'Ja wat is er gebeurd', vraagt Questyn met een snik in haar stem. Bijna was ze GroteMop kwijt geraakt.

Het laatste wat ze zag toen ze hun wegging, was Linctus die in actie kwam. Ze had niet gezien dat GroteMop de hals van de schurk had doorgesneden. Ze had alleen gezien hoe Linctus een bewusteloze GroteMop behoedzaam op de kar legde en daarna op rots ging zitten.

"GroteMop, wil je me nooit meer zo laten schrikken?!?" zegt Madarian. Hij zucht diep. "Wat er is gebeurd? Die corrupte wachter was zich aan het overgeven. Plotseling ging GroteMop op hem af, en was de wachter dood. Van schrik schoot m'n pijl los, en raakte haar in de bil. Mijn pijlen zijn behandeld met een verlammend vergif. Normaal is het geen probleem om meteen het tegengif toe te dienen, maar als ik het gif nog moet zoeken is het een ander verhaal!" Madarian houdt z'n hand vlakbij de niet slecht uitziende bil van GroteMop en concentreert zich. De wond heelt voor een kwart. "Het ziet er goed uit. De wond ook..." Had ik dat hardop gezegd? Ja dus. Dom. Wat als ze niet hetzelfde voelt? "Euh. het komt wel goed met je, GroteMop. Ik ga maar beginnen met de spullen ophalen."

GroteMops hoofd bonkt, ze heeft hoofdpijn. Verbaasd kijkt ze naar haar vrienden. Ze kijkt naar haar rechterheup en naar de handen van Madarian. Ze krijgt een rode kop. Dan kijkt ze naar haar vriendin Questyn. Ze zegt zachtjes: "Het is goed. Maak je maar geen zorgen om mij." Ze kijkt naar Linctus en zegt: "...mens." Ze recht haar rug en gaat rechtop zitten. Ziet een beetje zwart, omdat ze iets te snel ging zitten. Kijkt naar Madarian, Linctus en Questyn en vraagt:"Kan iemand mij van de kar af helpen?"
Ze krijgt een rode kop, als ze Madarian zegt: "Het ziet er goed uit.. de wond ook." Voelt hij nou hetzelfde als ik? Haar rode kleur blijft nog wel even aan. Laatste edit 01-05-2016 14:20

Questyn slaat de armen om GroteMop heen. "niet weer zo raar doen hoor, ik kan je nog niet missen..." Questyn stapt van de kar.
"zullen we dan nog even doorpakken? en waar gaan we de lijken dumpen eigenlijk? "
Ze laat Madarian GroteMop van de kar helpen.

Madarian ziet GroteMop rood worden. Hij slaat de arm van GroteMop om hem heen en tilt haar voorzichtig van de kar af. Even lijkt GroteMop wat weg te zinken. Gelukkig is dat van korte duur. "Oké. je kunt beter even voorzichtig heen en weer lopen, zodat het tegengif sneller kan werken." Madarian voelt wat vlinders in z'n buik. Laat je niet afleiden... Madarian laat GroteMop voorzichtig los. Als hij overtuigd is dat ze op haar eigen benen kan staan hoort hij Questyn zeggen: "..waar gaan we de lijken dumpen?" Madarian antwoordt: "Het zijn bandieten. Ze hebben vast een prijs op hun hoofd. We zouden kunnen zeggen dat die corrupte wachter ons aanviel, en dat we niet konden zien dat het een wachter was. Ik hoor zo wel wat jullie ervan vinden. Ik ga vast de grot gedeeltelijk uitruimen. Tot zo." Hij gaat de grot in en zucht diep. Hij loopt naar de spullen toe achterin de grot. Hij heeft een deken zien liggen, en spreid deze op de grond uit. Dan begint hij spullen op de deken te gooien. De stukken van z'n eigen kapotte harnas houdt hij even apart en gooit hij op een klein hoopje, en z'n buidel laat hij ook nog even liggen.

