@Grouse: Ja, die afweging hadden wij uiteraard ook gemaakt. Better safe than sorry, tenslotte. Ik testte negatief..
Vanavond was het afscheid van Pa in het mortuarium.
Broer Johan heeft foto's gemaakt en die kwamen om een uur of negen bij mijn Lief op de telefoon binnen. Alle bloemstukken die binnen waren gekomen zagen er heel mooi uit, ik wou dat we hetzelfde konden zeggen van Pa...Verschrikkelijk! Ik had, toen hij net overleden was, al zoiets van: Misschien moeten we een gesloten kist doen...
De rest van de familie was het daar niet mee eens, ook mijn Lief niet. Dat komt wel goed als ze hem netjes opgebaard hebben, klonk het. Okee, ik doe niet moeilijk...
Maar nu gaf zelfs mijn Lief toe dat ze beter voor een gesloten kist hadden kunnen kiezen. Het was niet fraai...Het was heel duidelijk te zien dat pa compleet uitgeteerd was, het was ook zeer duidelijk te zien dat de mond en de ogen dicht waren geplakt na de dood. Tja, ze hadden al gezegd dat het zeer druk was bij het mortuarium en dat was ook wel duidelijk te zien. Als iemand overlijdt, dan is het zaak om die zo spoedig mogelijk op te halen en op te baren. Wij moesten al ruim 4 uur(!) wachten totdat ze pa van de kamer af kwamen halen. Hij is rond half 7 overleden, om en nabij, en om 11 uur pas kwamen de mensen van de uitvaartbegeleiding om hem te verzorgen. Sorry, maar het zag er niet uit...Uiteraard herkenden we Pa wel, goddank, maar om nou te zeggen dat hij mooi opgebaard was...nee! Morgen de crematie via de computer...God zegene de technologie! Als dit virus 20 jaar geleden opgedoken was, dan hadden we morgen hier gezeten zonder dat we mee konden kijken! Nou kunnen we er op een afstand tóch bij zijn..

En gisteren was dan die uitvaart op afstand en ik moet zeggen: Het viel ons beslist niet tegen! Uiteraard is er zelf bij zijn te verkiezen, maar als je nagaat dat je nog niet zo lang geleden helemaal verstoken zou zijn geweest van beelden en het helemaal van foto's zou moeten hebben gehad, was dit toch wel luxe...De dienst was heel duidelijk, mooi in beeld gebracht en het geluid was ook heel goed! En het was niet alleen de dienst...Het werd in beeld gebracht vanaf het moment dat de kist de aula in het crematorium in kwam tot aan het moment dat die daar weer uit ging. Dus we kregen álles mee. De naaste familie, broers en zussen, die de aula in werden gebracht, daarna de overige familie..neven, nichten, wat buren en voormalige buren, nog wat kaartvrienden...Alles bij elkaar viel de opkomst ons nog reuze mee! Er was een mooie dienst, geleid door de pastoor van de kerk waar Pa en Ma hun hele getrouwde leven naar toe zijn gegaan en waar ze hun kinderen hebben laten dopen, waar hun kinderen de Eerste Communie hebben gedaan en het Heilig Vormsel hebben ontvangen. Een pastoor nota bene, die een van de kleinzoons nog gedoopt bleek te hebben! Ook al was die kleinzoon dan geboren in Dreumel, in de Betuwe. Broer Cor woont daar en zijn jongste zoon is gedoopt door de bewuste pastoor, die daar destijds pastoor van die parochie was. Hoeveel toeval kom je tegen in het leven?
Er was mooie muziek tijdens de dienst van Pavarotti, maar ook het nummer "Time tot say goodbye" van Andrea Bocelli en als laatste het Avé Maria..Dat was echt een favoriet van Pa. Dat vond hij zó prachtig, dat hij iedere keer tranen in de ogen had als hij het hoorde. Dus dat moest erbij...
En of je nou achter de computer thuis huilt of in een crematorium in Tilburg....Maakt dat wat uit? Nee dus...
Mijn Lief heeft dus gewoon kunnen huilen. Ik zou willen dat ik het kon, gewoon eens een heerlijke jánkbui! Maar helaas, bij mij is het drie keer slikken en klaar! Ik kan het hier heerlijk van me af schrijven en dat doet me ontzettend goed!
Toen de dienst achter de rug was en ons gezin als laatste afscheid had genomen, werd de kist de aula uitgereden. Begeleid door broer Johan en zus Marianne, die Pa zouden begeleiden tot bij de oven. Dat klinkt akelig, het is het niet. Je ziet niks, maar het is het idee dat de overledene zijn/haar allerlaatste reis niet alleen maakt. Normaal gesproken mag de hele familie mee, nu met Coronamaatregelen maar twee mensen. We zijn toch wel ontzettend blij dat we alles hebben meegekregen, wat zeg ik? Waarschijnlijk hebben we méér meegekregen van de hele uitvaart als de rest van de familie. Die zat op de eerste bank en zag niks van de familie achter hen. Wij zagen dat Pa's tweelingzus het op een gegeven moment vreselijk te kwaad kreeg en heel lief werd getroost door haar schoondochter. En dat voegt ook waarde toe aan een uitvaart...te weten dat je niet de enige bent die de overledene verschrikkelijk gaat missen...

