toevallig had ik die maandagmorgen zijn voet gezien. Die was nog wel wat dik en zijn teen was ook nog wel wat gezwollen, maar het viel niet tegen.
Op maandagavond laat ging mijn Lief naar bed, hij had nog een rondje gelopen met Joy voor het naar bed gaan. Ik zat nog bij de TV om mijn favoriete serie te kijken. Twee minuten nadat hij naar de slaapkamer was gegaan kwam mijn Lief weer terug. Ik zei nog: Ben je wat vergeten?? Hij plantte zijn voet op de stoel naast en ik schrok me wezenloos! De teen naast zijn grote teen was tot astronomische proporties opgezwollen!
Die was echt drie keer zo dik als zijn grote teen!
Ik zei: Dat wordt dus niet wachten tot vrijdag om op controle te gaan, je gaat morgen naar de huisarts...
Dinsdagmorgen naar de huisarts, om 11 uur. Hij was voor half twaalf alweer thuis. Hij moest meteen naar het ziekenhuis, naar de SEH. De huisarts had gezegd:Neem maar het één en ander mee, want je zult wel opgenomen moeten worden..
Bij de SEH hoefden we niet lang te wachten. Mijn Lief werd meegenomen om een foto van zijn voet te laten maken en na een half uur kwam de chirurg zijn opwachting maken. Tja, de teen was niet meer te redden, het bot was al helemaal aangetast en de teen moest eraf..amputatie dus! Dat hakte erin...Mijn Lief reageerde meteen met: Okee, dat wordt dus korting vragen bij de pedicure...
De chirurg veroorloofde zich net een glimlach, maar zei meteen: Tja, U neemt het goed op, maar we weten niet in hoeverre de ontsteking uw voet heeft aangetast, dat zien we pas als we aan het opereren zijn. Het kan zijn dat de ontsteking doorgeworteld is naar de rest van uw voet en dan moeten we de halve voet amputeren. Ik verwacht het eerlijk gezegd niet, maar ik kan het ook niet uitsluiten.... Tja, op dat moment ging de zin voor humor er dus helemaal vandoor...
Mijn Lief kreeg een spoedoperatie en Goddank werd alleen de teen geamputeerd.
Ze hebben het allemaal weg kunnen halen, het ziet er heel goed uit. Hij heeft wel een week in het ziekenhuis moeten blijven, hij kreeg een vacuümpomp op zijn voet om de troep uit de wond te halen. Maar het herstel ging heel erg goed! Mijn Lief is weer thuis, gisteren moest hij nog voor een wondcontrole naar het ziekenhuis en de chirurg was uitermate tevreden. De wond zag er prachtig uit, zei hij. De vacuümpomp mocht eraf. Mijn Lief mocht de voet weer helemaal belasten, hij mag zelfs weer autorijden!
Met werken moet hij nog wat wachten, dat mag over een week of zes weer en dan aangepast werk. En opbouwen met een paar uurtjes per dag.
Jullie zijn weer op de hoogte!

Laatste edit 01-06-2023 02:14

Wow dat is schrikken, maar wondroos had hij een verwaarloosd wondje aan zijn voet ? Ik ken het van mijn vader en weet nog dat het echt erg is heel veel beterschap en sterkte voor je lief en ook voor jou

Da’s niet mis. Wat een schrik.
Gelukkig is het niet slecht afgelopen.
Maar wat een humor heeft hij

@Beereekhoorn: Hij had helemaal geen wondroos...Ik neem het de huisarts eigenlijk kwalijk dat ze hem niet meteen doorstuurde naar het ziekenhuis. Ik zeg niet dat zijn teen gespaard zou zijn gebleven, maar mijn Lief is zwaar diabeet. Dát, in combinatie met een ontsteking aan de voet is een hele rottige combinatie!
Achteraf gezien had hij een ontsteking in zijn voet en dat was blijkbaar al maanden aan de gang. Het rottige is dat de symptomen pas heel laat optreden. Dat komt ook doordat bij diabeten het gevoel in de voeten verminderd. Maar als bij een voet het bot al helemaal aangetast is, dan betekent dat dat die ontsteking al best lang aanwezig is. Op het moment dat die zich openbaart ben je eigenlijk al te laat. Er zijn niet voor niks heel veel diabeten die een teen, voet of zelfs onderbeen missen...

