"Ik haal haar wel op als ze 18 is."

Is dat even makkelijk voor de ouders! Je hebt er gewoon geen kind aan!
En een paar keer per week even gaan kijken of de kleine goed groeit en dan heb je je plicht weer gedaan he!

Daar moet je toch niet aan dénken, om je kind zo uit te besteden!!!!

Laatste edit 24-04-2013 20:25

@Mamsie: idd Gatverdamme als je werk je kindje is neem dan er geen van vlees en bloed Gheez en het vreemd vinden dat de jeugd van tegenwoordig Zelf niet eens meer weten wat ze uit spoken ik heb er geen woord goed voor

@Mamsie: Yep! Met een plant heb je meer werk! Die moet je water geven en bemesten en een paar keer per jaar overpotten.....

Maar je kind? Welnee, die gooien we de opvang in voor een aantal dagen. Lekker makkelijk, want ja...papa en mama hebben het zó druk!

@Lennie: Ik ben zo blij dat ik allebei mijn kinderen zelf heb mogen opvoeden, gewoon lekker thuis. En had had er geen seconde van willen missen. En toen het weer werkenstijd werd waren de kinders al zo groot dat er hele goede afspraken te maken waren.
Maar de baby- en kleutertijd....dat kunnen ze me nooit meer afnemen.

@Mamsie: Hier hetzelfde. Ik ben thuis geweest totdat de oudste 17 en de jongste 15 was....Toen kreeg ik de kans op een leuke baan voor 20 uur in de week. Meteen gedaan, heerlijk! Maar van tevoren was ik wel altijd thuis voor de kinderen als ze uit school kwamen, ik wist wie hun vrienden en vriendinnen waren, ik was bereikbaar voor school als er onverhoopt een keer problemen waren...

Ik denk niet dat het de bedoeling is dat kinderen er dan extra vaak naar toe moeten omdat het altijd open is maar meer dat je er ook terecht kunt als je op afwijkende tijden werkt in plaats dat ze er alleen zijn voor moeders met reguliere banen. Als je (part time) verpleegster bent, of bijvoorbeeld af en toe een paar dagen weg moet voor een cursus of iets dergelijks. Niet iedereen heeft ouders, of een partner of vrienden bij wie je dan terecht kunt of aan wie je je kids wil toevertrouwen. En als dat soms voor komt ben je in mijn ogen echt niet meteen een slechte moeder, dat vind ik veel te kort door de bocht.

@Lennox: Zo zal het in de praktijk ook best wel gaan, maar de toon van het artikel doet anders vermoeden. En natuurlijk ben je geen slechte moeder als je je kind in geval van nood daar een paar nachtjes laat overblijven. Beter daar als met een redelijk onbekende oppas.

@Lennox: Niemand heeft het hier over slechte moeders maar het gaat hier over situaties waarbij ik me afvraag of een jong kind daar nu zo bij gebaat is.
En ik ben bang dat voor veel moeders deze wel zéér ruime mogelijkheden wel erg verleidelijk zijn om daar teveel gebruik van te maken.

@Mamsie: Ik ga er van uit dat moeders graag bij hun kinderen willen zijn, dat heb jijzelf immers ook als een prachtige tijd ervaren en zo hoort het ook. In dat geval zullen ze de opvang dus gebruiken wanneer dat echt nodig is.

Maar zelfs als dat niet het geval is en mensen er "misbruik" van maken, wat dan nog? Is daar gedumpt worden omdat ma ff bij wil komen niet beter dan thuis zijn met een overstresste moeder die aan de rand van een burn out staat en jou wel achter het behang kan plakken?

Nu kan ma rustg d'r evenwicht hervinden en voor kinderen is het zeer regelmatig samenzijn met andere kinderen niet slecht maar juist enorm goed. Ze ontwikkelen daarmee versneld hun sociale vaardigheden, vermogen tot netwerken en vriendschappen sluiten, samenwerken, communiceren, delen, rekening houden met anderen enzovoort. De zaak staat en valt natuurlijk wel met de vertrouwheid, veiligheid en stabiliteit van zo'n opvang want een kind moet zich wel veilig kunnen hechten.

het rare van dit bericht is dat de ouders zelf maar 140 euro per maand hoeven bij te leggen, hier in nl ben je dat voor 3 dagen kwijt

@Lennox: "Is daar gedumpt worden omdat ma ff bij wil komen niet beter...."

Als ma zo ontzettend gestrest raakt van haar werk is het dan niet beter dat ma ander werk zoekt? Nog beter: Is het niet beter dat een stel niet aan kinderen begint voordat ze zeker weten dat ze de kinderen kunnen betalen? Is het niet beter dat een stel voor dat ze een duur huis kopen even incalculeren dat ze in dat huis ook kinderen willen opvoeden en dat daar ook een ouder wegvalt wat betreft financieen?
Omdat Ma effe bij wil komen???Kom op! Een halve generatie geleden was het heel normaal dat kinderen bij de ouders waren, geen opvang , niks! En wat nou bijkomen? Mijn ex-schoonouders hadden 11 kinderen! Ik mocht mijn schoonmoeder niet, maar ze had wel de taak om al die kinderen goed terecht te laten komen en dat heeft ze ook gedaan! Pa kwam toendertijd nauwelijks in het plaatje voor, alleen als er echt stront aan de knikker was kwam pa in actie! De kinderen waren voor moeders, de rest voor vaders...

