Na een levenslange gevangenisstraf, die uiteindelijk slechts gedeeltelijk hoefde te worden uitgezeten, weigert een Duitse vrijgelaten gevangene zijn cel te verlaten. Hij bewoont deze cel al sinds 1972 nadat hij was veroordeeld wegens moord. In 1992 mocht hij gaan, maar besloot te blijven in de cel, waar hij zo aan gehecht was geraakt. Hij mag dat zelfs, want niemand kan hem volgens de wet verplichten de gevangenis te verlaten.