Alweer een Roleplay topic? Ja, alweer een, maar dan eentje die iets strakker omlijnd is...
Om ervoor te zorgen dat het spel ook voor de serieuzere roleplayers leuk blijft wilde ik een paar regeltjes doorvoeren, waar zowel Arya als ik erg streng op zullen letten. En ik vraag de rest dan ook, om dit ook te doen.
Allereerst: Powerplay is leuk, maar wordt binnen 2 posts saai (voor de rest...) Not done dus. Het is immers nagenoeg niet mogelijk om in je eentje 5000 zombies af te slachten binnen 1 hartslag... Wil je dat toch willen doen, zorg er dan voor dat het je kost, en zwaar... (Tovernaarslevensvuur, iemand?)
Een ander probleem is dat mensen die powerplayen ook nooit gewond raken. Ze hebben nog geen eens een krasje op hun (nogsteeds) gilmmende armor, wat toch best wel knap is...
Laat het dus ook eens toe dat je gewond raakt. Dat maakt het net iets echter... (hoeft niet ernstig te zijn overigens... je hoeft jezelf niet dood te laten slaan natuurlijk, tenzij je jezelf uitschrijft... )

Een ander ding waar heel erg op gelet gaat worden zijn de auto-hits op een speler. Als je een andere speler, of een Boss (die ook door specifieke spelers gespeeld gaan worden), probeert te slaan/schoppen/spiezen/verbranden/weet-ik-veel-watten laat dan in het midden of je hem of haar ook raakt. Dan heeft de ander ook nog de mogelijkheid om de slag af te weren....
Uiteraard wordt hierin ook wel wat fairplay gevraagd. Wees ook hierin niet onverslaanbaar, en laat ook eens wat klappen door... (Als je verrast wordt, door een dolk in je rug bijvoorbeeld, reageer dan ook als iemand die verrast wordt... Niemand weet altijd wat er om hem heen gebeurt...)
En uiteraard, als iemand bewusteloos op de grond ligt, of op een of andere andere manier niet kan reageren, dan zijn je slagen natuurlijk wel altijd raak... (kick em when he's down principe...) 't zal je alleen niet in dank afgenomen worden...

En als laatst de belangrijkste regel: Have FUN! en laat anderen ook plezier hebben

Ok... nou al dat regel gezemel achter de rug is: Lets begin!

*In een bos, ergens in de buurt van de hoofdstad van het rijk Alessia liggen 2 lichamen op de grond. Een meisje en een jongen liggen hand in hand. Ze zien eruit alsof ze pas gestorven zijn. Dan haalt de jongen plotseling verschrikt adem.
"Aaaah!"
*Hij kijkt om zich heen, en vraagt zich af waar hij is. Als hij zijn blik uiteindelijk naast zich richt, ziet hij het meisje liggen.*
"Arya... gelukkig... je bent mee gekomen."
*Hij kijkt weer om zich heen, en merkt dat hij behalve zijn kleding helemaal niets meer heeft. Hij kijkt achterom, en ziet ook dat hij zijn staart kwijt is.
Uiteindelijk laat hij haar hand los, en hij staat op, om in het spiegelende oppervlak van een plas te kijken. Hij ziet dat hij nogsteeds zijn gouden ogen heeft. De rest van zijn gezicht is ook niet veranderd.
Hij loopt weer voorzichtig richting de nogsteeds doodse Arya, en gaat naast haar zitten.*
"Kom snel weer bij me terug, liefste..."

*Arya ligt eerst doodstil, maar open dan opeens haar ogen, en ademt diep in, geschrokken. meteen schiet ze overeind, en kucht. nadat ze bekomen is, kijkt ze rond, en ziet ze een heel bekend iemand naast haar zitten*
"Muad? ben jij het echt?"
*eerst is haar stem vol verbazing, en dan omhelst ze hem stevig*

"Ja hoor, ik ben echt" *Grijnst en omhelst haar ook*
"Niet meer helemaal zoals ik geweest ben, maar ik ben het echt"
*Wijst naar achter zijn rug*
"Staart is verdwenen, en Dhib ook..."
*Kijkt weer even in de rondte, en tuurt op een gegeven moment in de verte*
"Zie jij nou ook een plaatsje daar tussen de bomen door?"

*Arya staat langzaam op en kijkt dan rond zich heen. de plek waar ze waren was prachtig. het was nu niet echt een bos te noemen, maar een veld ook weer niet. ze keek in de richting waar Muad heen wees, en knikte.*
"inderdaad.. ik kan de vage omtrek van huizen zien"
*ze kijkt weer naar muad, en glimlacht*
"ik zal even moeten wennen hoor, jij zonder staart"
*Arya plaagt Muad een beetje, om tegelijkertijd ook de spanning kwijt te raken. ze leefde nog steeds. maar nu ergens anders, een wereld die ze niet kende. later zou ze er misschien achter komen wat het was.*

*Een luid geknor ontspringt zich uit Muad's maag*
*Luisterd aandachtig*
"hm... volgens mij moet ik wat te eten hebben... Zullen we even kijken of ze in dat stadje daar wat te eten hebben?"

