Bij het leegruimen van een oude fabriek in Maastricht is een tegeltableau van kunstenaar Charles Eyck gevonden. Het tegelwerk van zo'n negen vierkante meter werd grotendeels teruggevonden door oud-burgemeester Gerd Leers. "Het was zo prachtig, ik dacht dat dit niet zomaar iets kon zijn."

Tijdens het opruimen zag Leers in een van de hallen een aantal tegels met kleurige motieven erop, die door werklui met kruiwagens richting de vuilcontainer werden gebracht. "Hier lagen ze, opgestapeld in een hoek. En die werklui waren bezig om dat allemaal in een container te gooien", vertelt Leers aan 1Limburg. "Ik vond het zonde om weg te gooien, ik dacht: voor mijn part leg ik ze op het tuinpad. Het paste ook zo goed bij elkaar, de kleuren waren zo authentiek, ook de motieven die je erop zag."

Samen met Huub Brandts, verzamelaar van Maastrichts aardewerk, zocht hij de tegels die door het gebouw verspreid lagen bij elkaar en werden de stenen genummerd. Nadat ze een deel van het werk bij elkaar hadden gepuzzeld en er een kunstkenner bij werd gehaald bleek het te gaan om een tegeltableau van de kunstenaar Charles Eyck (1897-1983).

Het werk heeft in de kantine van een andere fabriek gehangen. Toen die fabriek in 2011 werd gesloopt besloot een keramist, zo blijkt nu, om het tegeltableau veilig te stellen in de fabriek waar hij werkte.

De oude fabriek, waar aardewerk werd gemaakt, sloot in 1984 zijn deuren vanwege achterstallig onderhoud door de gemeente. Sindsdien staat het pand leeg en raakte het in verval. Al die tijd stond de fabriek vol met ovens, mallen en honderden producten. Vorig jaar kwam Leers in contact met een echtgenote van de keramist die als laatste gebruikmaakte van het pand. In het gebouw stonden namelijk nog alle spullen zoals ze waren achtergelaten en ze vreesde dat het industriële erfgoed verloren zou gaan.

Leers besloot daarop zich in te zetten om de fabriek te behouden. Volgens de oud-burgemeester heeft het pand nog monumentale waarde en mag het ook niet worden gesloopt. Er is inmiddels een investeerder gevonden, maar de spullen van vroeger die er nog liggen, moeten de komende tijd worden uitgezocht. In opdracht van de nieuwe eigenaar ontfermde Leers zich over het leegruimen van de panden.

Alle gevonden stenen zijn nu overgebracht naar een winkel in de binnenstad van Maastricht, waar het werk bij elkaar wordt gepuzzeld en gerestaureerd door kunstenaar Chrit Rousseau. Hij vertelde verbaasd te zijn toen Leers hem liet zien wat hij had gevonden. "Dit is onmiskenbaar Charles Eyck. Ik ken hem, en ik heb hem vroeger ook wel meegemaakt", vertelt hij. In het mozaïek zijn onder andere een zeilbootje, de zon, de zee en een cactus te zien. Volgens kenners komen in het werk duidelijk invloeden naar voren uit de tijd dat Eyck op Curaçao verbleef in 1952.

Samen met Leers en Brandts is Rousseau nu bezig om de laatste stukken bij elkaar te zoeken, en dat is nog best een klus. "De grote tegels, die liggen al allemaal, maar met de kleine stukjes zijn we nu kleur bij elkaar aan het leggen, tja en dan maar zoeken. Dus het is echt puzzelwerk", zegt hij.

Hoewel het tableau nagenoeg compleet is, ontbreken er dus nog stukjes. "We zijn nog op zoek naar de handtekening van Eyck. Hij ondertekende altijd zijn werken. Dat zit helaas nog in al die kleine stukjes, precies in die onderrand. En die is bij het afhakken in de fabriek voor een deel verdwenen. We hopen dat we die stukjes nog vinden", aldus Leers.
Foto