Zaterdagmiddag. Mijn vrouw en ik eten een broodje bij Van Dobben in Amsterdam. Er stappen twee dames op leeftijd binnen. „Goedemiddag”, zegt de mevrouw achter de toonbank. „Wij kijken even op het bord”, zeggen de dames.

Even later vraagt een hen: „Verkoopt u ook kroketten?”

De mevrouw achter de toonbank roept naar achteren: „Verkopen wij ook kroketten?” Lachend vervolgt ze: „Mevrouw, de kroketten zijn hier zowat geboren.”

„Oh”, zegt de dame: „Ik zie geen kroket op het bord staan.”

„Klopt”, zegt de mevrouw achter de toonbank: „Wij schrijven het tegenwoordig met een ‘c’, namelijk croquetten.”

Bibberend van de kou kijk ik weken geleden naar een sportwedstrijd in een sporthal.

De verwarming is blijkbaar uitgevallen.

Voor mij zit een oude man in enkel een colbert, zonder shawl en zonder overjas of winterjack. Ik vraag hem of hij het niet ontzettend koud heeft.

„Nee hoor,” zegt hij „ik draag terminaal ondergoed.”

@ledi:
na de wedstrijd kwam de zuster zeker voor zijn terminale bad

@botte bijl: leuke woordspeling

De boer had net zijn koeien de vrije loop gelaten. Koeien die een paar maanden op stal hebben gestaan en naar buiten mogen zijn net kleine kinderen die de peuterspeelzaal verlaten. Ze zijn ongecontroleerd in hun bewegingen, slaken kreten, springen en zijn nauwelijks in staat om op hun benen te blijven staan. Zo ook die éne koe. Ze deed zo haar best de zwaartekracht te ontspringen. Maar met haar logge lichaam kwam ze niet veel verder los dan zo’n vijf centimeter boven het weiland.

Ik liet mij inspireren door zoveel energie en heb de dames aangemoedigd: „Toe maar meisjes, dansen maar!” En dat was aan geen dovemansoren gezegd.

@botte bijl: Zo niet, dan kon ze rekenen op een flinke scheldkarbonade!

@venzje: @botte bijl: het probleem met dit soort grapjes is, dat je na een tijdje zelf niet meer weet wat nou juist was

Ik rijd al weer een kleine 50 jaar paard. In die jaren is de paardensport enorm veranderd. Eén van de opvallende ontwikkelingen is dat het vroeger een uitgesproken mannelijke sport was. Binnen de rijvereniging werd de toon gezet door stoere boerenzoons. Nu zijn het het vooral meisjes die zich tot deze sport aangetrokken voelen.

Hoe ver dat gaat? Ik reed onlangs door een in bloei staande Betuwe. Een gezin met twee kinderen wandelde mij tegemoet. Toen ik hen passeerde, keek het meisje bedremmeld naar de grond. Het jongetje leek onder de indruk. Hij draaide zich naar zijn ouders en riep triomfantelijk: „Zie je wel dat jongens ook op paardrijden mogen!”

@ledi: die is leuk

ergens rond 1970, waren mijn ouders met mij, tijdens het hoogseizoen met de auto onderweg uit Oostenrijk naar Nederland....
mijn vader was altijd bang dat hij niet op tijd terug zou zijn op zijn werk, de heenreis ging altijd in de geplande 2 dagen met overnachting onderweg, maar terug kwamen we altijd op de dag waarop we het hotel verlieten
tijdens zo een expeditie had mijn moeder 'hoge nood', zo 'hoog' dat mijn vader stopte bij een parkeerplaats
die parkeerplaats had geen sanitair, maar wel bomen....
'ik zelluf' hoefde niet zo heel erg nodig, maar 'zocht ook snel een boom op' met een prop wc-papier (op zulke reisdagen wist ik als kind nooit wanneer 'de volgene kans' was ), en was gelukkig alweer terug bij de auto toen mijn moeder terug kwam rennen naar de auto, onder het rennen haar kleding ophijsend....
'moeders' was meer gesteld op privacy als ik (alleen maar bang dat mijn vader zonder mij zou vertrekken), ging dieper de struiken in en toen zij voorzichtig haar rok omhoog en haar onderbroek omlaag had gedaan, had een man 'een paar bomen verder' tegen haar geroepen dat ze zich niet hoefde te schamen, we waren tenslotte allemaal Nederlanders
mijn vader wist niet beter te doen dan verder te rijden, ondanks dat mijn moeder nog steeds hoge nood had....
nog geen uur later leerde ik dat er bij die borden 'Raststätte' wegrestaurants zijn waar je naar een toilet kan gaan en iets kan eten

Op verzoek van mijn dochter en tot vermaak van een kleuterklas schikte ik me als pensionado in de rol van paashaas. De opdracht om eitjes te verstoppen op het weiland voor ons huis was in een mum van tijd geklaard.

De kleuters kregen intussen het lentegevoel aangereikt door een bezoek aan een stal vol lammeren.

Een half uur later stortten de 4- en 5-jarigen zich vol enthousiasme op de zoekopdracht. Bedrukte gezichtjes. Slechts hier en daar een eitje.

Een aantal kraaien zat zeer voldaan het schouwspel vanuit een boom gade te slaan.

