natuurlijk had dit niet op deze manier mogen gebeuren, maar in NL zijn verpleegkundigen anno 2010 chronisch overbelast, en dan kan er iets misgaan op het gebied van aandacht en geduld van verpleegkundigen
in 1985 werd er in de ziekenhuizen veel minder gerationaliseerd als nu, een kwart eeuw verder. toen heb ik echter ondervonden, dat je ook toen al, met name 's nachts, soms was overgeleverd aan de nukken van één verpleegkundige
in mijn geval, in een groot ziekenhuis in Amsterdam, was dat zuster M. zuster M ging toen al aardig richting pensioen, dus ze werkt gegarandeerd niet meer in een ziekenhuis
voordat alle voortplantingsorganen werden verwijderd (ik was 23), hadden vrouwen in de zelfhulpgroep mij al voor zuster M gewaarschuwd
iemand die naast onze problemen ook nog diabetes had, werd door zuster M de insuline afgenomen onder het motto dat zij de verpleegkundige was, die mevrouw is dus totaal onnodig in coma geraakt door die daad van zuster M
en terecht
om iets vertrouwds 'in het zicht te hebben', die dagen na de operatie dat ik in bed zou moeten blijven, had ik de katoenen batik kamerjas die ik dat voorjaar van mijn ouders had gekregen aan een haakje aan de muur gehangen. in eerste instantie reageerde zuster M daar positief op, met de vraag of die 'uit Indie' kwam. was inderdaad zo, mijn ouders waren eerder dat jaar in Indonesie geweest en hadden onder andere die kamerjas voor mij meegenomen....
kamerjas moest wel weg, want ik had er toch de eerste dagen na de operatie niks aan
toen ik de nacht na de operatie aan het bijkomen was uit de narcose, kwam zij aan mijn bed, om mij omstandig uit te leggen dat ik zonder voortplantingsorganen geen vrouw meer was, en ook nooit meer vrouw zou zijn
zij moet hebben geweten dat ik dat pas weer bewust zou weten als ik allang uit het ziekenhuis was
zo ging dat kreng dus maar door....
gelukkig heb ik 2x de kans gehad (en benut) om wraak te nemen
de eerste keer was in het ziekenhuis, de avond voordat ik naar huis ging (ik genas snel, en het was nog niet tot haar doorgedrongen dat ik allang niet meer de hele dag in bed lag)
zuster M gaf mij mijn laxeermiddel, een afgrijselijk middel in mijn ogen, van de andere verpleegsters kreeg ik altijd een piepklein maatbekertje met een grote kan ijswater, en dan zorgde ik zelf dat het 'binnen kwam'
zuster M deed op goed geluk een scheut op een eetlepel, en ik moest slikken, en daarmee uit....
ik heb het in mijn mond gedaan, niet geslikt, liep het bed uit om het in de wasbak aan de andere kant van de zaal uit te spugen, zuster M viel bijna flauw van zoveel zelfredzaamheid....
wat wel heel erg van mij was, ik geef het meteen toe, is anderhalf jaar later gebeurd....
ik had net mijn eerste eigen woonruimte, die was wel al ingericht, in zoverre dat ik 'op gang' was, maar hij moest nog 'worden opgeleukt'. in die dagen hadden ze bij Blokker in Amstelveen, volgens mij, meer leuke dingen dan bij Blokker in Aalsmeer. dus ik ging af en toe naar Blokker in Amstelveen. die éne keer vond ik niks van mijn gading, zal niet lang genoeg gezocht hebben
op een (door de duivel bepaald waarschijnlijk) moment keek ik door de stelling met breekbare dingen, daar stond zuster M, met (waarschijnlijk) haar dochter aan de andere kant van de stelling
ik kon het niet laten die stelling een duw te geven, en weer terug te trekken, zodat zuster M tussen de scherven stond....
de stelling was vlak bij de uitgang, toen men zag wat er aan de hand was, was ik allang de winkel uit
voor mijn gevoel heb ik met die éne duw genoeg wraak genomen voor de hele zelfhulpgroep
terug naar het artikel....
a.u.b niet meteen het hele ziekenhuis veroordelen om één verpleegkundige
Laatste edit 03-11-2010 17:22