*Arya knikt, merkt dat ze zelf ook hongerig is geworden*
"lijkt mij een goed plan. als we hebben gegeten kunnen we meteen vragen waar we precies zijn.. het lijkt me handig als we ook een beetje het land gaan verkennen, op onderzoek uit."
*ze begint met lopen, maar stopt dan om over haar schouder naar Muad te kijken. Arya glimlacht, draait zich om, en strekt haar hand uit*
"kom mee, hongerlap"

*loopt samen met Arya hand in hand naar het plaatsje dat zich aan de horizon bevind.
Al snel komen ze uit het bos, en zien ze dat het plaatsje niet zo klein was als ze eerder dachten.
De stad is echt gigantisch. De daken van de eenverdiepingshuizen sluiten zich aaneen tot een zee, die loopt totaan een kasteel dat zich in het midden verrijst. Op de vele toegangswegen krioelen de mensen als mieren om in de stad te geraken.*
"hm.. ik denk dat we in de rij moeten gaan staan..."
*Voelt in zijn zakken*
"hm... waar moeten we trouwens mee betalen? Ik heb geen geld..."

*Arya kijkt verbaast uit over de stad*
"wat gigantisch.... wat is dit voor een plek?"
*ze kijkt eventjes rond*
"en.. ik heb geen idee hoe we dat moeten doen"
*ze voelt in haar eigen zakken*
"ik heb ook niks, ben ik bang"

"hm... lekker is dat... Waar is mijn tas?"
*kijkt even in de rondte*
"shit... die is ook weg... zonde...
Zullen we maar gaan kijken wat we kunnen gaan doen als we eenmaal in de stad zijn?"
*Loopt alvast richting de dichtsbijzijnde poort*

"lijkt me een goed idee ja.. we zien wel wat we er van maken daar"
*Arya loopt net Muad mee naar de poort. daar valt haar oog op een of ander aanplakbiljet*
"kijk daar eens? er staat heel groot iemand op dat papier daar.."
*tilt het hoofd een beetje opzij waardoor de verbaasde uitdrukking vergroot word*
"wat is dat nou.."

*Kijkt ook naar de poster, die op de poort is vastgeniet*
"gezocht... dood of levend... Arthir Merinthan. Voor moord, doodslag, ontvoering, en poging tot moord op de regent en koning

Geen mals ventje... Beloning 1000 goudstukken trouwens... en we moeten ons melden bij de koning...
Dat maar doen? Hebben we meteen geld."
*Kijkt nog eens goed, en ziet kleine lettertjes onderaan de poster staan*
"Pas op! Deze halfkaai is levens gevaarlijk! Val hem niet alleen aan! Meld u bij de koning, en aldaar wordt een groep gevormd.

Echt een leuk mannetje... Naar de koning dan maar?"

"lijkt mij wel een goed idee.. kunnen we meteen testen of we nog steeds onze vaardigheden hebben"
*Arya lacht, en knikt. even laten staan ze bij het kasteel, en zien dat ook daar wat mensen staan*
"op de een of andere manier denk ik dat veel van deze mensen zullen sterven..."

"Er zitten er inderdaad wel een stel tussen die er wel enigzinds zwak uitzien..."
*Plotseling geeft Muad een stoot naar achteren met zijn elleboog*
*Als hij achteruit kijkt, ziet hij zo'n zwak uitziend persoon achteruit stompelen, scheldend in een vreemde taal. Een dolk ligt op de grond tussen hen*
"hm... zo zwak zijn ze niet, blijkbaar..."
*Kijkt nog eens goed, en ziet dat de man puntoren heeft*
"hm... ik denk dat je je oren niet hoeft te verbergen, Arya... Deze man heeft ook puntoren..."

"vreemd... ik dacht altijd.. nou ja"
*gooit haar haar gewoon los, zodat haar oren eens niet bedekt zijn*
" in ieder geval moeten we dus proberen bij de koning zien te komen."
*Arya denkt even na*
"er zouden groepen gemaakt worden he? ik ga in geen geval bij jou vandaan, als je dat maar weet"
*stoot Muad zachtjes aan*

"Ze moeten wel met hele sterke mensen komen, willen ze mij van jou weg houden..."
*Na verloop van tijd worden ze tot de troonzaal toegelaten. De koning blijkt een man van middelbare leeftijd te zijn. In zijn glanzende armor ziet hij er indrukwekkend uit, en zijn kunstig bewerkte zwaard ziet er uit alsof het niet alleen maar voor de sier is gemaakt.
Hij loopt soepel naar de rand van zijn podium toe, en spreek iedereen toe.*
"Dames en Heren. Welkom. Ik zie dat er veel mensen van deze gelegenheid gebruik hebben gemaakt om zich aan te melden. Maar ik wil de dood van zovelen niet op mijn geweten hebben, dus u wordt eerst allemaal getest. volgt u allen mij, zoekt uw wapen uit, en gaat u samen met uw partner of alleen de arena in, op volgorde."

