... nadat ze weer op de stoel zit, hoort ze een klop op de deur. "Wie is daar?" vraagt GroteMop. Ze gaat dichter met de stoel naar het bed toe en fluistert in Madarian's oor: "als het die vieze, enge zwerver uit de schuur is, zal ik die helende wonden weer open maken met mn magische krachten." Ze maakt de deur open en daar staat.... Linctus! Ze gaat met haar tengere handen naar voren en probeert schrijnende pijnen door te geven via de wonden...

Madarian wordt wakker van het geklop. "Wie is daar?" vraagt GroteMop. Ze gaat dichter met de stoel naar het bed toe en fluistert in Madarian's oor: "als het die vieze, enge zwerver uit de schuur is, zal ik die helende wonden weer open maken met mn magische krachten." Madarian gaat iets overeind zitten en is klaar om een spreuk te gooien voor het geval dat degene aan de deur kwaadwillend is. Hij voelt zich steeds beter.

De deur van de boerderij gaat open en Linctus voelt schrijnende pijnen. Zijn borstkast begint weer te bloeden en zijn lucht raakt op. “TRUT” Schreeuwt Linctus terwijl hij door zijn knieeen zakt. Toch weet hij zichzelf te herpakken en staat op. Terwijl hij zichtbaar veel pijn heeft en zijn hele lichaam wil verkrampen recht Linctus zijn rug. Hij kijkt Grote Mop heel indringend aan, maar hij heeft geen lucht of kracht in zijn longen om iets uit te brengen. Hij blijft Grote Mop diep in de ogen aankijken terwijl hij naar de grond stort. Het bloeden van zijn borstkast begint zijn gewaad een rode schijn te geen. Echter de verwondingen aan zijn arm en been bloedden niet.

Madarian komt overeind. Hij is wat duizelig, maar komt toch uit bed. "Euh... We weten niet of hij kwaad wou doen." Nog flink in het verband loopt... nou ja, waggelt eerder... Madarian naar Linctus. "Een vrouw alleen moet op haar hoede zijn, vooral met twee vreemde mannen op haar erf. Ze heeft je wel eerder geholpen." Dan haalt Madarian een beetje adem. "Wow! Wat een stank! Die duik heeft niet al te veel geholpen!" Hij kucht een paar keer. Dan houdt hij z'n adem in, en houdt hij z'n handen op de borstkas van Linctus en heelt hem een beetje. Net genoeg dat Linctus in ieder geval kan praten. Madarian zal wel merken of het een goede of slechte keuze is geweest.

"Eureka, het werkt, het werkt!" schreeuwt GroteMop en ze rent 5 rondjes rond haar boerderij. GroteMop kijkt naar Linctus en krijgt eigenlijk ook wel weer medelijden met die stumperd. Argos kijkt met argwaan en met Argos-ogen (leuk woordspelinkje ) naar die zwerver die hij even tevoren nog gelikt had en Angel begint te grommen. GroteMop is uitgeput, ze moet niet meer verder spelletjes gaan spelen met haar krachten, anders kan ze straks naast Madarian in bed liggen. (En dat is natuurlijk ook weer niet de bedoeling. ) Ze ziet dat Madarian neerknielt bij Linctus. Hij heelt hem een beetje. Voor het eerst ziet ze goed hoe Madarian's handen er uit zien. Ze kijkt met bewondering naar het tafereel en denkt: "volgens mij kan ik veel leren van Madarian's heelkunsten." Ze kijkt naar Linctus, ziet zijn rafelige mantel, knielt bij Linctus neer en vraagt: "Wie ben jij?"

Laatste edit 28-04-2016 16:41

Questyn zit op haar kar met haar twee paarden ervoor. Ze heeft een hele lading voorraad bij zich voor de mensen die in de buurt van het bos wonen. Ze is nu eerst op weg naar GroteMop, ze heeft wat geheimzinnige geneesachtige kruiden gekregen van iemand, en die zijn zeker voor GroteMop. Ze moet nog een half uurtje ongeveer voor ze er is. Ze heeft nu al vijf dagen gereden, en wil graag even bijkomen, en zeker even bij kletsen met GroteMop.

