Er staat in Leviticus 11:5 en 6 dat het konijn en de haas herkauwen, niet dat het herkauwers zijn. En een religie onstaat denk ik juist door de onverklaarbare dingen in de natuur en om menselijke lusten te stimuleren of te bevredigen. Zo had je goden van sex, van geld, van alles wat de mens hebben wilde. Alleen de Joden weken hiervan af met totaal andere regels/visie etc... Ik geloof ook dat het Christelijk geloof van God is ingegeven en niet door mensen is bedacht. Maar dan kom je weer op het geloof vlak.

Daar kwam je al gelijk in het begin van je reactie hierboven mee. Die stimulans om het onverklaarbare, wat nu tegenwoordig dus wel is te verklaren, vindt ik persoonlijk onzinnig en achterhaald met de huidige kennis die wij mensen hebben. Evolutie is een vasstaand feit, voldoende bewezen en verklaard. Dit in tegenstelling tot het verhaal van de schepping.

@evertwinter-De bijbel is een Joods boek, door Joden geschreven, maar door de Heilige Geest geinspireerd. Zonder Heilige Geest kun je de bijbel niet begrijpen. Het moet namelijk "geestelijk" beoordeelt worden.
Lees bv eens Romeinen hoofdstuk 8 en Timotheus 1 % 2.

Maar dat wil nog niet zeggen dat alles wat in de Bijbel staat geestelijk moet worden opgevat. Wel kunnen veel dingen een geestelijke strekking hebben.
Dat Jezus bijvoorbeeld in een stal, in een kribbe geboren is, is letterlijk gebeurd. Maar de geestelijk strekking is dat er niemand minder is dan Jezus. En zo zijn er tal van voorbeelden in de Bijbel te vinden. Maar niet alle verhalen moet je geestelijk nemen, er zijn ook verhalen die je letterlijk mag nemen.

Zie google met string Toumaï.

pfff... zal ik er maar even een biologisch detour doorheen gooien dan.

Herkauwen is letterlijk, en heel simpel gezegt: je eten uitkotsen, een paar uur op kauwen en weer inslikken

Omdat het konijn zijn eten niet uitkotst, maar op de "normale" manier uitschijd, waarna het zijn uitwerpselen weer opeet, kan er niet gesproken worden van herkauwen. Het voedsel is immer volledig van consistentie veranderd.

Het Konijn herkauwt niet. Dit is een feit. Het is niet anders. punt.

oeps... beetje hardere reactie dan geplanned... dat komt ervan als je iets typt met een ochtendhumeur...

Kan iemand

even verwijderen? en daarna deze reactie...

Alle respect voor het woord van God,
maar het is en blijft geschreven door de zwakste schakel, de mens.
God is liefde, een bron die in ieder mens aanwezig en die we naar hartelust kunnen gebruiken, en waarvan de kracht ongekend is.
Als we die eens zouden bundelen, i.p.v. een boek, dan zien we God vandaag nog volgens mij.
Het geschreven woord heeft alleen nog maar geleid tot verdeeldheid onder de mensen, haat en bloedvergieten.
Ik denk niet dat God daar zijn handtekening onder zet.

Ik ben christen maar eigenlijk geloof ik niet in god..

@Larsjes, ben je dan wel een christen? Of bedoel je dat je christelijk bent opgevoed?

Ja, dat bedoel ik Jive..

God zet zijn handtekeningen onder de bijbel dat geloof ik wel, maar idd mensen die denken dat ze met de bijbel in hun hand iemand kunnen vermoorden (bij wijze van spreke) : de zogenaamde Heilige oorlog is nooit Zijn bedoeling geweest..

Hoewel hij zelf ook Israel liet winnen bij oorlogen maar daar eindigt mijn klein verstandje

Je bent door je geloof geen christen. Je maakt deel uit van de gemeente van Israel. Jezus is het hoofd van die gemeente. Daarom ook is protestants, katholiek, gereformeerd, baptist, adventist of hoe ze dan ook mogen heten allemaal onzin.

Je bent Christen omdat je een volgeling van Christus bent. Waarom zijn al die stromingen onzin? Dat zijn in feite andere interpretaties van de Bijbel, al dan niet goed of fout.
Waarom God Israel laat winnen? Omdat de Joden Zijn oogappel zijn. Het is Gods' volk.
De Bijbel, om even een misverstand uit de weg te helpen, is (zo geloven Christenen het) geschreven door mensen die geïnspireerd waren door de Heilige Geest. Wat je wel waarneemt bij bijvoorbeeld de evangeliën is dat Mattheus, Markus, Lukas en Johannes hun eigen stijl van schrijven hebben, maar de verhalen komen overeen, echter, het licht is op andere punten geworpen. Zo schrijft Mattheus meer voor de Joden en Lukas meer vanuit het oogpunt van een arts en Markus voor de heidenen.