*Arya loopt samen met muad zonder dat een volgt of leid met de groep mee, en wil een greep doen naar haar eigen zwaard, maar merkt dat deze weg is. ze vloekt hartgrondig*
" wel *censuur*.. waar is mijn zwaard gebleven?"
*ze zucht, en kijkt over de wapencollectie die de koning beschikbaar stelt voor de test.*
"dan maar zo.. ben ik bang"

*Muad loopt ook naar het wapenrek, en trekt er eerst een zweihander uit
Hij zwaait een paar keer met zijn wapen, enkele bijstanders aan de kant jagend*
"dit is niks..."
*Hij zet het wapen terug, en pakt een langzwaard, samen met een lange dolk. Ook hiermee oefent hij een beetje*
"Dit bevalt me veel beter. Zullen we maar? Schat?"
*Als ze in de arena aankomen, zien ze dat de eersten al bezig zijn. Iedere tegenstander moet het opnemen tegen een grote leeuw. Als het om paren gaat, moeten zij ook tegen 2 leeuwen vechten.
Een aantal keren breekt de koning in, als de deelnemer niet opgewassen blijkt te zijn tegen het dier. Deze mensen worden snel naar huis gestuurd, nadat hun wonden verzorgd zijn.
Muad zoekt een plaatsje uit op de tribune, en let er op dat Arya meekomt. Laten we eens kijken hoe de anderen het doen. Misschien kunnen we dadelijk wel mensen uitkiezen, en ik wil wel de besten hebben..."

*Arya had een mooi dun gebogen zwaard gekozen, welke ze door haar riem had gestoken. ook zij was aan het kijken welke van de mensen goed tegen de leeuw opgewassen waren, en welke maar aanklungelde. soms was ze onder de indruk en een volgend moment schudde ze het hoofd omdat de persoon niet eens een wapen kon hanteren. op gegeven moment stoot ze tegen Muad aan*
"kijk die man eens..."

*Die man lijkt erg veel op Madarian. Echter de vreemde gelaatstrekken zijn er niet meer. Ook lijkt Madarian hier lang niet zo sterk meer te zijn.*

"Muad? Arya? Jullie hier?"

*Arya staat verbaast op, en ziet daar een vreemde verbastering van Madarian staan, al lijkt hij hun nog te kunnen herinneren. "Madarian? ben jij dat echt?"
*langzaam vormt er een lach op haar gezicht*

*Omhelst z'n vrienden, terwijl hij wacht op antwoord. Daarna selecteert Madarian ook z'n wapens: een langzwaard, een dolk, en een boog.*

"Ik heb echt pech gehad. Nadat jullie twee gestorven waren, heb ik het nog een tijd uitgehouden, maar op een gegeven moment kwam ik in het verre verleden terecht, waar ik uiteindelijk in een zwart gat terecht kwam.

Ik ben hier al een tijdje. Ik kan nog wel redelijk m'n gang gaan, maar vliegen lukt niet meer. Ook regenereer ik nu pas als ik me erop concentreer. En m'n krachtigste schot?"

*Richt op een bomengroep vlak buiten de stad. Schiet een plasmabol af, en vernietigd drie bomen.*

"Dit is alles wat me nu nog lukt. Maar wat maakt dat allemaal uit?"

*Madarian heeft een donkerblauw harnas aan. Een heel speciaal harnas. Het harnas heeft stekels op de gewrichten, en ziet eruit alsof het een gespierde lichaam is, iets wat Madarian zelf niet lijkt te zijn.*

"Mooi harnas, vind je niet? Het zit erg comfortabel. En het heeft een speciale eigenschap. Arya, gooi er eens een bliksemschicht tegenaan..."

*Arya gooit de bliksemschicht. Het harnas licht wat op, maar raakt niet beschadigd.*

"Dit harnas kan magie grotendeels absorberen en weerstaan. Ik voelde alleen maar een tinteling. Het werkt echter niet altijd. Een tijdje terug had een magiër me weten te vangen. Eerst gooide hij ijs, toen vuur zodat ik omringd was door water, en toen bevroor hij het weer. Wat was dat koud!"

"Dit harnas biedt gelukkig ook wel wat bescherming tegen wapens zoals pijlen en zwaarden, maar helaas niet zoveel als m'n lichaam toen ik nog leefde. Ach ja. Maakt het wat interessanter.

Een waarschuwing echter. Hier zijn veel vreemde wezens. Vampieren, weervolven, Ents, Goblins, Orcs en zat andere beesten. Een aantal dragen veel ziektes met zich mee. Gelukkig zijn ze in de kerken geschoolde helers, en veel planten kunnen ziektes ook helen."

"Vandaag zijn de tests. De zoektocht begint morgen pas. Jullie kunnen vanavond in mijn huisje overnachten. Het is niet veel, maar voldoende."

*De test is slecht afgelopen voor een kandidaat. Een diepe wond zit in z'n been. Na behandeld te zijn vertrekt die kandidaat diep teleurgesteld naar huis.*

"Arya, Muad. Volgens mij zijn jullie aan de beurt. Daarna ben ik. Geef die leeuwen iets om bang voor te zijn!"