@allone: Hij is met mij getrouwd...Wat wil je?

Laatste edit 02-06-2023 00:57

@HoLaHu: ah nu snap ik het heel veel sterkte

Vandaar dat “ dat hakte erin “.

Wanneer gaat hij met pensioen?

@allone: Ik snap de vraag van het pensioen niet helemaal, maar over 4,5 jaar gaat hij met pensioen...zo ongeveer.

Gisteren probeerde mijn Lief om allebei de schoenen weer aan te trekken en om weer normaal te lopen, zonder krukken of looprek. Dat ging best wel goed. Gedurende de dag ging het almaar beter eigenlijk. Een paar keer een rondje gelopen met ons Joy, ook dat ging zonder meer goed!
Vandaag heeft hij een aantal proefrondjes gemaakt met de auto, wat noodstops gemaakt...Dat had de dokter aanbevolen. "Wel even wat oefenen, een noodstop maken, want dat pleegt een aanslag op je voet! Als je dat zonder pijn kunt, dan mag je wat mij betreft de weg weer op!"
Nou, dat ging allemaal prima, dus vandaag zijn we weer samen boodschappen wezen doen..met de auto!

@allone:
De reacties van mijn kinderen waren navenant. Toen hij begon over korting bij de pedicure kwamen de reacties al heel vlug: Eej Frans, op zulk soort EnterTEENment zitten we niet te wachten! Zoon twee reageerde met: Nou ja, dat is nou eenmaal Frans ten voeten uit!
Maar ze zijn zowat elke dag bij hem op bezoek geweest, hebben me geholpen om alles te regelen, zijn meegereden om hem mee naar huis te brengen en zijn sindsdien ook al een paar keer op de koffie geweest om te kijken hoe het met hem gaat..Ze zijn best dol op hem...Laatste edit 03-06-2023 01:31

Tjeetje... wat een heftig verhaal!
Wat afschuwelijk om een stuk van je lichaam te moeten missen! Dat het erin hakt snap ik als het zo er afgehakt wordt.
Maar fijn dat het verder probleemloos geneest. Ik wens hem verder een volledig herstel toe en hopelijk ontmoeten we elkaar deze zomer weer!

@HoLaHu:

@Mamsie: Ik zal je goede wensen doorgeven en ik hoop dat we elkaar deze zomer weer eens in het echie zien!

Oi! Ik heb even wat gemist, geloof ik. Wat een ellende! 😱

@venzje: Ja, dan heb je het teen en ander gemist...., mijn Lief ook....

Het gaat weer goed met hem hoor.

Laatste edit 13-06-2023 00:46

Ik stond vanmorgen op het balkon om mijn viooltjes te verzorgen en van water te voorzien. Er komt een manneke van een jaar of tien, twaalf aan lopen met een hond, een soort Boxerachtige hond. De jongen steekt de straat over, maar de hond stopt halverwege, draait een paar rondjes en produceert een heerlijke verse drol! Midden op straat. Het is ook nog eens niet een droge drol, hij flapt er heel gemakkelijk uit, om het zo maar te zeggen. Waarschijnlijk heeft het beest last van de warmte! Ik zie de jongen rond kijken terwijl het beest zijn behoefte doet. "Is er iemand die dit ziet? Kom ik er mee weg om gewoon door te lopen? "
Hij ziet niemand en loopt aan....
Ik roep vanaf het balkon: " Zou je dat niet opruimen??"
De jongen schrikt zich de tandjes!
Hij kijkt om en omhoog en ziet mij daar op het balkon staan. Eerlijk gezegd verwacht ik een middelvinger en het bijbehorende commentaar...ik ken de jongen niet, ik heb de hond ook nooit eerder gezien, ik kan hem niks maken!
Maar de jongen zoekt naarstig in zijn zakken voor een poepzakje, vind er een, steekt er zijn hand in en schept met duidelijke weerzin het afvalproduct van de hond erin. Zoals gezegd, dat was geen droge drol, dus hij moest het redelijk van het wegdek afschrapen....
Met de hond aan de lijn, het poepzakje tussen duim en wijsvinger en een van walging vertrokken gezicht liep het jochie verder...
Mijn dag kon niet meer stuk!

