Paul Alexander, 77, heeft een heel ander leven geleid dan de meeste mensen. Het grootste deel van zijn leven heeft hij geleefd met een ijzeren long en hij is één van de laatste mensen ter wereld die nog steeds het beademingsapparaat gebruikt dat dateert uit 1928.

Ondanks zijn ongebruikelijke omstandigheden heeft hij een ongelooflijk vol leven geleid en heeft hij nooit iets minder geaccepteerd.

“Ik ga van niemand hun beperkingen op mijn leven accepteren. Ik ga het niet doen. Mijn leven is ongelooflijk.”

Toen Paul nog maar zes jaar oud was, rende hij het huis van zijn familie in een buitenwijk van Dallas, Texas binnen en vertelde zijn moeder dat hij zich niet lekker voelde. Sinds zijn geboorte in 1946 was Paul een normaal, levendig en actief kind geweest, maar nu was er duidelijk iets mis.

“Oh mijn God, niet mijn zoon,” herinnerde Paul zich dat zijn moeder zei.

Op doktersvoorschrift bracht hij de volgende dagen in bed door om te herstellen, maar de jongen had duidelijk polio en hij werd niet beter. Minder dan een week nadat hij zich ziek begon te voelen, kon hij niets vasthouden, noch kon hij slikken of ademen.

Zijn ouders haastten zich uiteindelijk naar het ziekenhuis waar hij zich bij talloze andere kinderen voegde die soortgelijke symptomen hadden.

Voordat er vaccins voor polio beschikbaar waren, raakten meer dan 15.000 mensen verlamd door het virus, in de Verenigde Staten alleen. Polio, een ongelooflijk besmettelijke infectie , kan zich verspreiden, zelfs als een geïnfecteerde persoon geen symptomen heeft.

De symptomen van polio zijn vermoeidheid, koorts, stijfheid, spierpijn en braken. In zeldzamere gevallen kan polio ook verlamming en de dood veroorzaken.

Paul werd door een dokter onderzocht en dood verklaard, maar toen keek een andere dokter naar hem en gaf hem nog een kans op leven.

De tweede arts voerde een noodtracheotomie uit en na de operatie werd Paul in een ijzeren long geplaatst.

Toen hij uiteindelijk drie dagen later wakker werd, bevond hij zich tussen verschillende rijen kinderen die ook in ijzeren longen waren opgesloten.

‘Ik wist niet wat er was gebeurd. Ik had allerlei fantasieën, alsof ik dood was. Ik bleef mezelf afvragen: is dit wat de dood is? Is dit een doodskist? Of ben ik naar een ongewenste plaats gegaan? vertelde de inwoner van Texas vertelde aan As It Happens presentator Carol Off in 2017.

Paul, die ook een tracheotomie had ondergaan, kon niet praten, wat de hele gebeurtenis nog angstaanjagender maakte.

“Ik probeerde te bewegen, maar ik kon niet bewegen. Zelfs geen vinger. Ik probeerde iets aan te raken om erachter te komen, maar het lukte me nooit. Dus het was best vreemd.”

De machine, uitgevonden in de late jaren twintig, was de eerste die een mens beademde. Vroeger werd het vaak het “Drinker-ademhalingsapparaat” genoemd. Het apparaat is hermetisch afgesloten vanaf de nek en creëert een onderdruk in de kamer die lucht in de longen van de patiënt trekt. Als er overdruk ontstaat, wordt de lucht weer uit de longen geperst en ademt de patiënt uit.

Paul bracht 18 maanden door in de metalen bus om te herstellen van de eerste infectie. En hij was niet alleen. Het jaar dat Paul besmet raakte met het virus, 1952, was een heel donker jaar als we naar de statistieken kijken.

Bijna 58.000 mensen, voornamelijk kinderen, liepen in 1952 het virus op in de VS. Helaas stierven er 3.145.

“Zo ver je kunt kijken, rijen en rijen ijzeren longen. Vol met kinderen”, zei hij volgens The Guardian.

Hoewel sommigen misschien hun wil om te leven hebben opgegeven, voedde het alleen maar de wil van Paul.

Hij hoorde doktoren zeggen: ‘Hij gaat vandaag dood’ of ‘Hij zou niet meer moeten leven’ als ze hem passeerden, en hij wilde bewijzen dat ze ongelijk hadden.

En dat is precies wat hij deed!
In 1954 werd hij uit het ziekenhuis ontslagen, maar hij ontdekte al snel dat zijn leven drastisch anders was dan voorheen.

