Voordat de 22-jarige Amerikaanse militair Thomas Jones in 1944 door een Japanse scherpschutter in de Stille Oceaan werd gedood, had hij in zijn dagboek een 'laatste verzoek' opgeschreven: "Als dit dagboek verloren gaat, geef het alstublieft terug aan Laura Mae Davis, Winslow, Indiana".
Maar de laatste notities van haar 'highschool sweetheart' bereikten Laura Mae niet. Pas zeventig jaar later kreeg de inmiddels 90-jarige vrouw het dagboek, dat zij destijds aan haar geliefde had gegeven, weer onder ogen. En wel per toeval, tijdens een bezoek aan een museum over de Tweede Wereldoorlog in New Orleans. Daar zag Laura Mae ineens een paginagrote foto van zichzelf op een opengeslagen boekje in een van de vitrines . Het was door haar in jaren veertig ondertekend met "Love, Laurie". Volgens het museum is het in zeventien jaar niet voorgekomen dat iemand zichzelf herkend in een van de objecten die in het museum zijn tentoongesteld. Het museum in New Orleans heeft het dagboek gescand en Laura Mae een kopie gegeven. Foto
jaargang -23 - laatste artikel 18-4 12:00 - 74414 artikelen - nu online 46 bezoekers -
90-jarige ontdekt dagboek van geliefde in museum
Gerelateerde artikelen» Dagboek Anne Frank is pornografisch
» Docente in Texas ontslagen omdat zij klas Het Achterhuis liet lezen
» WOII, wat is dat?
» Tas terug na 70 jaar
» Blunder met oorlogsmonument: namen SS'ers en NSB'ers staan erop
» “Ik heb je altijd gezocht”: oorlog scheidde Russische zussen, 78 jaar later worden ze herenigd
» Truus (74) vindt op Facebook WO II-documenten van eigen ouders
» Japanse WOII-militair die bijna dertig jaar in de jungle bleef, is overleden
» Docente in Texas ontslagen omdat zij klas Het Achterhuis liet lezen
» WOII, wat is dat?
» Tas terug na 70 jaar
» Blunder met oorlogsmonument: namen SS'ers en NSB'ers staan erop
» “Ik heb je altijd gezocht”: oorlog scheidde Russische zussen, 78 jaar later worden ze herenigd
» Truus (74) vindt op Facebook WO II-documenten van eigen ouders
» Japanse WOII-militair die bijna dertig jaar in de jungle bleef, is overleden
Reacties
30-05-2013 15:11:43
Eigenlijk is het toch te gek voor woorden.
ten eerst dat die japanners je geliefde vermoorden.
Vind je 70 jaar later zijn dagboek terug, dan denk je toppie
Wordt je naar huis gestuurd met een copy
ten eerst dat die japanners je geliefde vermoorden.
Vind je 70 jaar later zijn dagboek terug, dan denk je toppie
Wordt je naar huis gestuurd met een copy
30-05-2013 15:16:43
Quote:
Het museum in New Orleans heeft het dagboek gescand en Laura Mae een kopie gegeven.
Het museum in New Orleans heeft het dagboek gescand en Laura Mae een kopie gegeven.
Ik hoop dat dit in overleg met die mevrouw is gebeurd. Want eigenlijk zou het boek zondermeer aan haar gegeven moeten worden.
30-05-2013 15:23:56
Schandalig eigenlijk, het is van haar en dan wordt ze afgeschud met een kopie ervan.
Hoeveel is het waard? Voor haar heeft het toch emotionele waarde. Hebben ze geprobeerd haar te vinden, hebben de vorige bezitters er geld voor gekregen? Heeft dat museum er wel echt recht op of heeft zij er nu mee ingestemd dat het daar ligt. Dat zijn zo'n beetje de vragen die door mijn hoofd schieten. In ieder geval kan zij toch nog nalezen hoe hij zijn laatste dagen heeft geleefd, maar het blijft toch wel erg vaag.
Hoeveel is het waard? Voor haar heeft het toch emotionele waarde. Hebben ze geprobeerd haar te vinden, hebben de vorige bezitters er geld voor gekregen? Heeft dat museum er wel echt recht op of heeft zij er nu mee ingestemd dat het daar ligt. Dat zijn zo'n beetje de vragen die door mijn hoofd schieten. In ieder geval kan zij toch nog nalezen hoe hij zijn laatste dagen heeft geleefd, maar het blijft toch wel erg vaag.
30-05-2013 15:29:20
Misschien wilde ze zelf een kopie ipv het origineel, omdat ze vindt dat het origineel in het museum hoort...
30-05-2013 15:30:12
Ik denk dat ze het boek liever in een museum zit liggen waar iedereen dit mooie verhaal kan zien, dan dat ze het zelf thuis in een la legt.
30-05-2013 15:49:13
Beter laat dan nooit...
30-05-2013 15:54:04
Tot zover het respect voor een laatste wens van een overledene
30-05-2013 16:31:31
Nu snap ik je even niet.
die mevrouw zag het dagboek en dacht bij
he dat is die van mij
dat is toch niet triest
die mevrouw zag het dagboek en dacht bij
he dat is die van mij
dat is toch niet triest
30-05-2013 16:42:25
@pokerfacepeter niet voor de vrouw maar die dode man krijgt zijn laatste hartwens niet 
DAT IS TRIEST!
