Londen - Niet iedereen stond in de rij voor het baantje, maar toch streefden Britse ambtenaren naar kwaliteit bij het zoeken naar beulen.
Onder de afgewezen kandidaten in 1938 bevonden zich mensen die teveel praatten, een dubbele moraal hadden, of een zieke geest. Dit om de executies waardig te houden, zo blijkt uit documenten die donderdag zijn vrijgegeven door het British National Archive.
De behoefte aan een alerte, vlugge geest en een gezond lichaam veroorzaakte ook zorgen onder de gevangenisbewaarders omdat destijds Thomas Pierrepoint, Engelands langst dienende beul, nog steeds actief was toen hij al in de zeventig liep. Pierrepoint, afkomstig uit de bekendste familie van beulen in Engeland, diende 37 jaar en executeerde meer dan 300 mannen en vrouwen. Na een klacht dat hij niet meer geschikt was werd hij onderzocht; Dr Landers concludeerde dat hij onzeker was en dat hij betwijfelde of hij goed zag. Vanwege tekorten in de tweede wereldoorlog mocht hij echter toch blijven, hoewel de gevangeniscommissie adviseerde te letten op zijn techniek.
Een andere kandidaat, Daniel Clifford uit Fulham, werd geweigerd omdat hij teveel praatte als hij dronken was.
Een betere kandidaat werd afgewezen omdat hij nerveus overkwam, en een ander omdat hij een te losse moraal had.
De zoektocht naar beulen kwam ten einde in 1964, toen Engeland de doodstraf afschafte.