Laatste edit 28-04-2016 16:41

Als Questyn vlak bij de boerderij van Grote Mop is, ziet ze een vrouwtjes wolf op het erf rondlopen. Questyn kent haar wel, die ziet ze wel vaker, maar dan dieper het bos in. Waarom is ze hier bij de rand van het bos?

Questyn kijkt naar de boerderij. Ze voelt dat er iets niet klopt. Er is iets anders. Ach, ze is vast moe van de lange reis. 'Heeeey hallooooo... Grote Mop.... waar ben je...?' Questyn roept dit zo luid, dat de wolf haar verschrikt aan kijkt. Questyn geeft een zachte grom, en de wolf herkent haar, en begint met haar staart te zwaaien. Ze rent naar de huifkar toe, en loopt mee.

Waar is dat mens nu, normaal staat ze al vooraan bij haar tuinhek als ik roep? Ze stapt af om het tuinhek te openen, en leidt haar paarden met haar stem mee de grote voortuin in.
Als ze dichter bij de boerderij komt, hoort ze stemmen. Ze blijft staan. De deur staat op een kiertje, en ze gaat zo staan, dat ze kan horen wie de stemmen zijn. Ik hoor een mannenstem, denkt Questyn, dat maakt haar aan het grinniken. Werd tijd dat die muts eens mannelijk bezoek heeft.

Ze klopt op de deur, op zo'n manier, dat deze gelijk open gaat. Ze ziet Grote Mop zitten in haar stoel. Ze ziet een man liggen op een bed. En een ander man zit er geknield naast ...
"Grote Mop?! Wat is hier aan de hand?", vraagt Questyn met een luide stem. Verschrikt kijken drie paar ogen haar aan....

Laatste edit 28-04-2016 17:19

Haar deur wordt opengezwaaid. GroteMop kijkt verschrikt op en ziet een gezicht die ze herkent. Opeens herinnert GroteMop zich de wekelijkse afspraken met Questyn weer! "Jeetje... bijna vergeten." "Madarian, dit is Questyn. Een goede vriendin van mij." "Mijn goede vriend Madarian wil mij betere heelkunsten leren. Ik heb hem verzorgd, nadat ik hem gisteren tegen het hek aan zag leunen. Hij kwam binnen met alleen een onderbroek aan. Ik heb hem een aantal kleren gegeven van mijn overleden man." Zegt ze hardop tegen Questyn. "Questyn, de man die op mijn bed ligt. Ik weet niet wie dat is. Ik had hem verzorgd en in de schuur laten slapen, maar hij ziet er wel eng en vies uit. Toen hij wakker werd, kwam hij hier aan en viel ons zomaar aan." Fluistert ze in Questyn's oor. "Madarian, kun je straks helpen met de kruiden tillen?" Ze kijkt naar Madarian. Angel en Argos komen op Questyn afgestormd, allebei likken ze aan haar handen. "Angel, kom hier!" En warempel de wolf luistert en gaat naar GroteMop. GroteMop en knielt ze geeft Angel een aai over haar kop. Argos komt dichter bij zijn bazin en stoeit met zijn nieuwe vriendin, Angel.

Laatste edit 28-04-2016 17:34

"oh over kruiden gesproken, ik kreeg een hele grote kist met allerlei kruiden en specerijen mee van die oude man met zijn kruiden en specerijen tuin. Hij zei dat er wat geheime ingredienten bij zitten, waar jij meer mee kan. Oh en ik heb de boeken voor je gevonden die je zocht.."

Questyn kijkt naar de man op het bed. Zou de wolvin hier om hem zijn? Hij ziet er gehavend uit. Verweerd gezicht, er is iets met hem, maar wat?

Ze draait zich om, en vraagt Madarian om haar te volgen naar de kar. Ze haalt de huif met een gemak van de kar. Questyn heeft haar huifkar zelf veranderd, zodat ze van alle gemakken is voorzien. Het ziet er uit als een standaard huifkar, maar er zitten heel wat geheime onderdelen verborgen.

