@ledi: goede definities

dit is dus ook een "andere ik" die dit vertelt, neem ik aan

Klopt. Mijn eigen "ik-verhalen" komen in mijn blog.

@ledi: het liep zo mooi over in het 'volgende verhaal'

...... voor dummies!
kwou dat ik zo'n boek had...

Nu begrijp ik je.
Nee, het zijn 2 totaal afzonderlijke verhalen.

@MIADIA: volgens mij heb jij het echt niet nodig.

Bij mijn huisarts haal ik een griepprik. De doktersassistente vraagt: „Wilt u dat ik u waarschuw voordat ik u prik of niet?” Terwijl ik over het antwoord nadenk, prikt ze me en ik voel het nauwelijks.

Ik vraag haar of ze me expres afleidde om zo de pijn enigszins te lenigen, als krijgslist. Al die keren dat ik in mijn leven geprikt ben, is me deze beleefde en simpele vraag nog nooit gesteld. Ook niet op de Bloedbank, waar met dikke naalden gestoken wordt.

Ze ontkent. Ik raad haar aan om deze vraag altijd te stellen en vóór het antwoord is gegeven, te steken. Ze is net zo verbaasd als ik over deze trouvaille.

Gisteren wilde een goede vriendin met me praten via Skype.
Zo gezegd zo gedaan. Ik zag haar echter niet en vroeg daarom of ze de webcam wel aan had. Ja, dat had ze. Samen zochten we naar een oplossing, maar we kwamen er niet uit, Zij kon mij echter wel goed zien, vreemd genoeg.
Opeens zag ik 2 glinsterende sterretjes op het beeld. Ik kroop daarop bijna met mijn neus tegen het scherm aan en ja hoor daar zat de dame,
Het was haar bril die die glinsterende sterretjes gaven; zelf bleek ze in het donker te zitten.
Ik heb echt in tijden niet zo gelachen. Dit vergeet ik nooit meer.
Zorg wanneer je op skype gaat dat je een lampje aan hebt.

„Wat is dit?” vraagt mijn 21-jarige oppas.

Peinzend staart ze naar de fles drank die wij haar net cadeau deden.

„Champagne”, knik ik enthousiast.

Met een schuin hoofd zoomt ze in op de doos: „O, leuk. Maar is hij wel goed?”

„Hoezo?”

„Hij is van 2006. Over de datum. We hebben laatst ook al een heleboel wijn weg moeten gooien.”

Vorige week was ik met een groepsreis op wintersport in St. Anton am Arlberg. Donderdag was het ijskoud, het waaide en sneeuwde.

Onderaan de piste ontstond al snel een soort wedstrijd wie het het koudste had.

Mijn sjaal was ondergesneeuwd. Een reisgenoot had een ijspegel aan zijn sik. Maar een vrouw won. Zij probeerde naar huis te bellen en kreeg de melding: „Uw beltegoed is bevroren.”

Het is druk bij onze arbodienst. Een van de werkgevers belt de helpdesk met de vraag waarom hij geen terugkoppeling heeft gekregen van het spreekuur van een van zijn medewerksters. Hij geeft de geboortedatum door en de helpdesk medewerkster gaat zoeken.

Zij vindt de medewerkster, maar ziet geen informatie in het systeem. Ze mailt de bedrijfsarts die terugmailt dat het om de tweelingzus van mevrouw gaat. De helpdeskmedewerkster reageert: „Dan is de werkgever abuis. Hij gaf echt deze geboortedatum door. Heb jij de geboortedatum van de tweelingzus?”

@ledi: iemand in dit verhaal is abuis

@allone: dat dacht ik ook.

Bij een zussenweek in de zon en de sneeuw hoort voor ons een bezoek aan de Zwitserse boerenbond. De ‘Landi’ verkoopt authentieke producten tegen reële prijzen.

Na de berichten van thuis schaft mijn jongste zus een stevige bezem van Eidgenössisch model aan. Zij gaat na de gezamenlijke thuisreis door naar haar gezin in het noorden. Wij zien haar in Arnhem met haar rugzak en bezem in de trein stappen, maar na Zwolle gaat het toch mis. Treinvertraging.

Moe en koud spreekt zij een conducteur aan die haar vrolijk toelacht en zegt: „Maar mevrouw, u hebt tenminste eigen vervoer bij u!”

De instructrice van de fitnessclub legt aan een vrouwelijke medesporter en mij uit hoe de nieuw aangeschafte Power Plate werkt.

Wanneer ik hem wil proberen, raadt de andere cursist mij aan om mijn horloge van tevoren voor de zekerheid af te doen, anders trilt die misschien nog van de arm.

De plaat trilt inderdaad enorm. Na enkele oefeningen bied ik haar mijn plaats aan. Ze weigert echter en krijgt een hoogrood gelaat.

Ze fluistert de instructrice en mij toe: „Ik kan niet, ik heb een spiraaltje.”

Ik parkeer mijn auto met Frans nummerbord (want ik woon in Frankrijk) in het centrum van een dorp in de Achterhoek.

Er komt een man op me af van rond de zestig, die me met zichtbare trots, maar in zeer gebrekkig Frans, zijn vertaaldiensten aanbiedt.

Telkens probeer ik hem in het Nederlands te onderbreken, door te zeggen dat ik een Nederlander ben. Als hij weer begint met „Je parle français…”, probeer ik het in het Frans, met: „Je parle hollandais…” Verdwaasd kijkt hij zijn vrouw aan en vraagt: „Weet jij wat hij bedoelt?”