Heet dat niet gewoon 'weeshuis' of 'kostschool' dan??

Maar ze hebben het wel goed voor elkaar daar in Zweden, iets dat hier niet wilt lukken.

Neem dan geen kind zou ik zeggen, als je carrière zo belangrijk is.

Op zich wel nuttig voor sommigen. Stel je werkt in de horeca, dan kunnen de tijden flink afwijken. Er is vast wel een limiet hoeveel uur p/w het kind daar mag zitten.
Het mooie hiervan is dat je kan kiezen en je het beter kan indelen. Hier in NL word je in een bepaalde hoek gedwongen. De kosten zijn ook behoorlijk scheef zo naast elkaar.

Stel dat je kind bent en je woont in de kinderopvang, dan ga je je toch op een gegeven moment afvragen "Wie zijn die mensen die me één keer peer week een uurtje komen opzoeken? Oh, dat zijn papa en mama!"

@Lennie: Maar tijden veranderen.
Nu moet de vader vaker aanwezig zijn. Nu moet moeder ook werken. Nu kán moeder werken door dit soort opvangcentra.
Ja, bijkomen. Dat is ook nodig. Vooral in deze tijd wanneer je een last bent voor de maatschappij als je huisvrouw bent, maar meteen een slechte moeder als je gebruik maakt van een opvangcentrum.
Zo'n opvangcentrum neemt niet de opvoeding over. Dat lijkt mij niet de bedoeling.
Volgens mij proberen ze zo te voorkomen dat vader elke dag tien uur moet werken, zodat het gezin rond kan komen en dat moeder dan de hele dag thuis zit.

Nou heel simpel dus: Even snel een afspraak bij de OK voor mijn keizersnee onder plaatselijke verdoving tijdens de lunchpauze, dan dumpen bij de crèche en over 21 jaren de straat op. Dan is mijn pensioen voor later gezekerd door deze generatie mantelzorgers als er geen bejaarden huizen meer zijn. De staat en werkgever laat ik betalen en ik ben ook werkende moeder.

Hier in Frankrijk, in Parijs, heb je ook dit soort kinderopvang. Verschrikkelijk. Er was een uitzending op TV over, ze filmden een alleenstaande moeder die op het vliegveld werkte van 5 uur 's ochtends tot 3 uur 's middags. Kon ze haar kinderen van 3 en 1,5 's nachts om 4 uur uit bed halen en daar naartoe brengen. Fijn voor haar dat zij zo kan gaan werken maar dat is toch niet goed voor die kids, en ze was echt niet de enige ouder die midden in de nacht kinderen kwam brengen of halen. Ik kan me best beroepen voorstellen waar je nachtopvang nodig hebt, maar laat ze dan minstens de normale slaaptijden aanhouden. De kinderen werden dus wel elke dag opgehaald, het was dus niet zo dat ze meerdere dagen achtereen daar sliepen.

Het gaat in de reacties hier telkens alleen over moeders. Als gewezen alleenzorgende vader heb ik een ander perspectief.

In Zweden is de maatschappij anders gestructureerd dan bij ons, ook op het gebied van arbeidsparticipatie en ouderschap. Ik zou me zomaar kunnen voorstellen dat daar de vaders een andere (uitgebreidere?) rol hebben dan bij de meerderheid van de Nederlandse gezinnen.
Is er iemand uit Zweden op WMR die wat meer licht in deze zaak kan brengen?

Nou daar ben ik het voor een heel groot deel zeker niet mee eens. Ik vind helemaal niet dat een vrouw MOET stoppen met werken wanneer ze een kind krijgt, sterker nog, ik geloof helemaal niet eens dat het een ideale situatie is. Ik denk dat veel vrouwen zich beter, volwaardiger en gelukkiger voelen als ze naast het opvoeden van de kinderen (al dan niet part time) een leuke baan hebben. En verder is het leven niet maakbaar, je kunt dus niet ZEKER weten dat je alles wel zult kunnen betalen en alle ballen in de lucht kunt houden. Want je kan wel denken dat je het qua tijd en geld heel goed gaat redden met het anderhalve inkomen dat de ouders verdienen maar vervolgens ineens gezondheidsbezwaren krijgen waardoor je veel minder aankunt, in een scheiding raken, je man verliezen door overlijden, de zorg voor je ouders erbij krijgen enzovoort. En dan verandert de balans wel een beetje he.

