Een man die in India een gruwelijke moord pleegde heeft als straf de (zelden uitgesproken) doodstraf gekregen, er is echter één probleem: er is geen beul.
Mahendra Nath Das onthoofdde Hara Kunta met een machete terwijl deze thee zat te drinken in de hoofdstad van Assam, Gauhati, in 1996.
Na zijn daad droeg hij het bebloede hoofd naar een plaatselijk politiepost en zei: 'Ik heb hem vermoord'.
Maar het is al twintig jaar geleden dat er een veroordeelde is terechtgesteld in Assam en zonder gekwalificeerde beulen zijn officials van de Noord-oostelijke staat nu het hele land af aan het zoeken naar een kandidaat.
In heel India waar de doodstraf slechts in de allerergste van heel erge zaken wordt opgelegd zijn in de afgelopen 15 jaar maar twee mensen opgehangen.
Das zou dus de derde kunnen zijn.
We zijn al begonnen met de bouw van de galg, zei Brojen Das, hoofd van de bewakers van het gevang in Johat (een man met dezelfde veel voorkomende achternaam als de veroordeelde) maar we weten nog niet of hij ooit gebruikt zal worden.
Gekwalificeerde beulen, die weten hoe het touw moet worden voorbereid en hoe de knoop gelegd moet worden om een snelle dood tot gevolg te hebben, zijn schaars in India.
De laatste voltrekking was in 2004 toen een beveiliger werd veroordeeld tot de strop na het verkrachten en vermoorden van een tienermeisje.
Nata Mullick, India's bekendste beul, kwam voor die klus op 84 jarige leeftijd uit zijn pensioen om die executie uit te voeren, een klus waarmee hij ongeveer €250 (+ een baan in de gevangenis voor zijn kleinzoon) verdiende.
Als laatste telg van een familie van beroepsbeulen, heeft de heer Mullick 25 van de laatste 55 doodvonnissen die in India zijn opgelegd sinds de onafhankelijkheid in 1947, voltrokken.
Maar meneer Mullick overleed in 2009 en gezien het feit dat de baan in het geheel geen glamour of aanzien met zich meebrengt en bovendien zo zelden gevraagd wordt was er niemand die zijn plaats wilde innemen.