@Mamsie: Maar evengoed wél je ouders bij je hebben tot ze ver in de 80 zijn i.p.v. op relatief jonge leeftijd te overlijden na een langdurige en ontluisterende ziekte?
In het geval van mijn ouders was het zo dat de geest nog goed was maar het lichaam aftakelde door kanker. Geloof me, dat wil je ook niet meemaken
Ik weet 't niet.. Aftakeling van de geest of aftakeling van het lichaam, de een op hoge leeftijd, de ander op veel jongere leeftijd.. Mijn vader kreeg kanker toen hij 61 jaar was, de resterende tijd van zijn leven, (ongeveer 8 maanden), was hij als een incontinente, zeer oude man die de meeste van zijn resterende dagen doodziek was van de chemo. Hoezo ontluistering?
Both suck, maar ik zou ze denk ik toch liever nog een jaar of 20 langer gehad willen hebben. Ik hoef jou natuurlijk niet te vertellen dat lichamelijke aftakeling net zo erg of misschien wel erger kan zijn dan geestelijke aftakeling.
Natuurlijk willen we allemaal dat onze ouders in goede gezondheid 95 worden en in hun slaap overlijden, maar dat hebben we niet voor het kiezen.
En nee, ik denk écht niet simpel over geestelijke aftakeling, vooral voor de partner en kinderen moet zoiets vreselijk zijn, maar nogmaals, dat geldt evenzeer voor slopende ziektes die het lichaam vernietigen. Ga maar eens zitten kijken hoe je ouders lichamelijk de vernieling in draaien