Laatste edit 29-11-2021 01:22

@HoLaHu: gelukkig maar..
.. ik had dezelfde ervaring bij de uitvaart per zoom van mijn oom: ik was blij dat ik er op afstand bij kon zijn, en de gevoelens en saamhorigheid waren net zo aanwezig

Iedereen heeft haar eigen manier van verwerken. Mooi dat dit voor jou helpt.

Gecondoleerd met jullie verlies en ik hoop dat je man snel weer gezond is en jij gezond blijft.

fijn dat jullie op die manier van afscheid nemen erbij konden zijn.

afbeelding

@Emmo: @omabep: Dank jullie wel...

Gisteren heb ik me laten testen, ik had weinig of geen klachten, maar ik wilde zeker zijn dat ik geen Covid had, voordat ik mijn verjaardag ging vieren. Helaas kreeg ik vandaag de uitslag: Toch positief, dus tóch Covid...Dus géén verjaardag, ook al is het mijn zestigste, géén surprise met mijn kinderen...Inmiddels heb ik wel wat klachten, raar is dat..Net of je klachten ontwikkeld navenant je weet dat je ziek bent. Ik heb inmiddels geen smaak en reuk meer. Dat vind ik erg vervelend, want het maakt dat alles wat je als voedsel in je mond stopt net zo goed zand of weet ik wat kan zijn. Je proeft niks, of bijna niks. Ik kan een paar dingen onderscheiden: Gisteren hadden we witlof en die bittere smaak kan ik proeven, ook zoete dingen kan ik proeven, maar alleen het zoete...ik proef geen verschil tussen zeg maar speculaas of chocolade. Verder onderscheid ik ook zout. Van de frietjes die we vandaag hadden proefde ik alleen het zout. Mijn Lief is inmiddels niet meer besmettelijk en omdat hij de ziekte doorgemaakt heeft, hoeft hij nou niet meer in quarantaine. Ik moet tot maandag in quarantaine en daarna nog zeker een dag zonder klachten zijn, voordat ik naar buiten mag.

@HoLaHu: Beterschap, ik hoop dat het bij deze klachten blijft en dat je snel weer de oude bent. Sterkte en jammer van je verjaardag, maar gezondheid gaat voor. 🌺

@omabep: Dat weet ik Beppie, maar ik had het me zó anders voorgesteld! We hebben al net de op afstand-uitvaart van Pa achter de rug..We waren eigenlijk wel toe aan een portie vreugde...Maar goed, ik neem aan dat we het wel een week of wat uit kunnen stellen...Het is geen halszaak, maar jammer is het wel..en uiteraard ben ik over een week nog steeds zestig jaar oud...