Ze wijst Madarian aan, wat naar binnen kan, en pakt zelf de grote kist, die ze van de oude man heeft gekregen.

"Ik heb enorme honger. Ik heb in een van de kratten kaas en gedroogd vlees zitten. Of hebben jullie al gegeten?"

Linctus voelt zich alweer beter na het helen van Madarian. Hij opent langzaam zijn ogen en ziet een man knielen. Zelf ligt Linctus op een bed en verder ziet hij twee dames, een wolf en een grote hond in het huis. "Wie ben jij?" Hoorde hij de man het bed vragen.

De man ging weg om wat spullen uit te laden en Linctus besloot te blijven liggen en de man pas te antwoorden als hij weer terug was. "Ik ben niemand." Antwoorde Linctus. "Ik wilde vragen op welke manier ik mijn schuld moet inlossen. voor het helen." Linctus keek naar Grote mop. " En toen besloot die heks dat het leuk is om mij te martelen. Nou ze doet maar wat ze wil. Het kan mij een zorg wezen. Ik los mijn schuld in en ben weg. Weg bij jullie gekken."

Laatste edit 28-04-2016 17:47

Ze ziet Questyn verrast kijken naar de wolf. "Nee, die wolf blijkt blijkbaar al een paar dagen het vriendinnetje te zijn van Argos. Argos was wel vaker een paar uren weg. Toen ik deze zwerver uit het water probeerde te krijgen, heeft deze wolf ons geholpen hem in de schuur te leggen. Ik heb haar Angel genoemd. Ze mag hier wel blijven. Ik heb voor beide mannen al groentesoep gemaakt, maar kaas en gedroogd vlees klinkt erg lekker!" Ze pakt de boeken uit de kist en legt ze op haar boekenplank. Ze kijkt naar Linctus op bed en weet niet wat ze met m aan moet. "Hmm... wat zullen we doen met jou?" zegt ze zachtjes tegen Linctus.

"Hm, vrij brutale reactie na wat Mop en Madarian hebben gedaan voor je. Maar goed, Mop kennende is het gewoon hulp bieden aan de medemens, en hoeft ze er niets voor terug." Questyn schiet in verdediging voor haar vriendin. Door haar nomadenbestaan, kent ze mannen als meneer Niemand wel. Maar Angel, zoals Mop de wolvin noemt, kent de man wel.
"En nu je naam." Ze geeft een zachte keelgrom, en Angel komt gelijk voor Questyn staan. "Angel vertelt me wel of je de waarheid vertelt!"

"Nou, nou, Niemand, om mij gelijk heks te noemen en de rest gekken! Vind ik ook niet zo aardig, meneer Niemand. Ik zal je maar voordeel van de twijfel geven. Je hoeft niets te betalen, want ik ben de beroerdste nog niet! " Nadat ze Linctus flink de waarheid heeft gezegd, duwt ze hem gelijk een appel in de mond om hem stil te houden. "Je mag hier blijven, totdat je op een normale manier je weg weer kunt vervolgen en al je wonden geheeld zijn."

Madarian is klaar met het uitladen. De kleren die hij heeft zijn beter iets dan niets. Ze zitten een beetje strak. Hij besluit weer terug te gaan. Als hij binnen komt, ziet hij de gewonde man wat beter. "Wacht eens... Ik heb je vaker gezien. In de stad ben jij een van de zwervers. En degene die het meest te verduren krijgt van bijna iedereen. Tenminste, dat was zo toen ik er een tijdje terug was. Nu begrijp ik je reacties wat beter. Dames, deze man hier wordt geregeld gepest. Door de mensen die er wonen, maar ook door bewakers. En ze vergeten maar al te graag dat ze ooit in hetzelfde schuitje kunnen komen als deze man hier. Iedereen zou dan van zich af bijten denk ik. Maar wat heb je gedaan dat ze je bijna vermoorden? Is het zo erg aan het worden daar?" Intussen is Madarian z'n eigen wonden aan het controleren. Een aantal oppervlakkige zijn volledig genezen, een diepere zijn nu veel minder diep.

