@venzje: ah, jij houdt dat bij

@allone: Yep. Het betreft trouwens plaatselijke tijd, dus ze ik vermoed dat ze op dit moment net de lijntjes aan het vastmaken zijn.

@venzje: ah

Wat gaan 3 maanden toch snel voorbij
Of @Emmo dat ook vindt?!

@allone: Ja hoor.

@Emmo: HEeeee, je bent er weer Heerlijk

@allone: Vanochtend om elf uur afgeleverd door de schipholtaxi

Dag 94 Maandag 11 september 2017
En inderdaad, om zes uur de loods gebeld en die had niets voor ons. Terwijl diezelfde loods informatie had voor schepen die tegen elven naar binnen zouden. Met andere woorden, voor de middag wordt het niets. Met weer andere woorden, de agent heeft gisteren uit zijn nek lopen …. eh…… praten. Dat pleit voor de betrouwbaarheid van deze heer.
Om zeven uur krijgen we een mailtje binnen van de afdeling die zich met deze lading bezighoud. Zo te horen hebben ze er alle vertrouwen in dat die gekke kraan binnen afzienbare tijd gerepareerd wordt. Daarom zijn ze aan het denken geslagen en hebben inmiddels een plannetje in elkaar getimmerd dat er van uit gaat dat we een speciaal zware lading schip langszij krijgen. Dat pikt dan onze lading uit het ruim en zet het direct aan de wal, of eerst bij hem aan dek en dan, als wij foetsie zijn, op de kade. Dat schip is momenteel bezig in Lake Charles en zal de twaalfde klaar zijn. Met een beetje goede wil kan zij dan de dertiende hier zijn. Zo ver is het niet van Lake Charles naar hier.
In ieder geval hebben we weer het één en ander om over na te denken. De vluchten van de derde en mij zijn uiteraard weer verzet, nadat de agent van de kapitein een figuurlijke schop onder zijn… eh… mannelijke onderdelen had gehad. Een letterlijke stuitte op praktische bezwaren. Maar desgevraagd zou er rond de middag nadere informatie zijn. Daar hebben we wat aan. Daar kun je een propere planning op maken.
Voorlopig zijn de matrozen dan ook gewoon in luik één bezig. De moeilijke plekjes komen vandaag af. Dan sluiten ze het tussendek en gaan met één van de pontons verder op de hoge delen van het tussendek. Als dat af is kunnen ze aanstoffen. Inmiddels liggen het biksel en de verfsplinters kniediep in het ruim.
En toen ging het opeens snel. Op twaalf uur gebeld, agent wist te vertellen dat we morgennacht voor de kant zouden. Een uur later werd dat veranderd in 5 uur in de middag vandaag. Dus om half vier het anker eruit, en om vier uur liep de loods al te gillen dat we moesten opschieten omdat ‘ie met een half uur aan boord wilde zijn. Nu kun je geen handen met ijzer breken, dus werd dat een ietsje later, maar even na half vijf stapte de loods aan boord.
Het grootste gedeelte van de rivier konden we volle kracht doordenderen en om half negen waren we waar we zijn moesten. Even voor half tien lagen we gemeerd. Kraantjes omhoog, zeeborgen van de luiken en waar is die immigratie nou?
Even na tienen kwam de agent. Normaal staat zo’n vent te wachten tot het schip gemeerd is, maar in dit geval moest de kapitein opbellen dat we er waren. Meneer heeft zeker geen Marine Traffic of zo. Immigratie kwam tegen elven. Dat werd weer de gebruikelijke pikkenparade, maar mijnheer hoefde niet te laten zien dat hij verschrikkelijk belangrijk was, dus dat viel ook weer mee.
Goed. Iedereen, behalve de wacht, het nest in want morgen staan ze om zeven uur alweer te dansen.en toen kwam om één uur ‘s ochtends nog even de landbouwinspectie. Die heb ik wel vaker op een iedioot tijdstip langs zien komen. Die willen dan dat de anderhalve appel en drie peren die we nog over hebben achter zegel plaatsen. Helaas hebben we geen aparte koelruimte die verzegeld kan worden. Ook in bijvoorbeeld Australië wil dat nog wel eens prettig zijn. Sommige autoriteiten zijn verschrikkelijke benauwd voor allerlei kruipend en vliegend ongedierte. Dat ze langs komen is lastig, maar als je net in je nest ligt is dat ook nog een keertje irritant.