@HoLaHu, beterschap
Waarom vier je het niet als je 60 en een half wordt.
Dan is het mooi weer, misschien kan je bij iemand in de tuin terecht voor een mooi tuinfeest.
En iedereen kan dan komen.
Afstand houden hoeft dan niet.
En 60 en een half is net zo speciaal als 60.

@Buick: Dank je wel! Het is eigenlijk best een goed idee! Eerlijk gezegd heb ik mijn vijftigste verjaardag ook pas in juni gevierd..
Ik vind het alleen zó vervelend dat ik nou tóch positief getest ben! Terwijl ik weinig of geen klachten had. Uiteraard ben ik blij dat het aan het licht is gekomen, want je wilt niemand aansteken..Maar een dag of 6 geleden ben ik ook getest en toen was het negatief...Ik wilde het alleen zeker weten in verband met mijn verjaardag...Ik wilde zeker zijn dat ik mijn kinderen en naasten niet zou besmetten..

@HoLaHu: en je voelt je niet ziek? Want het kan natuurlijk ook gewoon zijn dat de test niet klopt.. Het is nl mogelijk een positief resultaat te krijgen terwijl je toch niet besmet bent..

@allone: Inmiddels heb ik wel degelijk klachten en sorry, ik ben echt niet zo dom om een positief testresultaat naast me neer te leggen. Ik heb Covid, ik ben in quarantaine en ik hou me aan de restricties. Tot en met maandag blijf ik in quarantaine, daarna moet ik nog een dag zonder klachten zijn voordat ik me weer vrijelijk mag bewegen. En daar hou ik me aan!

@HoLaHu:
als je je in dit geval netjes aan de regels houdt, dan is het niet alleen correct, maar ook goed voor je geweten, want dat verkleint dat jij mensen aansteekt

enne, natuurlijk sterkte en beterschap, ook voor je man

@botte bijl: Dank je wel!

Inmiddels ben ik dus klachtenvrij..Maar nog steeds ontsmet ik mijn handen voordat ik de deur uitga..Ik wil niet dat iemand besmet raakt van de knoppen in de lift, die ik ook moet gebruiken...Ook mijn Lief ontsmet zijn handen voordat hij de deur uitgaat..En we ontsmetten allebei onze handen voordat we ons huis écht betreden. Het flesje met ontsmettingsgel staat in de hal..Raar dat dit soort regels nu heel normaal schijnt te worden..

Inmiddels behoorlijk klachtenvrij ( alleen nog weinig reuk en smaak) hebben we gisteren mijn verjaardag én de surprise-avond alsnog gevierd! Mijn verjaardag met een uitgebreide lunch met heel de familie, wat heel gezellig was, en vooral ook héél lekker! Uitgebreid was ook wel het juiste woord...We begonnen met een heel lekker soepje, daarna een heel uitgebreide broodmaaltijd...Zachte broodjes, stokbroodjes, croissantjes, gewone sneetjes wit en bruin brood..En daarbij: vleesbeleg, zoet beleg, verschillende salades, huzarensalade, rauwkost, verschillende kaassoorten, gerookte zalm, gekookte eieren, heerlijk gebakken kroketjes.....het kon niet op! We hebben een paar uurtjes genoten en heerlijk gegeten!
En toen gisteravond de uitgestelde surprise-avond er achteraan..
Die was ook zéér de moeite waard!
We hebben zó'n plezier gehad!
Leuke cadeautjes, mooie gedichten...
Veel gelachen en veel om dankbaar voor te zijn! Ja, we hebben een moeilijk jaar achter de rug...het verlies van mijn schoonouders en onze schoonzus..het zat ons niet mee...Maar we hebben het een plaatsje kunnen geven ( ik heb eigenlijk een heel erge hekel aan dat gezegde!) Maar het is niet anders en het leven gaat dóór!
Laatste edit 13-12-2021 02:34

Laatste edit 13-12-2021 02:34

@HoLaHu: Nou kijk, na al die doorgemaakte ellende nu toch weer licht aan het eind van de tunnel!
Jullie hebben een zwaar en raar jaar gehad en ik wens jullie van harte dat het komende jaar een stuk leuker voor jullie is!