Laatste edit 28-04-2016 18:27

Questyn staat nog steeds met Angel voor het bed te wachten. Als ze een antwoord verlangt, dan zal ze die krijgen ook. Appel in de mond of niet....

Hm, en wat is dat met Madarian. Questyn heeft hem een tijdje zitten bestuderen. De kleding zit te strak voor hem. Ze heeft nog een grote kist met kleding op haar kar staan. zal ik het hem nu vertellen of nog even wachten? hm, ik wacht nog even...

Beide heren hebben een verhaal die verder gaat dan ze doen voorkomen. Waarom springt Madarian voor meneer Niemand in de bres? En waarom is Mop zo gecharmeerd van deze Madarian? Mop die normaal de mannen wel op een afstandje weet te houden.

ik denk dat ik nog even blijf, voor ik verder trek. en Angel geeft heel duidelijk aan, dat ze meneer Niemand kent... zou hij de plek in het bos kennen

Questyn heeft diep in het bos een huisje staan. In de winter trekt ze zich daar terug.

Linctus krijgt een appel in zijn mond geduwd en ziet dat iedereen hem aan staart. Hij neemt een hap uit de appel en begint met volle mond te praten "Punt 1 mot ik jou meeleiden niet" begint Linctus met volle mond. Hij neemt nog een hap uit de appel. "Punt 2 heb ik jullie hulp niet nodig. En tenslotte als ik aan de deur kom om mijn diensten aan te bieden en jij laat magisch alle wonden in mijn borst weer open rijten dan noem ik jou een heks en dan mag je blij zijn dat ik zo beleefd blijf" En met een grote hap propt Linctus de rest van de appel in zijn mond.

Linctus hoort de wolf en de hond tegen hem grommen als hij probeert op te staan. "Nou op zo'n boerderij kun je vast een sterke vent gebruiken in plaats van zo'n schrielkip." En Linctus wijst naar Madarian. Linctus loopt richting de deur en de wolf en de hond beginnen steeds harder te grommen. "En als je steeds al je voedsel weggeeft aan iedereen die langskomt zonder er iets voor terug te vragen. Dan kom je dadelijk je knol en je drie knotsen aan het verkopen." Linctus staat voor de deur met de klink in zijn hand. Met zijn andere hand voelt hij over zijn borstkas waar de wonden al niet meer te voelen zijn. Waarom was hij zo bot tegen iedereen? Ook de mensen die hem wilde helpen. Natuurlijk hij moest zich natuurlijk niet meer aan mensen hechten, maar een vriendelijk woord af en toe kan geen kwaad. "Linctus" mompelde zacht. "Linctus is naam en ik wil je niets verschuldigd blijven. Dus als jullie niks weten te verzinnen dan verzin ik zelf wel iets. Ik ben buiten je hek maken als je me zoekt." En Linctus liep de deur uit.

Angel kijkt Questyn aan. Het klopt. Dus Linctus. "Het is goed meissie, laat hem maar gaan", zegt Questyn tegen Angel....

Madarian: "Dat bot zijn is een verdediging die hij zichzelf heeft aangeleerd. Zo te merken heeft hij veel, misschien te veel over zich heen gehad. Maar even over het verschuldigd zijn. Hoe lang geleden was het dat die dieven langs gekomen zijn? Misschien kan ik je op de enige manier terugbetalen die ik weet. Het terughalen van je spullen. En wie weet, misschien die van mij ook. En als je echt weg wilt, dan wil ik eerst eens zien wat je kunt. Ik wil niet jouw leven op mijn geweten hebben." En mij kennende, kan ik wel een genezer in de buurt gebruiken. Madarian vervolgt: "Maar niet nu nog. Je hebt gezelschap, en... Linctus was het toch? Ja. Je weet niet of Linctus te vertrouwen is. Mag ik één knots even lenen?"