Traditiegetrouw eten wij met Pasen ham met krieltjes, gekookte eieren en groene salade. Het geheel wordt afgemaakt met een mosterdsaus volgens oud familierecept.

De ene tak van de familie maakt het met room en mayonaise, maar wij maken het met ketjap en bruine suiker. Ofschoon niet ongevoelig voor familietradities, bedankt mijn zoon Boaz (14) vriendelijk voor de saus: „Ik houd niet zo van mosterd.” Sausmaker Niels stelt hem gerust: „Geen zorgen, Boaz. Mosterdsaus is het enige product waarin het naamgevende ingrediënt nauwelijks voorkomt.” Zonder enig nadenken antwoordt Boaz: „Behalve babyolie dan.”

over krieltjes gesproken....
1973 ging ik met mijn ouders op vakantie naar Roemenie, de eerste vliegreis van ons 'als gezin'....
was een heel mooie reis, maar de terugreis was op vrijdag de dertiende, terwijl in Duitsland (waar we overheen moesten) het personeel van de verkeerstorens staakte
eenmaal in de lucht riep iemand 'als we dit overleven, dan eet ik morgen biefstuk'
een ander schreeuwde daar overheen 'met krieltjes en sla'....
ik -12 en grootgebracht met het eten van mijn moeder- wist wel wat biefstuk was, en ook wat sla was, maar krieltjes
die zondag maakte mijn moeder dus ook biefstuk, mooi, met uien en champignons, en krieltjes en sla....
ik vond die krieltjes hardstikke lekker trouwens
een paar weken later, toen we mijn oma (de moeder van mijn moeder) vertelden over onze belevenissen op reis, kwamen natuurlijk die krieltjes ter sprake....
oma schudde haar hoofd en zei: 'ja, sommige mensen eten dat' (zij vond klein gebleven aardappels maar veevoer)

Gebskken krieltjes Jammie!!

@ledi: ach.. en wie gaat nu met dit topic verder? ;
====

Het jochie voor me bij de kassa heeft twee blikjes cola van 52 cent per stuk. „Dat wordt een euro en vijf cent”, zegt de caissière.

Hij kijkt bedremmeld naar de euro die hij zo stevig in zijn vuistje had geklemd.

„Dat is tekort”, zegt de caissière, „ga eerst maar thuis een stuiver halen.” Ik had het jochie natuurlijk vijf cent kunnen geven, maar ik had een beter plan. Net voordat hij naar huis wil rennen, houd ik hem tegen. „Koop één blikje!”, zeg ik tegen hem.

„Nee, want mijn broertje wil ook een blikje cola.”

„Vertrouw me maar”, zeg ik met een glimlach.

Hij zet een blikje op de band.

„Dat is vijftig cent”, zegt de caissière, die nog niets vermoedt.

Ze geeft hem een muntje van vijftig cent als wisselgeld.„Nou kun je ook het tweede blikje kopen”, zeg ik. Hij lacht zijn tanden bloot.

Daarna moet ik afrekenen. De caissière lacht niet naar me. „Dat is 18,05 euro”, zegt ze bits. Ik pak een biljet van 20 euro. „Wil je een stuiver erbij?”, vraag ik.

Laatste edit 19-04-2014 19:43

al sinds vrijdag logeer ik bij mijn zuster. nu is het zondagmiddag, en onze moeder komt op maandag ook. om die reden is mijn zuster flink nerveus haar huis schoon aan het maken....
om haar gerust te stellen wijs ik haar erop dat alles er uit ziet of ze haar hele huis al had gewerkt voordat ik kwam. de reactie daarop is:
'dat was zusterschoon, nu moet het moederschoon'
ik voel mee en ga haar helpen

@botte bijl:
een ik-verhaal, of een andere-mensen-verhaal?

Op weg naar het station zit Else, zeven jaar oud, achter op de fiets. Gewoonlijk fietst ze zelf, maar nu heeft ze alle tijd om nieuwsgierig om zich heen te kijken. Hardop doet ze verslag van wat ze ziet en van wat ze op reclameborden leest: „100 procent fruit, festival, maandag open, boekenmarkt, gratis wifi, Jezus leeft.”

Even blijft het stil. Dan klinkt het heel verbaasd achter me:

„Lééft-ie?”

@allone:
ben enig ind

tijden terug was ik in Berlijn op een feest waar onder andere een buffet was. aan het buffet was duidelijk te zien dat we weinig hadden betaald. bij een gedrocht dat duidelijk was gemaakt van oud brood en kliekjes, waar men een plakje af kon snijden, waarschuwde de man met wie ik was:
'dat leeft nog'

Heel herkenbaar. En moeders komt mij zaterdag lekker helpen schoonmaken

@botte bijl: sommige mensen vinden gedrochten van oud brood en kliekjes groente nog lekker ook
(ik niet )

wortel: Wentelteefjes en opgebakken stamppot boerenkool?

@Emmo: wentelteefjes, brr....
Opgebakken stamppot, geen idee, da's vast wel lekker.

Maar de combi van brood en kliekjes in een cakevorm is écht een ramp

wortel: Probeer dit eens

@Emmo: hmm, misschien is dat beter...

wortel: Er is geen ingrediënt zo vreemd of er past wel een receptje bij