Gunst, daar zijn ze dus ook dol op luxebrood en ze kunnen het dan kennelijk ook betalen.

Zouden de voedseltekorten in deze streken dan opgelost zijn??? Geloof ik niks van.

@Mamsie: Die voedseltekorten zijn puur plaatselijk. Ook in die landen zijn er mensen die wél voldoende te eten hebben.

@Emmo: En ik denk dat ik dit nog het meest schrijnend vind.....
Mensen die geld hebben voor luxe terwijl landgenoten letterlijk kreperen.

@Mamsie: Het is nog erger:
Een kennis werkte een tijd geleden als bevrachter. Zij huurde scheepsruimte in voor een reis met hulpgoederen voor, ik meen, Ethiopië. Later kwam de klacht van de ontvanger (plaatselijke regering) dat de lading nooit aangekomen was. Onderzoek wees uit dat het schip in opdracht van diezelfde ontvanger(!) omgerouteerd was naar Roemenië. Daar is het gelost en weer beladen met militair materieel. Vervolgens is het schip verder gevaren naar de bestemmingshaven.
Het was dus nog niet voldoende om de hulpgoederen om te ruilen voor schiettuig, ze wilden óók nog eens een keer "schadevergoeding" hebben voor de niet geleverde hulpgoederen.
Ik heb meer van dat soort verhalen. Ik geef dus niets voor "Afrika".

@Emmo: Zo hoorde ik eens dat een schip met hulpgoederen voor Ethiopië niet gelost mocht worden van de autoriteiten omdat er geen invoerrechten o.i.d. over betaald werden! Je hebt helemaal gelijk, ook ik geef niets voor "Afrika", het komt allemaal in de verkeerde zakken terecht

Ben het eens met het bovenstaande; het enige waar ik wel aan doneer is "Artsen zonder Grenzen".

@Emmo: SamuiAxe: Ik ook al jaren niet meer, dweilen met de kraan wagenwijd open, helaas.

Afrika is niet meer het arme Afrika zoals we dat 10-20 jaar geleden kenden. Veel is er veranderd (helaas veel ook nog niet). Maar Afrika is gegroeid, de enige reden waarom velen dat niet weten is omdat de hulporganisaties bakken met geld gaan mislopen, als ze in de media niet meer met zielige arme kinderen aankomen.

@mefromnl: maar als de media jaar in jaar uit door blijft gaan met alleen de zielige kinderen te tonen krijgt men het idee dat al die ontwikkelingshulp niet helpt en geven donateurs steeds meer de moed op.

Dit is wel het omgekeerde van ontwikkelingshulp: € 2.500 per dag wegpompen uit donker Afrika, en ze een verslaving aan brood bezorgen, van geimporteerde granen, want dat groeit daar niet.

@Tom-Servo: Dan vinden ze wel wat anders.
Mijn vader (85 jaar) heeft een boekje in de kast staan, genaamd "Doctoren op Marsch". Dit is een verslag van een expeditie in (toen nog) Italiaans Ethiopië en Soedan. Doel: medische hulp bieden aan de plaatselijke bevolking die door toedoen van krijgsheren, conflicten en hongersnood geen toegang hebben tot medische hulp. Het boekje is van begin 30er jaren, dus 80 jaar oud. Het is alsof ik de krant lees.

@Yulian: Sorghum is een graan dat met weinig water toe kan, en groeit daar prima. Ik heb eens een scheepslading van de US naar Marokko mogen vervoeren...
Laatste edit 14-12-2012 15:29

Afrika, da's pas te helpen als daar de mentaliteit ernstig veranderd.
Alleen zit dat er de komende generaties er nog niet in.

@mefromnl: @Tom-Servo:
De westerse wereld heeft een wat vertekend beeld van afrika waarschijnlijk dankzij de media. Natuurlijk zijn er lagen in de bevolking die niets te klagen hebben en een vergelijkbaar inkomen hebben als in de westerse wereld.

Het idee dat reclames alleen zielige kindertjes tonen is echter ook incorrect, en het effect waarover tom het heeft treed ook op, maar niet om de reden die hij noemt.

Mensen bouwen een tolerantie op en willen geen zielige kindertjes zien, ipv dat men de portomonee trekt om te schenken begint men de reclames te negeren, langere termijn effect van dergelijke advertenties. Je moet ze steeds schokkender en schokkender maken om iedere keer de tolerantie te overstijgen, wat onmogelijk is op den duur.

in plaats daarvan pakken de slimmere hulporganisatie het anders aan tegenwoordig. Ze tonen blije afrikaantjes met hongerbuikjes die voetballen, het toont de mensen wat het geld doet, dat het blijdschap brengt en dat men daar aan kan bijdragen.