Ze kijkt naar Madarian: "Natuurlijk mag je een knots lenen." Ik hoop dat deze leuke man de knots alleen niet tegen mij en Questyn gebruikt. Ze gaat naar buiten en kijkt naar Linctus die al is begonnen met het hek. Ze roept hem na:"Wil je dan ook het schuurtje fixen, want het kreupele paard kan zo weer het erf op lopen! Over een uur staat het eten klaar!" Daarna fluistert ze nog in Madarian's oor: "Toch vertrouw ik die Linctus niet echt." Ze aait Angel een paar keer over haar hoofd en zegt tegen de beide beesten: "Houden jullie een oogje op die Linctus?"

Laatste edit 28-04-2016 20:37

Laatste edit 28-04-2016 20:48

"Hmm het schuurtje heeft een rotte draagbalk waardoor de zijwanden wat verzakken." Linctus kijkt naar het schuurtje. "Ik heb daar een dikke stam voor nodig. Dus maar even naar het bod." Linctus sjokt naar het bos en ziet een dikke stam liggen. "Nu nog even op maat maken en de takken eraf." Linctus kijkt om zich heen om er zeker van te zijn dat niemand hem ziet. Daarna haalt hij zijn zwaard van zijn rug en pakt het stevig vast. Het is weer een tijd geleden dat hij het heeft gebruikt, maar zijn handen weten nog hoe het moet. In een vloeiende beweging scheert Linctus langs de stam en haalt alle takken weg. Linctus draait om zijn as en haalt ook alle takken weg van de andere zijde. Linctus staat stil met zijn zwaard in beide handen. "Tijd om je echt uit te dagen." Fluistert Linctus tegen zijn zwaard. Met een ferme zwaai slaat Linctus de boomstam van ruim een halve meter doorsnede door midden. Linctus staat te hijgen en heeft een glimlach op zijn gezicht. Hij bergt het zwaard weer op in het pakketje op zijn rug. Met zijn twee grote armen slaat Linctus zich om zijn stam heen. Het kost enorm veel kracht maar Linctus weet de stam in beweging te krijgen. Langzaam maar zeker sleept Linctus de stam terug naar de boerderij.

Questyn loopt naar buiten om de huif weer op haar kar te zetten. Angel volgt haar. De wolf kijkt richting Linctus, die het bos in gaat. "Volg" denkt Questyn. Handig dat ze met dieren kan communiceren.

In haar gedachten ziet Questyn wat de wolf ziet. Ondertussen rommelt ze een beetje aan de huif. Ze ziet dat het doek een beetje versteld moet worden hier en daar. Mh, daar heeft ze nu de tijd misschien wel voor. Ze pakt een grote kist van de kar en neemt deze mee naar binnen.

"Hey Mop, hier heb ik nog meer mannen kleding inzitten. Misschien voor de haveloze heren? Help me er zo even aan denken om het door te geven aan hun".

Dan ziet ze het beeld van de wolf. Dat is niet zomaar een zwaard wat Linctus daar vast heeft. En hij lijkt ook niet te willen dat iemand het weet.
Hm... Ik denk dat ik hem even ga helpen met die stam. Questyn zegt tegen Grote Mop dat ze Linctus gaat helpen. De vraagteken op het gezicht van Grote Mop negeert ze.

"Hey Mop, hier heb ik nog meer mannen kleding inzitten. Misschien voor de haveloze heren? Help me er zo even aan denken om het door te geven aan hun", is wat Questyn tegen GroteMop zegt. GroteMop loopt naar de huifkar en pakt de kist aan van Questyn. Ze loopt haar boerderij weer binnen, zet de kist op de grond en zegt tegen Madarian: "Questyn heeft nog meer mannenkleding zitten in deze kist. Zou je die krappe kleding niet even uit willen doen en andere kleding willen uitproberen? Ik wacht wel even buiten." Questyn is nergens meer te bekennen en Angel loopt weer te stoeien met Argos.Laatste edit 28-04-2016 21:36