Gezellig
En zo te horen is ook je smaak al weer aardig in orde
De dood hoort bij het leven, natuurlijk gaat alles gewoon door. Na regen komt zonneschijn

Laatste edit 13-12-2021 06:24

@Mamsie: Laten we dat in ieder geval wél hopen..Want eerlijk gezegd hoef ik niet nog eens een jaar zoals 2021 voor ons is geweest. 3 begrafenissen in ons eigen gezin in één jaar tijd plus ook nog eens de nodige begrafenissen van ooms en tantes.Tel daarbij de andere verliezen daarbij op, zoals hier op WMR...Nee, we hebben het afgelopen jaar genoeg dood om ons heen gehad..Het kan zo wel... Laten we in Godsnaam hopen dat we volgend jaar geen mensen hoeven te verliezen, dat we een gelukkig, gezond en vreedzaam jaar tegemoet gaan, met veel humor, veel positieve gedachten en heel veel liefde naar elkaar toe!

Laatste edit 14-12-2021 01:18

En dan komt er opeens, om kwart voor zeven 's avonds, een telefoontje van de jongste zoon. "Hoi Mam, ja....effe wat geks..ik lig in het ziekenhuis!" Wat is er aan de hand? Ja, hij heeft meegedaan aan Apekooien...Ja, dat ken ik nog wel van vroeger...Alle attributen in de gymzaal tevoorschijn gehaald en dan elkaar achterna zitten. Blijkbaar sprong mijn zoon van een turnkast af, landde nét wat verkeerd en brak zijn enkel op drie plaatsen, met een open breuk! Gevolg: Hij heeft vanavond een eerste operatie gehad, hij heeft een hele stellage om zijn been heen, over anderhalve week moet er een tweede operatie volgen en alles bij elkaar kan hij er minstens een half jaar zoet mee zijn, als hij een beetje pech heeft duurt het een jaar...

Ajakkes...... het houdt ook niet op hè!
Dit is echt ellendig voor je zoon en voor jullie natuurlijk ook.
Dus voorlopig is hij nog een poos in het ziekenhuis dat is ook al niet heel plezierig.
Ik hoop dat het herstel vlot en ongecompliceerd zal verlopen. 😐

@Mamsie: Dank je wel Lieverd! Maar als het even meezit mag hij morgen weer naar huis, wel wetende dat hij over anderhalve week weer opnieuw onder het mes moet. Dat gaat nogal rap tegenwoordig...
Hij heeft van alle kanten hulp aangeboden gekregen, vrienden die een sleutel hebben van zijn huis hebben allerlei spullen naar het ziekenhuis gebracht...Er wordt gekookt voor hem...kortom: hij komt niks tekort!
Dat is voor mij als moeder een grote troost! Ik sprak hem na zijn operatie vanavond en hij was redelijk optimistisch.
Niet wat betreft de breuk op zich, want die is op geen enkele manier optimistisch te noemen. Het is een lelijke breuk, een open breuk, dus het bot kwam door de huid naar buiten. En op drie plaatsen gebroken, dus geen simpele breuk die met een paar weken gips te helen is. Het optimisme had vooral te maken met het feit dat hij van alle kanten hulp krijgt aangeboden, dat er een heel kordon van vrienden klaar staat om hem te helpen, dat hij het niet alleen hoeft te doen. Ik help het hem hopen...Een jaar is wél lang!

Maar misschien is zijn leeftijd een voordeel. Ik weet niet hóe oud hij is maar aangezien het je jongste is zal hij nog niet middelbaar zijn. En heeft hij daar voordeel van. Jongere mensen genezen vaak sneller dan oudere.