Neem bijvoorbeeld het lilianafonds, wss categorie die wel meest schokkende reclames had met verwrongen ledematen ed. ipv daarvan tonen ze kids in beugels en met krukken die glimlachen... het is nog steeds zielig, nog steeds pijnlijk, echter. De glimlach,, dat maakt alle verschil. Wanneer je weer eens een reclame ziet van een hulporganisatie, let er eens op de focus ligt niet op het leed of de pijn, maar op de verlichting ervan. Want dat is waarvoor je betaald.

En dat tom-servo schept ook niet het beeld dat het niets helpt zodat mensen blijven schenken

Dit filmpje heeft tot doel om de westerse wereld aan te zetten om anders over Afrika te denken. Vond het wel erg leuk!

IMHO is dat hetgeen waarvoor je zou moeten betalen. De waarheid is echter dat een substantieel deel van de hulpgelden op verschillende plaatsen, lokaal en in Europa/Amerika aan de diverse strijkstokken blijft hangen, ondanks de goede bedoelingen.

Misschien is de Chinese methode beter: Gewoon leegplukken die handel en daarvoor een (zo laag mogelijke) vergoeding betalen. Alles wat je niet meer nodig hebt gewoon laten staan, en daar kan de lokale bevolking mee gaan spelen.
Naar wat ik in de diverse media lees schijnt de plaatselijke bevolking dat prachtig te vinden. Zijn ze van dat belerende vingertje af.

Laatste edit 14-12-2012 16:12

Ik betaal sowiezo niet meer aan "goede" doelen.
Eerst moet er een voorzitter/directeur van betaald worden die meer verdiend dan de Minister-president.
Nou mag een voorzitter best wel een goed salaris hebben, maar het is wel krom dat je bij mensen gaat geld bedelen en dan zelf je zakken vult.
En ten tweede, je steunt met je geld regime's, foute regeringen en je geld komt toch niet aan bij de mensen waar je het voor geeft.
Ik heb trouwens wel heel veel respect voor het "klootjesvolk". De vele vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor de goede doelen.Laatste edit 14-12-2012 16:35

In Afrika waren er twee groepen. De armen en de rijken. Zolang de rijken geld willen uitgeven aan luxe brood, kun je best wat verdienen.

Wat een luxe, brood met een beetje meer suiker...
Als ze nou ook iets als pizzabroodjes verkochten ofzo, dat zou nog eens wat zijn.

In dat soort landen heb je vaak alleen maar brood en spelen. Spelen is daar vaak synoniem aan burgeroorlog of stammenoorlogen.
Brood is daar dus nog steeds voor de 'happy few'....... Op micro-niveau help je een paar medewerkers aan een fatsoenlijk inkomen; dat dan weer wel...

Nou, het zijn wel echte indernemers, die Paters. De meeste familiebedrijfjes zijn niet zo mondiaal .

Indernemers? Ik weet niet eens wat dat zijn . Ondernemers bedoelde ik natuurlijk.

@Mamsie:
natúúrlijk lost dit initiatief het voedsel/hongerprobleem in Afrika niet op
wat er wel aan de hand is, gezien met mijn 'NL-tuinbouwverstand'....
-dochter van NL-bakkersfamilie krijgt de kans om wat van de wereld te zien, en is onder de indruk van Afrika
-rest van het gezin raakt ook onder de indruk, en de moeder van het gezin (onderschat moederpower niet) gaat, geinspireerd door dochter, in Kampala gehandicapten aan werk en inkomen helpen door samen met die gehandicapten brood te bakken en te verkopen
-gehandicapten hebben inkomen, dat helpt hun omgeving (vast niet alleen de allernaaste familie, zoals ik Afrika ken), en het project levert ook nog winst op voor de bakkersfamilie
-niet de oplossing van een wereldprobleem, maar wel een kleinschalig succes