Laatste edit 01-05-2016 16:34

Ze hoort Madarian zeggen:"Het zijn bandieten. Ze hebben vast een prijs op hun hoofd. We zouden kunnen zeggen dat die corrupte wachter ons aanviel, en dat we niet konden zien dat het een wachter was. Ik hoor zo wel wat jullie ervan vinden. Ik ga vast de grot gedeeltelijk uitruimen. Tot zo."
"Tot zo en doe voorzichtig. " Zegt GroteMop
Doe niet zo mal, trien! Hij heeft mijn rode kop allang gezien!
Iedere stap die GroteMop zet doet pijn.
Ik moet en zal vooruitkomen. Ik wil verder.
Op een gegeven moment slikt ze en loopt ze weer terug naar de huifkar. Ze leunt tegen huifkar om de pijn te verzachten. "Hopelijk duurt het niet lang." Klaagt ze tegen Linctus en Questyn. Ze pakt een maiskolf en bijt er in. Zo denkt ze even niet aan de pijn.

Laatste edit 01-05-2016 18:04

Ik zie zo wel hoe ver ze zijn en hoe het met GroteMop gaat. Als er een redelijke hoeveelheid spullen op het kleed ligt, pakt Madarian twee uiteinden vast en begint het kleed naar de ingang te slepen. Langzaam in de bochten, snel op de rechte stukken. Het maakt redelijk veel kabaal, maar het gaat stukken sneller dan elke keer heen en weer lopen. Als hij weer buiten komt kijkt hij even naar GroteMop die tegen de huifkar aan leunt. Hij trekt het kleed onder de spullen vandaan. "Zo. Lading één."

Ze kijkt om naar Madarian. Zo. Hij is snel met inladen. Doordat ze midden in de zon staat, kan ze Madarian beter zien. Ze ziet de zweetdruppels op zijn voorhoofd staan. Wow, wat is hij gespierd en lenig, zeg!
GroteMop heeft vlinders in haar buik gekregen. Ik moet straks maar eens met Madarian praten, want dit gaat zo niet langer. En nu? Moet ik weer op hem wachten. Ik hoop dat het niet erg veel spullen zijn.Laatste edit 01-05-2016 18:40

Hij gaat weer terug de grot in. Hij is bezig de rest van de gestolen spullen op het kleed te gooien. Hij heeft z'n tweede dolk er tussenuit gevist, en zo goed als alle stukken van z'n harnas gevonden. Dit is niet meer te repareren. Jammer. Dat wordt een nieuwe maken. Maar eerst... Hij pat een onderdeel van z'n harnas. Een aparte metalen haak, waar hij normaal z'n buidel aan vast haakt. Daarmee gaat hij naar z'n geldbuidel toe. Er steken metalen pinnen uit z'n buidel. De buidel haakt hij vast, en de pinnen verdwijnen. Dan maakt hij de geldbuidel los op de manier zoals het moet zonder de beveiliging af te laten gaan. Zo te zien zit alles er nog in. Mooi. Dat is één. Hij kijkt rond. Niemand in de buurt. Hij gaat naar het restant van z'n harnas en houdt z'n hand er vlak boven en concentreert zich. Er zwarte vloeistof komt los van het hoopje, komt samen en vormt een zwarte bal. Die bal stopt hij in z'n geldbuidel. Mooi. Nu nog een ander harnas regelen, zodat ik de betoveringen over kan plaatsen. Anders krijg ik weer te veel visioenen binnen en niet alleen wanneer ik het wil. En niet te vergeten de andere voordelen hiervan.

Nu ze een beetje op krachten is gekomen kijkt zij om naar haar rechterheup. Haar bil is bijna genezen en voelt nog een beetje warm aan. Daar hebben zijn handen gezeten. Ze droomt een beetje weg en glimlacht. Dat slaakt ze twee diepe zuchten en plaatst haar twee handen op haar rechterbil. Zachtjes begint ze beetje bij beetje weer te genezen. De pijn is bijna weg. Ze gaat dichter bij de ingang van de grot staan. Bij de ingang luistert ze aandachtig. Wat is hij toch aan het doen? Er komt zo'n klereherrie uit die grot vandaan!