Dag 95 Dinsdag 12 september 2017
Zoals ik meestal doen om zes uur er maar weer uit, zorgen dat je de kudde voor bent. Mijn collega en de nieuwe derde waren de achtste al aangekomen en in een hotel geparkeerd. Die was dus redelijk uitgeslapen. Op verzoek van de ouwe werden de aflossers vroeg aan boord afgeleverd. Om twintig over zes kwamen ze aan boord stuiteren. Ik had net mijn eerste boterham gesmeerd. Gelijk aan de klets hoe of de zaken er bij stonden.
En toen kwam twintig voor zeven de voorman langs. Samen met de collega maar even een babbeltje gemaakt. Er waren nogal wat dingen af te spreken in verband met het losmaken van de lading, het gebruik van de kranen, het laadgerei en meer van dat soort zaken. Ik kende de details, maar de collega moest ze weten. Onze taxi zou om half elf komen, dus de lossing was voor de collega.
Toen kwam om zeven uur de gasdokter langs. Die kwam het schip nakijken of we wel veilig konden lassen en branden. De stoppers moesten met een vlammetje worden weggehaald, en daar moeten we speciale permissie voor hebben. Normaal wordt die, zeker in dit soort gevallen, zonder meer afgegeven. Maar dit keer kwam er speciaal een mannetje kijken. Die moest de stoppertjes zien. Dat kon. De tussendekken zijn pontonluiken, en die zijn hol van binnen. En die wilde de mijnheer van binnen testen op brandbare gassen. Er zitten wel proppen, maar die zijn, als het tussendekken op hun plek liggen onbereikbaar. Dan moeten er gaten in het staal worden geboord. Daar heeft de baas grondig de ziekte over in, want er wordt nog wel eens vergeten om ze dicht te maken. En dan kunnen ze met ruimwassen nat worden en van binnen gaan roesten. Mijnheer was van deze problematiek op de hoogte en stelde voor om de stoppers wat hoger af te branden. Dat wordt het eventuele gevaar een stuk minder, en dat vond hij acceptabel.
Het onderruim, waar de meeste stoppers zitten, was geen probleem, want de ballasttanks zitten vol water en die kunnen dan geen boem zeggen.
Toen heb ik de rest van het ontbijt maar overgeslagen, en ben met de collega aan het rondrennen geweest. Dingen laten zien, uitleggen en meer van dat soort dingen. Gelukkig was het voor de collega niet de eerste keer, dat ging behoorlijk vlot. Even na negenen waren we rond.
Omkleden en wachten op de taxi. Die was om half elf besteld was en kwam om half twaalf kwam aanzeilen. Toen moest eerst nog een vracht papieren worden ingevuld voor de immigratie. Om twaalf uur reden we. Naar de immigratiedienst. Waarschuwing van de chauffeur, gewoon antwoord geven op de vragen, hoe idioot ook. Die gasten vervelen zich daar rot daar, en gaan van weeromstuit de meest gekke dingen verzinnen. In dit geval viel het gelukkig mee.
Naar het vliegveld. We hadden verschillende vluchten. Collega vloog via Heathrow naar Moskou en ik rechtstreeks naar Amsterdam. Voor de bagage-afgifte afscheid genomen. Ik kwam in een uiterst trage rij terecht, en halverwege werd ik, samen met nog wat mensen, er tussenuit gepikt omdat het inchecken al begonnen was. Maar ik kon nog mee.

Dag 96 Woensdag 13 september 2017
De nachtvlucht oostgaand, altijd een plezier. Slapen kan ik niet in een vliegtuig, en heb dus maar met schele ogen naar een filmpje gekeken in de stoel voor me. Het was gelukkig niet stampvol en ik had, samen met nog iemand, drie stoelen ter beschikking. Dat scheelde in de elleboogruimte.
Op Schiphol hadden ze, nieuw voor mij, een automatieke paspoortcontrole. Paspoort in het machientje, even naar een schermpje loeren zodat ze de foto kunnen controleren. Dan gaat er een deurtje open en ben je klaar met het zootje.
De band liep nog niet, maar dat was te verwachten. Die startte na een paar minuten. En wie schetst mijn verbazing, de eerste twee koffers die er af kwamen rollen waren de mijne. Ik ben wel eens vaker vlot doorgekomen, maar zo snel als dit keer nog nooit.
Toen naar de Schipholtaxi. Ik was te vroeg en Schipholtaxi was te laat, die zat vast in het verkeer. Duizend excuses, maar ja. Chauffeur had vroeger in mijn huidige woonplaats gewoond en daarna dicht in de buurt. Er was onderweg dan ook ruim voldoende gespreksstof. Toen ik afgezet werd voor de voordeur ging meteen het deurtje van de buren open. Ben je d’r weer? Euhhh, ja, goed gezien.

@Emmo: iig kon je landen .. het is nog de vraag of @Sjaak vandaag kan vertrekken, met al die wind.

Blij dat je weer thuis bent?

@Emmo: Mooi. Nu nog even jetlaggen en je bent weer het heertje.

Dank aan @omabep voor de bewezen diensten.

Laatste edit 13-09-2017 12:25

@venzje: wat een onvolprezen Nederlands woord, jetlaggen

@allone:

@venzje: had ik van jou toch niet verwacht

ja idd

@Emmo: Fijn dat je er weer bent!

ja, je zult ons wel vreselijk gemist hebben

Laatste edit 13-09-2017 12:41

@Emmo, welkom terug

Waarom niet? Het is een correct gevormd Nederlands woord.

@venzje: de verbuiging is idd geweldig

@Emmo welkom thuis al zal ik je verhalen weer missen, maar een fijne tijd thuis toegewenst

Het was inderdaad vreselijk

@Emmo: voor ons ook wel, hoor
Maar gelukkig ben je er nu weer 3 maanden tot kerstmis?!

Graag gedaan hoor.

@Emmo: Fijn dat je weer terug bent.

Aan allen:
Het is mij een een er genoegen te mogen melden dat de internationaal befaamde bestseller-auteur A. Zeebeer alweer een nieuwe titel heeft uitgebracht.

Het boek heet Van Kluis tot Kampagne en is voor de relatieve grijpstuiver van €22.95 verkrijgbaar bij Bol.com en bij de betere boekhandel.

Hoort, zegt het voort.