DAT IS TRIEST!30-05-2013 16:43:41
dat mensen het gewoon in een muzeum hebben gezet in plaats van naar z'n geliefde gestuurt te hebben! 
30-05-2013 17:18:45
@pokerfacepeter: Het is triest dat het museum niet even de moeite had genomen om te kijken of ze nog leefde om zo de wens van de soldaat in vervulling te laten gaan.
In plaats daarvan dachten ze waarschijnlijk dat ze dan het boek mogelijk kwijt zouden raken, snaaiers dat ze zijn.
In plaats daarvan dachten ze waarschijnlijk dat ze dan het boek mogelijk kwijt zouden raken, snaaiers dat ze zijn.
30-05-2013 17:33:28
Het lijkt me dat dat ze de enkele jaren die ze hopelijk nog heeft dat boekje zou moeten bezitten, dan kan het daarna altijd weer terug naar het museum als ze dat afspreken.
Trouwens, "dat iemand zich herkenD"met een d...zulke slechte spelling had ik van Trouw niet verwacht.
Trouwens, "dat iemand zich herkenD"met een d...zulke slechte spelling had ik van Trouw niet verwacht.
30-05-2013 17:57:44
Het verbaast me eigenlijk wel, dit verhaal. Normaal gesproken hechten Amerikanen heel veel waarde aan de wensen van overledenen en al helemaal als het militairen waren.
30-05-2013 18:19:09
@omabep: Toch heeft @Yulian gelijk.
Het spijt me voor je maar in dit geval is het echt herkent. (Stam + t)
Herkend (met een d) is het voltooid deelwoord.
En inderdaad: Dat verwachten wij niet van Trouw
Laatste edit 30-05-2013 18:20
Het spijt me voor je maar in dit geval is het echt herkent. (Stam + t)
Herkend (met een d) is het voltooid deelwoord.
En inderdaad: Dat verwachten wij niet van Trouw
Laatste edit 30-05-2013 18:20
30-05-2013 18:40:45
Dus het museum wil niet ingaan op de laatste wens van die soldaat, en scheept de verloofde af met een kopie.
30-05-2013 19:44:48
Ik vermoed dat het boekje geen financiele waarde heeft maar slechts een historische en voor mevrouw een emotionele. In dat geval zou ik ook tevreden zijn met een kopie, in de wetenschap dat ik de boodschap van mijn lief toch ontvangen had en het museum het boekje veiliger kon bewaren dan ik. Mocht het echter veel geld waard zijn, nou dan wist ik het wel 
.
.30-05-2013 19:55:10
Het kan ook zo zijn dat die hoogbejaarde mevrouw het boekje uitgebreid bekeken heeft en toen besloten heeft dat het in het museum beter lag dan bij haar in de kast, dus dat ze het alsnog aan het museum geschonken heeft.
Want ze kan het toch niet meenemen als ze er niet meer is.
Want ze kan het toch niet meenemen als ze er niet meer is.
30-05-2013 23:15:48
in ieder geval weet die mevrouw nu dat die man nog tot het einde aan haar heeft gedacht 
30-05-2013 23:36:43
@Grouse: Tegenwoordig mag dit beiden. Ik heb het gevraagd aan een docent Nederlands.
31-05-2013 00:05:18
@Mamsie: Ja en na haar dood blijft het maar rondslingeren of wordt weggegooid.
In het museum heeft het eeuwigheidswaarde.
@omabep: Flauwekul natuurlijk, dan kunnen we net zo goed alle spellingsregels overboord gooien en dan doet iedereen maar wat.
In het museum heeft het eeuwigheidswaarde.
@omabep: Flauwekul natuurlijk, dan kunnen we net zo goed alle spellingsregels overboord gooien en dan doet iedereen maar wat.
31-05-2013 00:10:26
@omabep: Toch is er verschil hoor. Beide woorden zijn goed geschreven maar kunnen niet altijd gebruikt worden..
Hij herkent zijn vriend
of Hij heeft zijn vriend herkend.
Hij herkent zijn vriend
of Hij heeft zijn vriend herkend.
31-05-2013 01:34:16
Quote:
Volgens het museum is het in zeventien jaar niet voorgekomen dat iemand zichzelf herkend in een van de objecten die in het museum zijn tentoongesteld.
Volgens het museum is het in zeventien jaar niet voorgekomen dat iemand zichzelf herkend in een van de objecten die in het museum zijn tentoongesteld.
De hele zinsopbouw deugt hier niet, bijna de hele zin staat in de onvoltooid verleden tijd behalve het woord "herkend" wat eigenlijk "herkende" had moeten zijn.
Hier zijn ovt en tegenwoordige tijd door elkaar gegooid in 1 zin, wellicht per ongeluk of gewoon de e vergeten en niet goed nagelezen.
Daar zit 'm de kneep.
Laatste edit 31-05-2013 01:38
31-05-2013 01:46:45
@RockOpa: Jup, en 'is' behoord 'was' te zijn.. Immers, er is herkenning geweest dus de 17 jaar zijn voorbij, verleden tijd! 
31-05-2013 01:49:53
Gezien de kwaliteit van het Nederlandse onderwijs vraag ik mij in gemoede af of dat wel een aanbeveling is.
Om hier te kunnen reageren moet je lid zijn.
Meld je nu aan.Login via:
WMRphp ver. 7.1 secs - Smalle versie - terug naar boven