Questyn heeft Samuel weer voor de kar gespannen. Ondertussen is ze van alles op de kar aan het laden. De drie lijken heeft ze aan de kant gesjort, zodat de rest van de spullen die Madarian heeft gehaald, op de kar kan laden.
Ze is stilletjes. Ze vraagt zich af hoelaat het is. De man schijnt fel, wat het inladen een stuk makkelijker maakt. Maar ze kan zo ook de gezichten van de dode mannen zien. Uit een kist haalt ze wat oude doeken, en legt deze over de lichamen.
Dan gaat ze naast de kar staan wachten op de volgende lading spullen.

De rest van de spullen achterin de grot liggen op het kleed. Intussen zijn een aantal lichamen weg gehaald. Hij sleept het kleed weer richting de ingang en intussen kijkt hij of er nog spullen liggen in de rest van de grot. Dan ziet hij een spiegel liggen. Die was zeker van het kleed af gevallen bij de vorige keer slepen. Hij pakt de spiegel en kijkt even naar z'n blonde haren en blauwe ogen. Hij haalt nog even z'n rechterhand door z'n haren en legt de spiegel op het kleed. Even later staat hij buiten en legt het kleed met de spullen vlakbij de kar. "Ook deze kunnen ingeladen worden. Volgens mij is er niets vanaf gegleden, en is de grot leeg. Ik zag dat de lichamen allemaal weg waren, dus volgens mij zijn we klaar hier. En, zullen we de boel meteen naar de wachters brengen, of doen we dat morgen? Het begint al redelijk donker te worden." En terwijl hij wacht op antwoord vraagt hij aan GroteMop: "En gaat het inmiddels weer een beetje? Sorry voor die pijl. Dat was echt niet de bedoeling."

Laatste edit 01-05-2016 18:53

Ze loopt nog een beetje mank, maar het gaat door de genezing beter dan eerst. Dan loopt ze naar Questyn toe en vraagt:"kan ik nog wat voor je doen?" Nog voordat Questyn kan antwoorden, fluistert ze zachtjes tegen haar vriendin: "Wat moet ik toch doen? Ik vind Madarian echt leuk!"
Als Madarian de grot uit komt hoort ze hem zeggen:
"Gaat het een beetje? Sorry, voor die pijl. Dat was niet de bedoeling." "Het gaat beter. Nu ik jou hier zie. Ik loop nu een beetje mank. Ik wilde alleen niet dat jou iets overkwam." Ze loopt mank naar de kar toe en probeert Questyn te helpen.

Laatste edit 01-05-2016 18:56

"Daar had ik inmiddels al een vermoeden van... De manier hoe je naar hem kijkt zegt genoeg. Maar vindt je het goed, als we eerst die andere vijf lijken nog op de kar leggen, en dan de rest van het spul, dan kunnen we hier weg. Derose en ik zijn erg onrustig op deze plek. Er zijn te veel geesten in de lucht. Ik voel hun energie, en ze zijn boos. " Questyn kijkt omhoog, maar ze ziet alleen de sterren, toch kan ze ze voelen, de geesten van de gestorven mannen. Ze wilde dat ze ze weg kon jagen.

Derose drukt de snuit in de hals van Questyn. "Ja meissie, ik wil hier ook graag weg" zegt Questyn.

"Zullen we straks nog even praten over jou en Madarian bij een glas mede en wat stukjes kaas?"

Bij de woorden mede en stukjes kaas begint ze te glimlachen. "Ja, Questyn. Dat is goed! Ik denk echter dat ik ook met hem moet gaan praten, maar ik weet niet hoe."