En tuurlijk was het vroeger allemaal anders maar dat is helemaal geen maatstaf voor nu en ook bepaald geen aanbeveling trouwens. Allereerst was de wereld toen ook enorm anders, je kon veel meer bij anderen terecht als er iemand op je kinderen moest passen. en dat is in de huidige maatschappij dus nadrukkelijk NIET meer het geval. En verder was die situatie destijd verre van ideaal en wat mij betreft een stuk slechter dan die van nu. Mijn moeder komt uit een gezin van 14 kinderen en dat was echt geen rozengeur en manenschijn. Zeker niet voor de oudere kinderen, die zelf geen tijd hadden om kind te zijn omdat ze konden opdraaiden voor de zorg over de kleintjes. Nee, dan vind ik een goede opvang beslist een stuk beter alternatief.

@Lennox: Je hoort/ziet mij nergens zeggen dat een vrouw MOET stoppen met werken, want dat vind ik helemaal niet. Ik zeg alleen dat als ze zo gestresst raakt van haar baan ze misschien wel ander werk kan gaan doen, of minder uren gaan draaien of dat pa en ma deeltijd gaan werken of wat voor opties er ook zijn op dat gebied. En uiteraard heb je gelijk als je zegt dat het leven niet maakbaar is en dat er altijd dingen tussen kunnen komen die je van te voren niet had voorzien.
Maar ik blijf bij mijn punt dat je geen kinderen krijgt om ze naderhand zo weinig te zien omdat je vast wil houden aan je baan, koste wat kost. Ik ken een aantal mannen, onder wie een collega van me, die ander, parttime werk is gaan doen, terwijl de vrouw met een veel betere en ook beter betaalde baan fulltime werkt. Dat kan toch ook? Je hoeft toch niet persé afhankelijk te zijn van een kinderopvang? Ik zeg niet dat alleenstaande moeders, of vaders want die zijn er ook, een keuze hebben. Maar als je met zijn tweeen bent vind ik dat je die keuze wel hebt. En dan vind ik dat je voor dat je aan kinderen begint alle opties open moet houden en goed na moet denken waar je aan begint.....

dat is net zo raar als dat we hier in Zweden ook geen zorgverzekering hoeven te betalen, maar dat we wel heel veel belasting betalen, waar ons recht op zorg en zo van wordt betaald.
ook bij de zorg kun je hier voor privé-instellingen kiezen, maar op wat rijkelui na doet niemand dat voor 'gangbare' medische zorg. botox of andere modegrillen, die moet je hier wel zelf betalen, net als extra's bij kinderopvang en thuis- of bejaardenzorg....
die luxe, particuliere instellingen voor kinderopvang krijgen van de overheid vergoed waar iedere belastingbetaler met opgroeiend kind recht op heeft, wat ouders meer denken nodig te hebben, daarvoor betalen ze zelf
in de praktijk gebeurt dit overnachten en zo voornamelijk als ouders allebei 'moeilijke werktijden' hebben (veel minder moeders dan in NL werken in Zweden parttime), ook al omdat dan de werkgever vaak aan de kosten bijdraagt
als Zweedse ouders hun kids systematisch -dus niet vanwege werk of bijzondere omstandigheden zoals ziekte- in de opvang 'parkeren', dan geeft de kinderopvang dat door aan 'de instanties', en dan wordt de hele opvoeding en gezinssituatie grondig bekeken, en dat is niet leuk voor de ouders

@Lennie: Ideale situatie is twee ouders en samen anderhalve baan. Hebben ze beiden tijd voor de kids en ook nog eens een gesprek op niveau. Twee keer per week eten kids tussen de middag bij opa en oma. Ineens wordt opa ziek. De ouders, ieder 75% werkend, krijgen er zorgen en werk bij omdat ze opa en oma moeten ondersteunen, het oppassen tussen de middag is over. Vader kan dat niet opvangen want zijn baas zet hem onder druk. Moeder heeft net een knobbeltje in haar borst ontdekt, de auto begeeft het en een van de kinderen krijgt griep. Dit gebeurt! In de huidige maatschappij is er vaak geen speelruimte, er wordt constant veel van je gevraagd. Als je lang gestudeerd hebt en stopt met werken na je bevalling, dan ben je een teleurstelling en heeft de maatschappij voor niets in je geinvesteerd! Ga je voor je carriere, ben je een slechte moeder. Probeer je een compromis te sluiten en alle ballen in de lucht te houden, dan heb je het verdomd zwaar. En dan is het toch fijn als er een prima vangnet is?

@Lennox: Je schetst wel een horrorscenario, maar okee....het gebeurt! Maar je zult het met me eens zijn dat het in 99% van de gevallen niet gebeurt....
En ik geef je gelijk: Voor zulke extreme gevallen is het fijn dat er een vangnet is....

@Lennox:
hier in Zweden worden dat soort problemen al grofweg een halve eeuw gewoon opgelost, ook in gezinnen met kinderen waar beide ouders fulltime werken en 'de overheid' voor de kinderopvang zorgt....
ik wil niet zeggen dat dat altijd de ideale situatie is, maar het dagelijks leven gaat hier in Zweden gewoon door, omdat praktisch overal voor wordt gezorgd, en daarom betalen wij hier zo veel belasting