Op AD.nl komt de 59-jarige gemeenteambtenaar Herman aan het woord, die doodongelukkig wordt van zijn baan. "De gewetenswroeging maakt me zo gek, dat ik mij vorige week heb ziek gemeld."
Dat zegt de seniorbeleidsadviseur tegen Anne-Marije Buckens, die met haar bedrijf al tien jaar lang 50-plussers aan het werk helpt. Zij schrijft over het gesprek waarin Herman verder vertelt: "Mijn salaris is buitenproportioneel hoog voor wat ik bijdraag. Ik zou maandenlang in de organisatie kunnen opgaan zonder substantieel iets bij te dragen. Het zou niemand opvallen.’’
In totaal werken er bij zijn gemeente 63 beleidsadviseurs. "Het is belachelijk dat we met zijn drieënzestigen zijn. Zoveel werk is er echt niet. Voor elk wissewasje wordt er ook nog eens een externe ingevlogen. Mijn manager heeft nu weer een interim senior-beleidsadviseur aangenomen om onze afdeling eens goed in kaart te brengen. Ik wilde nog opperen dat dit misschien zijn taak als manager was, maar ik hield wijselijk mijn mond.”

Herman wil niet meer verder. "Kritiek leveren op ons luilekkere ambtenarenbestaan wordt doorgaans niet gewaardeerd. Inmiddels kan ik mezelf niet meer in de spiegel aankijken. Ik weet dat er veel gezinnen in armoede leven in deze gemeente. Dat wij zoveel gemeenschapsgeld verkwisten, wordt voor mij onbestaanbaar. De gewetenswroeging maakt me zo gek, dat ik mij vorige week heb ziek gemeld. Maar ja, dat kost ook veel geld, dus tot nu toe word ik er nog niet veel rustiger van.’’
Herman heeft aan zijn manager gemeld dat hij graag bij de volgende reorganisatie ontslagen wil worden. "Wat denk je? Ze willen me niet ontslaan. Mijn manager vond dat ik het eerst nog maar even aan moet kijken en ziek gemeld moet blijven. Over een halfjaar word ik in een mobiliteitstraject geplaatst. Al met al kan ik gerust nog een jaar of drie aanmodderen met behoud van dat rijkelijke salaris. Het lijkt wel alsof het veel geld móét kosten, en ik ben bang dat mijn gemeente hierin niet de enige is.’’