De intercity van Enschede naar Den Haag is overvol. In Amersfoort persen gestrande reizigers uit het noorden zich in de volle trein. In de hoek direct achter de ingang van mijn compartiment zit een gehandicapte man in een rolstoel. Twee dames mopperen luidkeels over de volle trein en schuiven langzaam in zijn richting. Moeizaam gaat de gehandicapte man met zijn handen richting handrem om zijn stoel zo te verschuiven dat de dames meer ruimte krijgen. „Nee, meneer”, zegt de ene, „blijft u maar rustig zitten hoor. Wij blijven wel staan.”

Manlief gaat met zijn moeder uit 1917 op pad voor het laten maken van een identiteitskaart. Die heeft ze nodig voor het stemmen op 3 maart, zegt ze.

Eerder op de dag heeft ze al met veel hulp haar 93-jarige, broze lijf in een tandartsstoel gehesen.

Op het gemeentehuis van Velsen wordt ze verzocht haar vingers één voor één op een apparaatje te leggen dat er foto’s van maakt. Haar zoon ziet het tafereel met afgrijzen aan en merkt op dat zoiets zelfs in het jappenkamp niet nodig was.

De ambtenaar in kwestie met enige trots: „Ja, dat had je toen nog niet.”

een vriend van mij rijdt in een tamelijk lage auto, vindt hij sportief. nu wordt hij wat ouder en stijver, en overweegt hij een wat hoger model van hetzelfde merk te kopen. dat ding ziet eruit als een terreinwagen, is het niet, en weegt ook nog veel meer, dus ik wijs hem erop dat die auto duurder in de brandstof is....
had hij nog niet bij stil gestaan. ik vraag voor de zekerheid nog waarom hij zo een hoog ding moet. dat is vanwege de hoge instap. ik flap er meteen uit dat hij, wanneer hij in een auto stapt, meteen zijn stoel naar beneden en achterover doet, vindt hij ook sportief, zodat hij in die hogere auto niet over het stuur heen kan kijken

@ledi: (Over de tweeling). Leuke story, maar theoretisch is het mogelijk dat een tweeling beide een verschillende geboortedatum hebben De ene wordt geboren op 01-01-2011 om 23:50 uur, de tweede wordt geboren op 02-01-2011 om 00:20 uur

SamuiAxe: haha, je hebt helemaal gelijk!
----------

Op een familiefeestje komen twee bejaarde
tantes apart van elkaar met de deeltaxi. Na een gezellige middag gaat de bel en staat de deeltaxi van tante A. op de stoep. Tante B. vraagt of ze mee kan rijden met tante A., want ze heeft ook een terugrit besteld. Waarop de chauffeur antwoordt dat ze op haar eigen bestelde deeltaxi moet wachten, want „dat werkt nu eenmaal zo”. Dus nog een hapje en een drankje en na een half uur belt de deeltaxi van tante B. aan. Toevallig dezelfde chauffeur. En wie zat daar tot ieders verrassing nog netjes met haar tas op schoot in het busje?Ja, echt waar, tante A.

De postbode staat voor de tweede keer aan de deur met een aangetekende brief voor mijn zoon (12). Die zit natuurlijk op school. Het gaat om de bankpas van zijn net geopende jongerenrekening. De postbode is niet te vermurwen: ik mag niet voor mijn zoon tekenen, al staat hij bijgeschreven in mijn paspoort. Hij moet de pas maar gaan ophalen bij het postkantoor. Dan moet hij zich wel identificeren, met rijbewijs of identiteitskaart. Ik leg uit dat dit niet mogelijk is: hij is pas 12, en heeft rijbewijs noch ID-kaart. De postbode: „Dan moet u maar even met hem meegaan, met uw paspoort.”

Ik ging naar de plaatselijke GGD om wat vaccinaties te halen vanwege een vakantie in Thailand. De assistente prepareerde de vaccinaties en ik liet gehoorzaam mijn broek zakken, de spuiten werden in het bovenbeen gezet. Ik was een beetje balorig en toen de assistente de eerste spuit zette gaf ik een harde schreeuw; "AUW!". De arme ziel liet bijna de spuit uit haar handen vallen en vroeg me met een bibberstemmetje om dat alsjeblieft nooit meer te doen, ze was zelf doodsbang van naalden.

Ik werkte als jonge man op de bouw en tijdens een schaft kwam het gesprek op moeilijk uitspreekbare woorden en namen. Een van mijn maten sprak op zeker moment de woorden die mij tot op vandaag amuseren; "Sja, so kan ik geen Flislingen seggen".

Ik had een exportbedrijfje en dreef wat handel met een bedrijf in China. Op zeker moment liet een betaling wel erg lang op zich wachten en ik besloot ze te bellen, (was voor het internet tijdperk). Na vele keren proberen werd uiteindelijk de telefoon opgenomen en werd ik in zeer gebrekkig Engels via een slechte verbinding te woord gestaan. Ik moest zowat schreeuwen om mezelf duidelijk te maken en riep op zeker moment door de hoorn; "I want you to pay me too!". Even was het stil aan de andere kant, toen meldde zich iemand; "Hello, this is Mie Toe".

opeens kregen we regelmatig telefoontjes met als begin nummer 001 - waar iemand in zeer gebrekkig Engels me iets probeerde duidelijk te maken - de best sprekende kon me in iedergeval duidelijk maken dat ze me wilden helpen met een schijnbaar probleem met mijn pc.

Hoe ze dat wisten - ze wisten ook exact waar ik woonde.. het gaat ver die service..

Ze belden vaker terug met soms de zelfde nummers - maar altijd met het gebrekkige engels. Het kan intentioneel zijn.