“Mensen mochten me toen niet zo graag”, zei hij tijdens een video-interview in 2021. “Ik had het gevoel dat ze zich ongemakkelijk bij me voelden.”

Maar met de hulp van een therapeut, mevrouw Sullivan, die hem twee keer per week bezocht, begon zijn leven beetje bij beetje te verbeteren. Zijn therapeut had met hem afgesproken dat als hij kon ‘kikkerademen’, een techniek waarbij je lucht in je mond houdt door je tong plat te drukken en je keel te openen, zonder de ijzeren long, en dat gedurende drie minuten, dat ze hem dan een ​​puppy zou geven.

Het was hard werken, maar binnen een jaar kon Paul steeds meer tijd buiten de ijzeren long doorbrengen.

Toen hij 21 was, werd hij de eerste persoon die afstudeerde aan een middelbare school in Dallas zonder ooit fysiek naar de les te gaan, en dan ook nog cum laude! Vervolgens richtte hij zijn zinnen op de universiteit en na verschillende afwijzingen werd hij toegelaten tot de Southern Methodist University.

“Ze zeiden dat ik te kreupel was en niet gevaccineerd was”, herinnert hij zich. “Twee jaar lang hen lastigvallend, accepteerden ze me op twee voorwaarden. Ten eerste dat ik het poliovaccin zou nemen, en ten tweede dat een broederschap verantwoordelijk voor mij zou zijn.”

Hij studeerde af aan de Southern Methodist University en volgde vervolgens een rechtenstudie aan de Universiteit van Texas in Austin. Hij slaagde voor zijn opleiding en werd advocaat in de regio Dallas-Fort Worth.

“En ik was ook een verdomd goede!”

Zelfs na een carrière van 30 jaar in de rechtszaal bleef hij bezig door het schrijven van een boek, dat hij helemaal zelf typte met een pen aan een stok.

Volgens Gizmodo wordt aangenomen dat Paul een van de laatste levende mensen is die nog steeds in de bijna verouderde machine leeft. De 77-jarige is de klok rond gekluisterd aan zijn oude ijzeren long en heeft een groot deel van zijn leven in een blik doorgebracht.

“Ik heb ermee gereisd – in een vrachtwagen gestopt en meegenomen. Ik ben ermee naar de universiteit gegaan, heb in een studentenhuis gewoond. Dat maakte iedereen bang”, zei hij.

Paul’s type ijzeren long is al een halve eeuw niet meer gemaakt omdat ventilatoren nu veel geavanceerder en geavanceerder zijn.

Maar de polio-overlevende geeft de voorkeur aan zijn metalen kamer, ook al is er nieuwe technologie beschikbaar. Maar de advocaat van Dallas moest een wanhopige YouTube-aankondiging doen toen zeven jaar geleden de ijzeren long het bijna begaf. Gelukkig zijn er in het hele land nog steeds verlaten machines, dus er zijn veel reserveonderdelen. Paul heeft ook hulp gehad van enthousiastelingen die graag oude technologie toegepast zien.

“Veel mensen hadden polio en nu zijn ze dood. Wat deden ze met de ijzeren longen? Ik heb ze gevonden in schuren. Ik vond ze in garages. Ik heb ze gevonden in rommelwinkels. Niet veel, maar genoeg om onderdelen bij elkaar te scharrelen”, zegt hij.

Paul, die zowel zijn ouders als zijn oudere broer heeft overleefd, werkt nu aan een tweede boek!

Paul zei dat hij zo’n bevredigend leven heeft kunnen leiden omdat hij ‘nooit opgaf’.

“Ik wilde de dingen bereiken waarvan mij was verteld dat ik ze niet kon bereiken,” zei hij, “en de dromen verwezenlijken die ik droomde.”

Polio is sinds 1979 effectief uitgeroeid in de Verenigde Staten. Er duiken echter zo nu en dan gevallen van polio op die nog steeds zorgen baren.

Paul is zeker een inspiratiebron. Hij heeft zijn leven tegen alle verwachtingen in opgebouwd en heeft een moedig en meeslepend verhaal waarvan ik hoop dat iedereen die dit leest het zal delen.

Zijn vastberadenheid laat zien dat de enige limieten de limieten zijn die we onszelf opleggen. Deel zijn verhaal met al je vrienden en familie om anderen te inspireren.
Filmpje