



Dan ben ik er in 1961 goed van afgekomen






.
.
Ben een biker en was eens mijn Axe vergeten op een tour. i.p.v. gewoon even naar een 7/11 te lopen heb ik een hele tijd lopen kankeren, (ben ook maar een mens). Vanaf toen werd ik Axe genoemd, heb die naam altijd gehouden. Wonende op Samui is dan SamuiAxe voor de hand liggend. (Jammer hé, geen horrorstory over mijn Nick
)
.
. 
Niemand wist dat ik die bijnaam ook in de bak had.. Over toeval gesproken
Mijn collega's heetten indertijd Magere, Kleine, Tandloos, Pipo, Stotteraar, (Nee, NIET de Hakkelaar!), enzovoorts... Maar ik ben alweer heel lang een brave burger hoor, nu is het gewoon Axe 
. In mijn vrienden en kennissenkring in Amsterdam had ook bijna iedereen een bijnaam. Dat leidde tot het rare verschijnsel dat ik een aantal mensen al zo'n jaar of 20 kende en er pas veel later, via hyves bijvoorbeeld (of als ik bij ze op bezoek ging in de gevangenis haha), achter kwam hoe ze in werkelijkheid heten
. 

. Maar niemand had het over zenuwknopen ed. Later op kickboksen kwam er helemaal geen achtergrond meer aan te pas, dat was meer een soort straatvechterij. Er werd wel goed duidelijk gemaakt waar je tegenstander goed kan raken maar helemaal niet waarom. Dat heb ik maar een jaar of twee gedaan, al was ik best wel goed
. 
Omdat zonder reden sorry zeggen nogal een vrouwelijke gewoonte is? (is het ook, trouwens
)
.
.
. Gelukkig heb ik daglenzen, die gaan maar een dag mee en zijn dus gauw uitgepraat
.
