Kijk, ze wordt dus niet verwaarloosd oid. Ze houden gewoon liever het 'rusthuis' (bejaardentehuis is tegenwoordig te beledigend of zoiets?) vrij voor de mensen die echt niet meer zonder continue hulp kunnen.

Tja, als je niet over de juiste indicatie beschikt kan het moeilijk worden.
Je mag niet te goed gezond zijn, maar als je teveel mankeert willen ze je ook niet.
Dit zou hier in Nederland ook zomaar kunnen gebeuren, denk ik.

@Mamsie:
Ik weet het wel zeker...
Helaas..

ze is heel veilig thuis, zolang ze maar op die stoel blijft zitten. :/

Prima zaak dat ze kijken naar de gezondheid en niet alleen naar de leeftijd. Het geeft mensen die helaas de gezondheid niet meer hebben de gelegenheid om daar een plaats te hebben.

Of zou het beter zijn om te lezen dat een minder valide persoon geweigerd wordt omdat iemand anders niet alleen wil thuis zitten?

Tante van mij vas 106 toen ze naar een tehuis ging. http://nl.wikipedia.org/wiki/Henny_van_Andel-Schipper
De foto die je ziet heb ik genomen op haar 113de verjaardag.

De commotie over de privacy ging compleet in tegen haar wil. Zij wilde dat iedereen er van kon leren.

@Frostbite: Word hier gewoon gedaan. Bejaarden kunnen kiezen tussen een gemeentelijke of een private hulp.

ook in Nederland verzorgt men oude mensen zo lang mogelijk thuis

101, maar voelt zich zeker nog fris als 11!

Normaal protesteren ouderen hevig als ze naar een verzorgingstehuis moeten. Dit is dus wel de omgekeerde wereld.

Weer een gevalletje klepel en klok.

Deze vrouw brak begin dit jaar haar been, en voelt zich niet meer veilig thuis. (Haar been is prima genezen btw.)

Er is geen "bejaarden-huis" of "rust-huis" in de buurt, maar wel een "verpleeg-huis".

Zij is daar geweigerd omdat ze geen verpleging nodig heeft, alleen wat hulp bij het in bad gaan e.d.

Daar in Zweden is (net als hier in Noorwegen) de mantel-zorg (familie-zorg) heel normaal. Alleen is haar dochter wel 73 jaar oud!
Ze wou al naar het verpleeg huis toen ze pas 100 was, maar werd toen ook geweigerd, en is toen in beroep gegaan. Wat niet geholpen heeft.
Nu heeft ze het weer aangevraagd, is weer geweigerd en is (ondanks de veranderde situatie, haar aantoonbaar pas gebroken been) toch niet in beroep gegaan en heeft de media opgezocht.

Ze kan wel naar een bejaarden-huis, maar niet in de buurt, en dat wil ze niet.

De nagel op de kop! De tijd dat bejaardentehuizen voor "luxebejaarden" was, is lang achter de rug, er zijn te veel zwaar hulpbehoevenden die terecht (!) voorrang krijgen, leeftijd mag inderdaad geen factor zijn.

Waar haalt ze het lef vandaan om naar een rusthuis te gaan zeg.
Die huizen zijn toch alleen bedoeld voor mensen die stervende zijn, zover gedementeerd dat ze niet eens weten wie ze zijn, of gereduceerd tot kasplantje.

Mevrouw is dan wel beperkt, maar verder is alles nog goed. Wil ze veiligheid, dan moet ze maar een hulp inhuren.

Toekomstbeeld is werkelijkheid geworden.

Ik vind het netjes dat ze haar thuiszorg aanbieden.

Hoe vervelend het ook voor haar is, ze heeft nu eenmaal niet de indicatie om naar een verpleeghuis te gaan. Ze wil naar een bejaardenhuis, maar dat ligt verder weg dan haar bedoeling is. Nu is het van haar kant bekeken kiezen uit twee kwaden: Veiligheid, maar verder van haar woonplaats af, of thuisblijven en je daar niet veilig bij voelen. Haar dochter is 73, dus ook niet zo heel piep meer. Moeilijk hoor! Ik weet niet of de dochter alleenstaand is, anders zouden ze misschien bij elkaar kunnen gaan wonen.....