En nu maar hopen dat dat zakje niet zomaar ergens gedumpt is waar er alsnog een rotzooi van komt!

@Mamsie: Waarschijnlijk niet...Er staat hier in elke straat wel een poepbak waar hij dat zakje kwijt kon. Vanaf het punt war hij moest scheppen was het hooguit 50 meter voordat hij dat zakje kwijt kon. Ik geloof niet dat hij het in zijn hoofd gehaald heeft om dat ergens in een tuintje te mikken...Hij was echt geschrokken!

Gisteren had mijn Lief een afspraak in het ziekenhuis, voor de wondverzorging en zo. De wond ziet er prachtig uit, geneest zeer voorspoedig. Was hij in het begin nog 4 cm bij 2 cm, nu is dat al geslonken naar 1,2 cm bij 0,5 cm...Daarbij moet nog wel vermeld worden dat de wond ook bijna drie cm diep was en ook dat gat is in de afgelopen weken dichtgegroeid. Het ziet er alleszins rooskleurig uit. Vandaag had mijn Lief een afspraak bij de bedrijfsarts. Ook die was alleszins rooskleurig...
Vanaf maandag mag mijn Lief het weer gaan proberen op het werk. Nog niet zijn eigenlijke werk, met veel lopen en zo. Alleen zittend werk, op een combitruck rijden en dergelijke. En dat voor twee uurtjes per dag om mee te starten. Mocht de wijkverpleegkundige na een week vinden dat de wond er niet bij gebaat is, dan moet hij ook meteen stoppen. Het is een probeersel. Mijn Lief hoeft ook geen trappen te lopen op het werk, hij kan met de lift. Ook hoeft hij de auto niet op het parkeerdek te zetten en dan nog een heel stuk te lopen, hij mag bij de hoofdingang parkeren.Van alle gemakken voorzien dus. Voorlopig van 9 tot 11 in de ochtend. Mijn Lief is er blij mee, ik denk dat hij het thuiszitten en legpuzzels maken eigenlijk wel een beetje beu is. Hij mist het ouwehoeren met collega's ....

Laatste edit 06-07-2023 01:00

De paar uurtjes werk per dag bevallen prima, zowel bij mijn Lief als bij zijn werkgever. De wijkverpleegkundige was vanmiddag hier om de wond te verzorgen en ze was zeer tevreden! De wond is bijna dicht. De verzorging kan nu naar twee keer per week, op dinsdag en vrijdag. Op vrijdag kan mijn Lief na het werk naar de Thuiszorglocatie in Veldhoven rijden vanuit zijn werk, dan wordt hij daar geholpen. Dan hoeven ze niet aan huis te komen en voor hem is het nauwelijks omrijden. Op dinsdag komen ze gewoon aan huis. Als het straks niet meer nodig is zal ik die verzorgsters nog gaan missen, echt waar! Vooral de wijkverpleegkundige, Carina. Dat is zó'n aardig vrouwke! Ze is maar iets jonger dan wijzelf, halverwege de vijftig. Ze heeft een groot gevoel voor humor en ze is dol op koffie...Dus we hebben de koffie klaar als ze komt en we lachen heel wat af in het half uurtje dat ze bij ons is. Maar niet alleen Carina, maar voor al die lieve Thuiszorgmedewerkers: Jullie verdienen een standbeeld voor jullie werk! Echt waar!