Doe mij Johannes maar.
Omdat die stromingen allemaal wat anders beweren, wat niet overeenkomt met wat bv Paulus in zijn brieven schrijft. De brieven van Paulus zijn de belangrijkste, omdat die over het leven gaan dat wij volgelingen van Jezus moeten leiden.
Dit was mijn laatste bijdrage voor vandaag, slaap lekker.
Ps Evert kijk ook ff op het topic over de paus.

@evert-Die stromingen zijn onzin, omdat je door je geloof een volgeling van Jezus wordt. Je wordt geen katholiek of protestant of baptist of gereformeerd of adventist of wat dan ook. Lees de Galatenbrief er bv maar eens op na.

Dat is waar, maar daarom, waar komen die stromingen vandaan? Waarom zou je het afdoen als onzin? Als jij je lekker voelt als babtist en ik als hervormd, dan heb je 2 verschillende stromingen, die toch echt geen onzin zijn maar te maken hebben met een andere intepretatie van de Bijbel. Uiteindelijk is het streven als het goed is hetzelfde en ben je 1 door de geest. Als je het zo bekijkt, dan zijn al die stromingen onnodig. Eigenlijk is het jammer dat die er zijn...

Het is juist goed dat ze er zijn, niet iedereen komt uit dezelfde richting!
En tenslotte, welke weg je ook gaat, alle wegen leiden naar God toe. Er is niet 1 weg die de juiste is en die iedereen persé moet volgen,

Onze wereld is zo ontzettend groot, waarop wij allemaal als zeurende kleutertjes rondlopen. En waarvan een aantal beweert dat hun manier de enige juiste is.

Wie kan nou geloven, dat onze God, Schepper van hemel en aarde, Zijn doel voor de hele mensheid, laat afhangen van de interpretatie van een rondzwervend boek, geschreven door een aantal fans, en dat mensen de macht geeft te (ver)oordelen over anderen?

God is liefde, pure levende liefde, waarvan Hij ieder van ons een vonkje heeft gegeven. Een vonkje dat gevoed wil worden met liefde, en waar wij genoeg van ontvangen, mits we het kunnen delen met anderen. Liefde vermenigvuldigt zich slechts, wanneer je het deelt, dat is het geheim.
Als een bezorgde vader zorgt God er voor dat wij tal van momenten ervaren waarin wij onze liefde kunnen delen, tal van leermomenten waarin wij onze eigen liefde alleen maar zien groeien, zoals het hoort.
Het wordt ons aangereikt, we hoeven het alleen te 'doen', te aanvaarden.
Mee dobberen in de eindeloze stroom van liefde, waar obstakels en struikelblokken verdwijnen als helpende handen worden uitgestoken.

Hoe zou God het anders bedoeld kunnen hebben? Wachtend op het handjevol mensen dat door het verraderlijke doolhof van mogelijkheden geploeterd is, daarbij geen geweld schuwend, om de enige juiste weg te vinden en te volgen die naar God leidt? Om dan uit handen van God de prijzenpot overhandigd te krijgen? En de rest heeft het nakijken?

Dat lijkt me meer iets voor de mens om te verzinnen, afbakenen van het eigen geloofs-terratorium, en uit angst (? twijfel?) proberen iedereen van hetzelfde geloof te overtuigen, desnoods met geweld, om uiteindelijk maar niet naast de prijzenpot te pakken.
Bang dat een ander er mee aan de haal gaat.

Denk dat God ook behoorlijk onderschat wordt, door te denken dat God zijn plannen voor de schepping, zijn kinderen, zou laten uitvoeren door de zwakke mens zelf!

Zou God zo'n belangrijke taak overlaten aan de zo gemakkelijk te beïnvloeden mens?? Een mens die zelf nog kind is en begeleiding nodig heeft?

God is pure liefde, en wij zijn allemaal zijn kinderen, voor wie hij even goed zorgt. Gods liefde is er voor iedereen, overal en altijd aanwezig, en groeit in ons, door zelf liefde te tonen naar anderen.

God maakt geen onderscheid, dat zijn slechts menselijke eigenschappen, en zal voor een ieder een God van Liefde zijn.

Wie deze weg van liefde bewandelt, zal altijd God vinden, en vragen naar de manier waarop, hoe of waarom zullen hun bestaansrecht verliezen.