Terwijl GroteMop in gedachten naar de ingang van de grot staart, duwt haar vriendin haar allerlei dingen in de hand. "Kunnen op de kar", zegt ze erbij. Dan draait Questyn GroteMop om, en duwt haar richting de kar.
"Ik help je wel denken, wat je zou kunnen zeggen, maar eerst even het spul op de kar... verliefde muts" grinnikt Questyn

Intussen heeft Madarian gezien dat er nog een aantal lijken op de grond liggen. Hij pakt er twee op. Een op de linker, en de ander op de rechter schouder. Madarian zegt hard: "Is er nog genoeg ruimte op de kar?" als hij dichterbij de kar komt. Hij had z'n naam nog net kunnen verstaan. Is dat goed, fout of goed fout? We zullen zien... Hij gooit de lichamen één voor één op de kar bij het gedeelte met de lijken. Dan probeert hij ze nog een beetje recht te leggen en gaat de volgende twee halen. "Iemand Linctus gezien?"

Laatste edit 01-05-2016 19:16

Ze staat met een pakketje spullen in de handen bij de kar, als ze Madarian hoort vragen: "Iemand Linctus gezien?" "Eh.... eh... eh..." stamelt ze met een knalrode kop, "niet op gelet!" Dom wicht! Hoe red ik mij hier in vredesnaam uit? GroteMop draait zich om naar Madarian en vraagt: "Kan ik zo nog even met je praten?" En ze verwondert zich er over dat het er zo makkelijk uit komt.

Laatste edit 01-05-2016 19:46

"Over hoe ik de pijl kan goedmaken zeker? Is goed." zegt Madarian, terwijl hij licht sip kijkend naar beneden kijkt. "Heb je eigenlijk je eigen spullen al kunnen terugvinden? Zo niet, zullen we dan eerst naar de boerderij gaan en de spullen morgenochtend afleveren? Wacht eens... Helemaal vergeten! Er zijn nog 4 van de bende levend in de buurt bij je boerderij vastgebonden. Die kunnen we niet laten zitten." zegt hij aan GroteMop. Dan ziet hij Linctus achter een boom vandaan komen. "Even aan het bijkomen van het inladen en wat er is gebeurd zeker?"

GroteMop hoort Madarian zeggen:"Over hoe ik de pijl kan goedmaken zeker? Is goed." Ze zegt: 'Je hoeft niet zo sip te kijken, hoor. Ik ben niet boos op je.' Ze loopt naar hem toe en kijkt in zijn ogen. Hey. Hij heeft blauwe ogen. Ze zijn mooi. Ze is blij dat ze in ieder geval zo met hem kan praten. "Laten we inderdaad terug gaan naar de boerderij. Ik begin mij hier minder op mn gemak te voelen."
Ze hoort Madarian ook zeggen: "Heb je je spullen nog kunnen vinden?" Ze rommelt nog een beetje tussen de spullen door en ziet daar een armband van haar overleden man tussen ze pakt haar buidel en stopt deze er in. "Ja, hoor. Ik heb mn dolk en mn zwaard. En net de enige armband van mn overleden man teruggevonden."

Laatste edit 01-05-2016 20:34

"Dus dat was alles wat ze gejat hebben? Nee. Je paard. Ik heb er eentje horen zeggen dat ze je paard aan de stalmeester verkocht hebben bij de stad. Die kunnen we hopelijk morgen ophalen als we de spullen gaan wegbrengen." Alles is ingeladen. De kar had meer ruimte dan Madarian eerst dacht. "Oké. Laten we gaan. Des te meer licht er is, des te beter." Ze hebben driekwart van de weg afgelegd, als het te donker wordt om normaal te kunnen zien. Madarian: "Dit wordt te gevaarlijk. Momentje. Even een paar fakkels pakken. Toch wel slim dat ik er een paar in de hoop had gegooid." Hij zoekt een paar fakkels uit. "Hoe was het ook al weer?" Hij denkt even na. Dan beweegt hij z'n hand op een bepaalde manier vlakbij de fakkels, en een kleine vlam komt los van z'n hand en de fakkels beginnen te branden. Hij schudt z'n hoofd afkeurend. "Zo te merken moet ik meer oefenen. Wat een kleine vlam was dat. Maar het heeft geholpen. De fakkels zijn aan." Hij maakt een fakkel aan beide kanten vast. Dan gaat hij er met één voorop lopen. "Als iemand nog een fakkel wil, er liggen er nog een paar in de wagen... Ergens..."

