De gemeente had de campagneborden voor de Provinciale Statenverkiezingen nog niet neergezet of we gingen met enkele vrijwilligers op pad om de nog maagdelijke borden te voorzien van D66 posters. De verleiding om de borden helemaal vol te plakken was groot, maar de combinatie van diepgewortelde braafheid en bittere kou weerhield ons daar van. Terwijl een van ons bezig was om de eerste poster glad te strijken en de anderen het resultaat met voldoening bekeken, stopte er naast ons een auto.

De dame die uitstapte was de weg kwijt en vermoedde dat wij haar wel konden helpen. Rechtdoor en dan links-rechts-links, luidde ons advies.

„Juist”, zei ze terwijl ze opkeek naar de zojuist bevestigde poster, „links-rechts-links, net als D66.”

Mijn zus bewoont een boerderij in de ondergelopen uiterwaarden van de IJssel. Het huis staat op een terp, dus ’s avonds kan de krant via een smal pad uit de bus gehaald worden.
De kat loopt mee.

Plotseling ziet ze het dier in het water duiken. Een muis gezien?

De kat komt niet meer terug en reageert niet op roepen.

Half in paniek loopt zuslief het water in, voelt met handen en voeten onder water naar de kat, misschien raakte hij klem tussen de boot en het boothuisje.

Niks, nergens.

Na een kwartier verdrietig naar binnen, koud, nat, alleen.

Op de bank zit de kat.

Kurkdroog. Tegelijk blij en kwaad knuffelt zus het doodgewaande beest.

Volgens de buurman had ze bijna een muskusrat gevangen.

muskuskat of muskusrat?
Op google plaatjes krijg ik allemaal beesten in klemmen te zien... Arme beesten!

wortel: ze ondergraven dijken - dus helaas!

Uitroeien die krengen Of op de bb ermee

Komt de internetmonteur om het modem aan te sluiten.
„Potverdorie, ik kan geen signaal krijgen!” zegt hij.

Woest trekt hij alle kabels uit de meterkast en… nog steeds geen signaal, „want dat zijn ‘die van KPN’ zeker vergeten in te schakelen!” zegt hij.

Volgende dag komt de KPN-monteur en die ontdekt tot zijn verbazing dat de internetmonteur heeft geprobeerd om ons internetmodem aan te sluiten… op de deurbel.

ik kom met mijn vrienden en mijn broer van school ,en dan zegt mijn vriend heb jij twitter ik zeg ja .hij zegt hoe heet je daar ik zei dat ik(...) heet precies toen ik mijn naam wou zegge sloeg mijn broer op mijn hoofd dan zegt mijn vriend pak hem! dus ik achter hem aan en toen heb ik hem terug gepak


echt gebeurd

@shoaib2: ik snap niets van jou verhaal

ik typ het wel goed W8 Effe

shoaib2: het begin begreep ik nog, maar toen de plottwist kwam miste ik de gehele clou.

Ik kom uit school lopen met mijn vrienden en broertje.Mij vriend zegt: heb je Twitter? Ik zeg ja. Ik wou net mijn naam zeggen, toen mijn broertje op mijn hoofd sloeg met zijn Vuist.
Mijn vriend zegt PAK HEM,Dus ik en me vrienden rennen er achter aan ,maar hij was het te snel.

Nu goed @jurjenelzinga1 ?En echt gebeurd eergisteren

@Sto: ik heb het hierboven geschreven

shoaib2: oke ik snap hem, apart verhaal

@jurjenelzinga1 ja we hadden hem eerder geslagen dus hij heeft me terug gepakt.

shoaib2: Heel leuk dat je probeert een waargebeurd verhaal hier te typen Maar het is echt de bedoeling dat er op het einde van het verhaal een leuke draai aan gegeven wordt. Lees de verhalen die @ledi heeft geplaatst maar eens door, die eindigen allemaal verrassend en meestal leuk. Jouw verhaaltje zal best waar gebeurd zijn hoor, maar we hebben allemaal weleens een broer achterna gezeten, dus is jouw verhaaltje niet echt apart.. Maar goed geprobeerd hoor

SamuiAxe: oke

shoaib2: ik vond het wel leuk om te lezen. Er is echter een andere reden waarom het eigenlijk hier niet thuis hoort. De verhalen hier zijn allemaal van ANDERE mensen.

