Toen een broer en zus midden in de nacht een coyote aanreden met een gangetje van 120 km/u wisten ze dat het weinig zin had om te stoppen om de resten te bekijken. Ze wisten echter niet dat ze het listigste dier hadden ontmoet dat ooit een aanrijding overleefde. 8 uur, twee tankstops en 1000 km verder ontdekten ze het dier, opgeschept achter het rechter-voorpaneel, én nog springlevend. En alsof hij iets wou bewijzen, ontsnapte de coyote drie dagen later uit de kennel waar hij gehouden werd om bij te komen. Daniel en Tevyn East reden 's nachts langs de staatsgrenzen van Nevada en Utah op 12 oktober toen ze een roedel coyotes bij de weg zagen.
Toen een van de dieren voor hun wagen rende klonk de klap zó fataal dat ze besloten maar niet te stoppen. Na die botsing rond één uur zetten ze hun reis naar San Juan in het noorden voort waarbij ze twee keer stopten om te tanken. Bij daglicht ging Tevyn kijken wat de schade was en zag ze een deel van het dier. Tevyn besefte dat het een walgelijke klus zou worden om de resten te verwijderen dus riep ze haar broer erbij. Ze besefte niet dat het om het hele dier ging tot Daniel een stok gepakt had en begon te prikken en zich rotschrok, want de coyote bewoog uit zichzelf. De twee belden onmiddellijk met de dierenambulancedienst om assistentie ter plekke te krijgen. Ze zagen maar een klein beetje bloed en beseften dat de hele voorkant van de auto uit elkaar moest. Naarmate de coyote meer ruimte kreeg begon het beestje natuurlijk ook meer te bewegen dus werkte een helpster van de dieren-ambulance een lus om de nek van het beestje om hem rustig te houden. Na een paar uur sleutelen was de intussen tot Tricky gedoopte coyote eindelijk bevrijd. Jan Crowell van Wildlife Rescue Service die bang was voor interne verwondingen en daarom het beestje onbeweeglijk had gehouden door middel van de lus, nam de coyote mee naar haar kennel om bij te komen voordat hij opnieuw in het wild zou worden uitgezet. Drie dagen later zag Tricky z'n kans en ontsnapte uit de kennel door onder de onderste balk door te kruipen. Tevyn zegt dat ze blij is dat het nu een plaatselijke coyote is geworden en Daniel voegt er aan toe dat, hoe vaak ze ook proberen te vertellen aan familie of vrienden wat er gebeurd is, telkens weer het idee gewoon 'niet te bevatten' blijkt te zijn. Foto 1.
Foto 2.
Foto 3.