Laatste edit 01-05-2016 21:37

Ze hoort Madarian nog zeggen:""Dus dat was alles wat ze gejat hebben? Nee. Je paard. Ik heb er eentje horen zeggen dat ze je paard aan de stalmeester verkocht hebben bij de stad. Die kunnen we hopelijk morgen ophalen als we de spullen gaan wegbrengen."
Stomme gans! Je laat je zo afleiden door hem dat je zelfs je schoenen nog zou vergeten tijdens het lopen! Ze kijkt aandachtig naar Madarian, hoe hij met de fakkels omgaat en hoort hem zeggen: "Als iemand nog een fakkel wil, er liggen er nog een paar in de wagen... Ergens..." Ze besluit om de wagen binnen te strompelen en gaat de wagen binnen op zoek naar een fakkel.

Linctus pakt een fakkel achter uit de kar en ziet Grote Mop net binnen stappen als hij uitde kar springt. "Het is een slecht idee." Gormt Linctus tegen Grote Mop. "Hoe bedoel je?" Vraagt ze aan Linctus. "Het is toch duidelijk." Linctus schud zijn hoofd. "We weten dat deze bandieten samenwerkte met de wachter die jij in koele bloede vermoorde. Hij noemde het zijn handeltje. Jullie weten niet hoe groot dit handeltje was en hoeveel wachters erbij betrokken waren. Dus wat willen jullie doen? Jullie brengen de lichamen van een aantal mannen en een dode wachter naar de stad. Misschien wel naar andere corrupte wachters." Linctus pakt twee vuurstenen onder zijn mantel vandaan en weet in een beweging de fakkel aan te krijgen. "Het is een slecht idee." En Linctus gaat op Delrose zitten en rijdt alvast een stuk vooruit.

Questyn ziet Linctus voorop rijden. Dat is fijn, een lichtpunt aanhouden.
"Houdt je vast Mop, ik zet de kar in beweging".. In gedachten kijkt ze of Samuel al door heeft wat te doen, en ja hij komt in beweging. Met een schokje komt de kar in beweging. Ze kijkt achterom, en ziet Grote Mop toch nog achter over vallen. "oeiii... gaat het?"

Ondanks dat Grote Mop snel is hersteld van het gif, en de pijl in haar bil, is ze nog wel ietsje aan de zwakke kant. Maar Questyn hoort Mop grinniken. "Gaat goed" zegt ze.

Ze ziet Madarian richting Linctus rijden. Questyn heeft het idee, dat er weer een verandering in de planning zit aan te komen. En om nu te gaan wachten totdat ze terug bij de boerderij zijn... wanneer dat ook moge zijn, nee, dat gaat ze niet doen.

"Hey Mop, in de kist achter mij, zit mede en kaas. Ik heb trek, zou je het willen pakken?"

Samuel het paard van Grote Mop loopt mee achter de kar aan. Hij hoeft niet aan de lijn. Questyn heeft ook met hem gecommuniceerd. Hij had laten zien, dat hij best moe was, en het niet zo'n punt vindt om even zonder ballast te lopen. De wolf en de hond waren tijdens het leeghalen van de grot wat dieper het bos ingegaan. Angel de wolf had Argos even weggeleid van de scene in de grot. Natuurlijk trok de geur van het bloed hen wel, maar Angel wist dat het gevaarlijk kon zijn. Nu kwamen ze uit de bossen gerend. Hun haren vol takken en bladeren. Questyn grinnikt. Die hebben lol gehad, mooi zo. Plezier hebben is belangrijk.

En als ze zo rijdt in het maanlicht, met de fakkels om haar heen, voelt ze zich rustig worden. De emoties die ze bij de grot had, vallen van haar af. Ze zucht diep. Ze heeft genoeg gezien in haar leven, maar ze zal er nooit aan wennen.