God's wegen zijn ondoorgrondelijk, maar leiden allen naar hem.
Twijfel en verdeeldheid zaaien zijn machtsmiddelen die de mens hanteert, om uiteindelijk zijn eigen hachje te redden.

Die stromingen zijn wel onzin, omdat een katholiek wat anders geloofd dan een protestant, die weer wat anders geloofd dan een gereformeerde die weer wat anders geloofd dan een adventist enz., enz.
Waarom denk je dat de kerken zo leeg zijn.
Of al die scheuringen. De Heilige Geest leert je heel wat anders dan al die stromingen. Er zijn zoveel scheuringen, omdat er niet naar de Heilige Geest geluisterd wordt, maar naar een paus, priester, dominee enz. Lees Rom, hoofdstuk 8.

Wat ik niet begrijp van een God die liefde is, dat wij in Nederland het bv goed hebben en in Afrika ze verrekken van de honger.
"Dat boek" is geschreven voor en door Joden die geinspireerd waren door de Heilige Geest. Lees Timotheus 1&2.
"Dat boek" is God's woord en zijn Zijn regels voor een leven in dit leven en een leven, mits je ook doet wat daar in staat, na dit leven. Een eeuwig leven. Maar alleen door je geloof en het allerbelangrijkste, de liefde, want zonder de liefde is je geloof waardeloos. Daarom zijn de brieven van Paulus ook zo belangrijk.

Ik denk dat zelfs niet één geloof de juiste weg wijst.
En ik geloof niet dat God's plannen af zullen hangen van de interpretatie van een boek.
Al deze manieren kunnen namelijk niet alle mensen (al God's kinderen) bereiken en ik kan me niet voorstellen dat God het zich veroorloven zal dat uit zijn onuitputtelijke bron van liefde, waarvan wij allen een deel zijn, oneerlijke verdeling voortkomt.

Er zijn zoveel verschillende mensen op deze ontzettend grote toverbal, met zoveel mooie geschenken, die inderdaad nogal oneerlijk verdeeld zijn.
De mens is namelijk nogal uitgerust met een onbedwingbaar verlangen zijn eigen hachje veilig te stellen, en goed voor zichzelf te zorgen.

God gaf ons een schitterende aarde, die we mochten bewonen. Nou weten we allemaal wat daarvan terechtgekomen is, door menselijke verdeling en toe-eigening. En ik denk dat het ook helemaal God's bedoeling niet is om zich daar mee te bemoeien. Tenslotte blijven we kinderen, die hun lesje alleen maar leren door te ervaren, toch?

Zou God ditzelfde risico willen lopen met het goddelijke vonk van de mens, de liefdesvonk, dat deel van ons dat een deel van God zelf is?
Zou hij dat kostbaarste gedeelte uit handen geven aan de mens, die reeds al heel goed heeft bewezen met dergelijke macht niet goed om te kunnen gaan.

In mijn belevingswereld is het niet mogelijk dat God ons de weg van liefde toont, door middel van mensen, die hun macht gebruiken voor weinig goddelijke doeleinden. Voor het zaaien van verdeeldheid onder elkaar, constant geteisterd door het oor- en veroordelen, het stellen van goed en kwaad.

Voor God's liefde is iedereen gelijk, en een onuitputtelijke bron voor iedereen, altijd en overal.
Geen onderscheid tussen rijk en arm, groot of klein, gelovig of ongelovig, want de goddelijke liefde kent geen goed of kwaad, want waar liefde is, kunnen tegenstellingen niet bestaan.

Vandaar het idee, dat verschillende stromingen van een geloof, goed noch slecht zijn, maar geen voorwaarde om God te vinden.

God is inderdaad liefde! En welke stroming je ook volgt, als je bekeerd bent heb je allemaal hetzelfde fundament, dezelfde basis. Maar God is niet alleen liefde! God is OOK rechtvaardig en een verterend vuur voor degenen die Hem niet vrezen! En naar recht moeten alle mensen de eeuwige dood sterven en naar Gods liefde is er voor alle mensen genade mogelijk.
Uiteindelijk lopen alle mensen over een pad, er zijn er 2. Het ene pad loopt richting de hel en de andere richting de hemel. En om op dat pad richting de hemel te komen moet je door de "enge" poort (eng wil zeggen smal). De vraag is, van welke stroming je ook bent, loop je over het brede pad, richting het verderf, of over het smalle richting de hemel?

God is de bron van Liefde, waarvan ook wij deel uitmaken. Onze innerlijke reis voert ons automatisch naar de bron, omdat dat gewoon niet anders kan, geleid en gedreven door de aantrekkingskracht van liefde.
Welke weg men kiest, is afhankelijk van de eigen vrije wil, waarover wij mogen beschikken.