Zo'n verhaal als van jou kun je dan beter kwijt bij de rubriek "Wat me is overkomen".

Ik ben nog op zolder als mijn vriendin de voordeur opent voor het bezoek. Twee neefjes stormen de gang in: „Oom Frank, oom Frank!”

Zoveel enthousiast kindergeluid in ons doorgaans stille huis doet me goed.

Fijn dat ze het leuk vinden om hier te komen. De trap afdalend filosofeer ik tevreden over de pedagogische rol van ooms en tantes, de waardering die je krijgt ondanks eenvoudige cadeaus, vergeten verjaardagen en andere interesses dan hun sportieve ouders, en …

Halverwege de trap komen ze me tegemoet: „Oom Frank, heb jij nog voetbalplaatjes?”

Mijn klas 3 tlb bestaat voor een groot deel uit luidruchtige, opgeschoten jongens, aan wie ik mijn handen vol heb.
Bescheiden in dit rumoer zijn Nienke en Rick, een stelletje. Soms zitten ze naast elkaar en houden onopvallend elkaars hand vast. Verder zijn ze gelukkig niet zo klef in hun liefdesuitingen, zoals sommige andere stellen op ons vmbo.

Ik deel de nagekeken spellingstoetsen uit. Rick heeft een 8.5, Nienke een 5. Als iedereen bezig is aan een nieuwe opdracht, vraagt Rick of ik even bij hem kom. „Mevrouw, kunt u een punt van mijn cijfer halen en deze aan Nienke geven?” Rick weet hoe je romantisch moet spellen.

@ledi: ge-wel-dig

Ik sta in de deuropening van het lokaal te wachten op een klas 5 gymnasium. Een paar van de leerlingen zijn ook al bij de deur gaan staan. Dan komt een stel brugmugjes langslopen, onwennend vanonder hun te grote tas de lokaalnummers boven de deuren afzoekend. Eén van mijn leerlingen vraagt: 'Mag je ze aaien?'

wortel: die is verschrikkelijk grappig!

@ledi: daarom post ik 'm ook. Daarvoor is dit topic uitgevonden! Maar die romantische spelling was ook wel heel lief.
Achterop onze krant zit tegenwoordig een rubriekje als dit topic, dat is wel leuk.

Een man uit Cambodja bezoekt mijn spreekuur in verband met hepatitis B.

De patiënt spreekt uitsluitend Khmer, waardoor het gesprek via de Tolkentelefoon wordt gevoerd. Na een uitgebreide conversatie over hepatitis B en de behandeling is het consult bijna ten einde.

Ik informeer via de tolk of de patiënt nog een vraag voor mij heeft. De patiënt geeft met een brede grijs een voor mij onverstaanbaar antwoord.

Er volgt een pauze, waarop de vrouwelijke tolk verschrikt meldt dat de patiënt graag een keer met haar uit eten zou willen gaan. Direct voegt zij hieraan toe dat zij haar privégegevens niet wil prijsgeven.

Ik bedank de tolk vriendelijk, ditmaal met een grijns op mijn eigen gezicht.

Een letter meer of minder maakt soms meer verschil dan je denkt.
Voor de dertigste verjaardag van mijn vriendin besluit ik een extra lekkere taart te bestellen bij een gerenommeerde banketbakker.
Enigszins overvallen door de vraag ‘of er nog iets op moet’, produceer ik met de nodige moeite een weinig opzienbarende tekst. Nadat de bezorger van de taart zich uit de voeten heeft gemaakt, blijkt het eindresultaat toch onvergetelijk: ‘Hartelijk gefeliciteerd – Sylvia 30 jaar – Hoer!’

@ledi: oh oh