Linctus rijdt voorop en tuurt naar het pad voor hen. De nacht is nu echt gevallen en zelfs het heldere maanlicht kan niet altijd door de bomen heen schijnen. Hij blijft maar denken aan het feit dat een eenvoudige boerin een genezer is en zo vakkundig met een dolk kan omgaan. Daarbij is het iemand die aan de ene kant dodelijk gewonde zwervers uit de rivier vist en aan de andere kant de keel doorsnijdt van een ongewapende man. Er is meer aan de hand met die boerin dan dat zo op het eerste gezicht lijkt. Denkt Linctus. Wellicht heeft ze toch meer opgelopen in alles wat haar overkomen is dan dat haar voorkomen doet vermoeden. Linctus ziet de krijger aan komen rijden. De twee dames zitten nog op de kar. De krijger komt naast Linctus rijden maar ze wisselen geen woord. Linctus geeft ook vaak de voorkeur aan de stilte en ziet dat de krijger allerlei vragen wilt stellen waar Linctus geen antwoord op wil geven. Maar hij stelt ze nog niet, dus Linctus kan nog even reflecteren over het bonte gezelschap.

Hij kijkt even naar Madarian. Wat een apart geval. Denkt Linctus. Blonde haren, blauwe ogen en een gespierd lichaam. Ik snap waarom sommige mensen zoiets aantrekkelijk vinden. Hij is ook erg behendig in het vechten. Hij is voornamelijk snel, al zou ik hem wellicht wel een uitdaging kunnen bieden. Hij lijkt me niet zo sterk als mij. Maar hij heeft wel magie en nu hij zijn spullen bij elkaar heeft zal het een uitdaging worden om zo iemand te overmeesteren. Linctus schaalt Madarian in als de gevaarlijkste van zijn reisgenoten, maar dat laat hij niet merken.

Linctus kijkt om naar de huifkar en denkt aan de eigenaresse. Die heeft een aardig apparaatje gebouwd met haar machines in en op die kar. Denkt Linctus bij zichzelf. Ook heeft ze meer ervaring in het leven dan de rest. En ze kan met dieren communiceren of zoiets. Hoe anders kun je honden, wolven en paarden laten doen wat jij wilt zonder iets te zeggen. Linctus kijkt omhoog en kan de maan weer zien. Ze zijn door het donkere stuk heen. Hij kijkt weer opzij en ziet dan de krijger de moed heeft verzameld om een gesprek te beginnen.

“Jij bent sterker dan dat je voor wilt laten komen.” Begint de krijger. “Maar je verraadde jezelf door moeiteloos Grote Mop te dragen en die wachter mee te slepen.” Linctus kijkt verbaasd. Hij had daar nog niet aan gedacht. “Daarbij weet ik wel dat jij die wachters hebt afgetuigd en vastgebonden aan een boom. Daar heb je toch vechterstalenten voor nodig op zijn minst. Plus die aanval van jou bij het huis laat zien dat je een vechtersopleiding hebt gehad. Heb jij niet ooit in een leger gezeten toevallig?” Linctus gromt wat en kijkt stoïcijns voor zich uit. “Ik heet Madarian.” Vervolgd de krijger. “Ik heb je wel eens in de stad zien zwerven en gezien dat je jezelf liet pesten door de inwoners en de wachters. Je bent sterk en kundig genoeg om je daar tegen te verweren. Waarom liet je dat toe? Waarom draag je zo’n oude vuile kleren en loop je voorover gebogen zodat je lengte niet opvalt?”

Linctus had inderdaad zijn best gedaan om zo min mogelijk op te vallen. Hij is net iets meer als 2 meter lang, maar loopt voornamelijk gebogen en in elkaar gedoken om zo klein mogelijk te lijken. Hij heeft alleen geen zin in de vragen en snauwt Madarian dus maar af. “Als jij eens op de weg let in plaats van vragen te stellen, dan ga ik naar de kar om die te bewaken.” En Linctus liet zich terug zakken naar de huifkar.Laatste edit 02-05-2016 10:50