De belangrijkste keuze van ons is echter niet, welke weg we kiezen, maar of we bereid zijn, om de lessen te leren die ons aangereikt worden, als we op weg zijn.

Als wij leren accepteren en respecteren, als wij vertrouwen hebben in onszelf en anderen, als wij ons kunnen ontdoen van onze angsten voor tekort en gebrek, en geen vraagtekens plaatsen waar God uitroeptekens bedoelde, zullen wij steeds in overvloed hebben.

Deze ontwikkeling in ons wordt perfect weergegeven door de stem van ons geweten. Ons geweten is onze interne raadgever in moeilijke kwesties en zal ons leiden bij het kiezen welke uitdagingen, kansen en mogelijkheden te grijpen, de constante wisselwerking tussen goed en kwaad weer te geven, en een heldere afspiegeling zijn van onze steeds veranderende kijk op de wereld.

Zo zullen wij zelf onze eigen verantwoordelijkheid dragen voor onze daden, en al naar gelang kunnen groeien
of stilstaan tijdens onze innerlijke ontdekkingstocht.
Op deze manier creeer je je eigen vredige of vijandige pad, als oorzaak en gevolg van je persoonlijke daden.

Zowel de hemel als de hel worden gecreëerd door onszelf, we zullen moeten leren inzien, dat alles wat we uitstralen reflecteert, alles wat uitzenden en weggeven steeds bij ons terugkeert, zowel positief als negatief, en daarom Altijd zelf het script hebben geschreven van ons eigen sprookje, thriller, paradijs, horrorverhaal, waarin we zelf de hoofdrol spelen...

Om dan in dit grote Levenssprookje het eindoordeel over goed en kwaad te laten vellen door God (die op deze manier altijd vijanden schept), is een door de mens verzonnen laffe poging om onder de eigen verantwoordelijkheid uit te kruipen.
Moeten wij weer van God, onze Vader, de Schepper van hemel en aarde, Bron van alle leven, die pure Liefde is, verwachten dat hij mag zeggen wie van zijn kinderen goed zijn en wie niet?
Mag hij van ons de pijn ervaren om een deel van je eigen 'ontspoorde' kinderen naar de hel te sturen om daar eeuwig te branden, en de andere helft van je kinderen die wél deugt, krijgen een ijsje . Dat is een vreugdevolle hereniging?1?

Omdat wij mensen maar niet willen en kunnen begrijpen, dat Alles wat Is, voortkomt uit dezelfde goddelijke bron,
onderling met elkaar verbonden is en ondergebracht in Goddelijk Plan; waar mensen mogen leren dat oorzaak nooit zonder gevolg komt. Een hele praktische en doeltreffende manier om te leren dat wij met al onze daden, verantwoordelijk zijn voor de gevolgen hiervan. Wat je zaait, zal je oogsten.

Dát is rechtvaardigheid, een ieder zal de gevolgen zelf moeten inlossen, omdat dit nu eenmaal niet anders kan.(het systeem is waterdicht)
En niet God de 'kwaaie peer' laten zijn, omdat we zelf niet de lessen willen begrijpen, en daarom de rest van de wereld de schuld geven van onze negatieve ervaringen.

En zo gezien, wordt het onderhand wel eens tijd om goed op te letten in de klas, mooi je strafwerk schrijven, en dankbaar zijn dat we mogen groeien in liefde, en niet lopen jengelen

Ik vind dat je het allemaal wel moeilijk uitlegt. Volgens mij is het heel simpel.
Door onze zondeval zijn wij de verdoemenis deelachtig en van nature dood in zonde. Als wij ons niet bekeren van onze zondige aard, dan zullen wij in de hel komen en de eeuwige dood sterven. Naar recht zou God ons allen in de hel gooien omdat wij schuldig zijn aan Zijn wet. En de straf op het overtreden van Zijn wet is de hel. Ook al maak je maar 1 klein foutje. Daarin is Gods recht geopenbaard. Gods liefde daarentegen is geopenbaard in het zenden van Zijn enig geboren Zoon, Jezus Christus. Die om mijn en jouw zonden aan het kruis moet hangen. En door die Jezus kunnen wij zalig worden, dat is Gods onvoorwaardelijke liefde voor zondaren.
Als je geen geloof door Gods Geest gewerkt hebt, zul je eeuwig omkomen! Let wel, een geloof door Gods Geest gewerkt!
Van nature is de mens geneigd zich zover mogelijk van God af te stoten in plaats van te geloven.

een eindeloze discussie waar geen eind aan hoeft tekomen ! Ligt er maar net aan wie er het eerste stopt