-eind vorige eeuw moest ik -tot 1989 overtuigd linkse jongere- even grondig slikken toen ik bij een lezing met discussie na (in de dependance van het Tropenmuseum) leerde dat bedrijven die productie naar lage-lonenlanden verplaatsen daar ter plekke vaak meer doen aan praktische armoedebestrijding dan het gemiddelde project van 'Ontwikkelingssamenwerking'....
-ik besef donders goed dat ik, toen zomer 2007 mijn baas in de NL-tuinbouw zijn bedrijf sloot en ik mijn vaste baan (na 15 jaar) verloor, niet een soortgelijke baan kon krijgen in het tuinbouwgebied waar ik al mijn hele leven woonde en werkte, omdat die banen waren verhuisd naar de derde wereld, maar als overtuigde oud-socialistische Europese vond ik, en vind ik als overtuigd EU-burger nog steeds, dat we als flexibele burgers in rijke EU-landen begrip moeten hebben voor dat soort 'verschuivingen'
maar nu ik al ruim 5 jaar in Zweden 'flexwerk' verricht, vind ik wel dat de Zweedse instantie die zorgt dat ik als ik (meestal kort, maar toch) geen werk heb, geen huurachterstand krijg en gewoon in de supermarkt kan betalen, recht heeft op het geld dat ik van de Nederlandse WW-instantie zou krijgen als ik in Nederland zonder werk zou zijn....
in ruil daarvoor kan die instantie dan de Nederlandse uitkeringsinstanties bijles geven in het bemiddelen naar menswaardig werk
ook dat moet een win-win situatie zijn

botte bijl: Als ik het goed begrijp moet ik me, als mijn baan wordt over genomen door een goedkopere Filipijn, me "flexibel moet opstellen", omdat het anders zo zielig is voor die jongen.
Het lijkt mij een stuk redelijker als mijn baas aan mij evenveel kwijt is dan aan de Filipijn. Helaas werkt dat overigens niet omdat belasting en premiedruk in de Filipijnen nagenoeg nul zijn.
Uiteindelijk is jouw redenatie dat wij naar het welstandsniveau moeten als die derdewereldlanden, pas dan kunnen we economisch concurreren.
Het lijkt mij een stuk verstandiger (niet geheel ontbloot van eigenbelang uiteraard) om de mensen daar zodanig te emanciperen dat ze op een gelijk niveau als ons komen.
(Nota bene, in mijn vak is dat proces al gaande: de gage verhogingen van de Filipijnen zijn een stuk hoger dan de mijne)

@Emmo:
ik leef dus al ruim 5 jaar uit ondervinding zo in Zweden, en moet eerlijk toegeven dat ik ervan profiteer dat het zeer politiek correct is om een Nederlandse die zo politiek correct was dat ze PTSS heeft opgelopen omdat ze na haar scheiding van een Pakistaan in het grootste Ghetto van de EU moest overleven aan te nemen voor een tijdelijke mannenbaan....
JIJ moet nix
toen Polen in de EU kwam (2004), toen flapte ik er al uit dat, als Poolse arbeiders in NL net zo veel zouden kosten als Nederlandse arbeiders (dat zou toch zo horen tenslotte), dat dan de werkgevers die Polen wel weer snel zat zouden zijn
in NL in de tuinbouw ging mijn baas met pensioen (bedrijfsbeeindiging en ontslag) voordat het zover was, maar als in jouw vak de betalingen aan Filipijnen en andere 'lage-lonenkrachten' al veel sneller stijgen dan de jouwe, dan maak jij mogelijk nog mee dat je eerlijk kunt concurreren tegen die mensen op de arbeidsmarkt

botte bijl: Ik haalde mijzelf alleen aan als voorbeeld, omdat ik die situatie van nabij ken (uiteraard).
Er is in m'n vak al sprake van, redelijke, concurrentie, niet alleen binnen mijn bedrijf, maar wereldwijd. Het verschil zit 'm niet zozeer in de beloning maar in de vakkennis en de werkmentaliteit. En dan niet alleen naar "lagelonen landen" maar ook naar landen als Australië en Canada.
Uiteindelijke conclusie lijkt mij (verbeter me alsjeblieft als ik abuis ben), dat we met politiek correct zijn en dingen als ontwikkelingssamenwerking de boel alleen maar vertragen en niet verbeteren. Net als je al stelde in het begin: met het bedrijf dat de productie naar de derdewereldlanden verplaatste.
De mensen daar zijn niet dom, en krijgen, net als mijn Filipijntjes, vlot door wat hun werkelijke waarde is.

@Emmo:
heb zelluf dus al sinds 1986 ervaring met oneerlijke concurrentie, die er toe heeft geleid dat ik een stevige mond Pools heb geleerd en nog steeds graag 'naar het Oosten' op vakantie ga, als ik weer eens een vakantie heb die ik niet aan mijn moeder in NL besteed