Madarian... ik heb een idee. alleen durven jullie het aan mij in het kasteel tijdig alleen te laten?

Arya seint naar de rest van de groep terwijl ze door de studeerkamer loopt.

Willen we de kaai pakken, dan moeten we dat niet doen terwijl iedereen weer dat we er zijn. als iedereen weggaat, dan blijf ik hier de nacht doorbrengen terwijl ik probeer meer te weten te komen. en met weggaan bedoel ik alleen het kasteel uit.. blijf dan wel in de buurt.

Het ruisen van de wind door bomen heeft zich aangesloten met de rest van de karavaan.
Steeds meer vuren worden ontstoken en als zo er een aantal ons omringt wordt ook meer en meer de omgeving verlicht. In een oranje-rode gloed kan ik in de verte van het veld een grote verzameling ontwaren. Langzaam trekken we weer een stukje dichter bij.

Als we dan allemaal zijn aangekomen en onze standplaats is bepaald door de hoofdman van ons garizoen. Komt langzaam de stilte weer terug, verdwijnt langzaam het geluid van wielen en knarsende assen.. de stilte vult de omgeving en ik kijk een beetje om me heen.
Ik zoek links en rechts en mijn ogen glijden over de achterkant van de massa, leer, helm, speer, zwaard, schild, helm, paard en zo weer terug. Veel van de mensen zullen me altijd onbekend blijven.

De rust is nu duidelijk hoorbaar en in de verte is het knagen van het vuur te horen en nu en dan het wegschieten van een stuk nat hout. Een rode straal schiet heel even in de lucht of naar beneden.. De omgeving licht heel even feller op en dan zijn de devisies verder op ook zichtbaar..

Tss, dit is geen klein leger.. Dit lijkt op een complete volksverhuizing.

Onze hoofdman geeft een stil signaal met zijn hand en onze afdeling komt weer in beweging.. de rest iets verderop blijft staan. Sommige van de soldaten wenken 'V'
en ik wenk 'W' terug..

V voor de overwinning
W voor de wederkeer

dadelijk krijgen we nog een flamewar.. over de eventuele diep-link die VW oproept..

Arya... Ik denk niet dat ik het zo'n leuk idee vind dat je jezelf in je eentje opsluit in dit kasteel... en die kaai weet toch al dat we er zijn... Hij's niet achterlijk, gok ik...
*Een diepe zware stem dringt binnen in de groep hun hoofd*
Goh... dat vind ik nou aardig van je dat je zo over me denkt, mijnheer Chimerae.
*Muad struikelt bijna over zijn voeten van verbazing.*
En ik zie dat jullie zelfs een cadeautje voor me mee hebben gebracht.
*Een klein moment voelt iedereen een koude aanraking in hun hoofd.*
Dus ze is niet voor mij gekomen, jammer klinkt het plotseling ijskoud.
"Shit, hij is een magiër!" roept Muad verschrikt uit, en geeft daarmee meteen zijn positie vrij. Een stuk of 6 bandieten stormen per direct op Muad af, maar deze fout moeten ze al snel met de dood bekopen.
*Hijgend staat Muad voorover gebogen als hij Arya voor hem ziet staan*
"pfoe... ze beginnen beter te worden, hij heeft de besten voor het laatst bewaard geloof ik... Kijk uit schat.
En wat was dat gepraat over alleen achterblijven?"
*Hij is nog niet uitgepraat of ze verdwijnt weer, alsof ze in rook oplost*
"huh? Wordt ik nou gek?"
Ja. hoort hij de kaai tegen hem zeggen

We verlaten het veld en als ik omkijk zie ik andere groepen apart vertrekken in een andere richting..

Een voor een gaan de grote vuren uit..
en worden de resten aan een kant naar beneden gegooid.. een stormachtige gloed van opwervelende en fel oplichtende deeltjes waaid langs de bergkant.. de duisternis treed weer in..

Het geluid van zolen en bepakking neemt het weer over.. en zo gaat het voor uren.
Nu en dan kijk ik eens links, rechts en achterom. Ik neem een slok water en schroef de dop geruisloos dicht. Een ruiter bemerkt mijn houding en rijd naast me.

"luister, als je iets ziet.. nooit twijfelen.. houd je hand voor je riem en steek een vinger uit.. dan weet ik genoeg..
ik heb sommigen ook ingelicht de rest volgt."

De ruiter geeft het paard licht de sporen en
met rustige draf trekt hij langs de linie omhoog. Ook daar blijft ie even langs hangen en heeft een praatje.

Na een paar minuten komt de slang langzaam tot stilstand.. de ruiters stappen af..
de paarden snuiven zacht en lopen richting een boom en zijn schaduw..

De groep klapt uit elkaar in twee rangen en verspreid zich over het veld met struiken, bomen en hoog gewas.. in een paar minuten is de groep opgeslokt door de begroeing en de duisternis..

Muad, wat vreet jij uit? Arya haar gedachtegang lijkt vanuit een heel andere plaats te komen. zij was nog in de studiekamer aan het kijken. met een van haar handen glijd ze over de kaften van de boeken als ze opeens achter haar het geluid van voetstappen hoort. "Muad?" Vraagt ze zachtjes, maar ze wist dat dat ijdele hoop was. de schreeuw van Muad, nog maar kort geleden, was te ver weg geweest om nu al in de oostvleugel te kunnen zijn.

Half trillend draait ze zich om, maar ziet tot haar verbazing nog niemand staan.

*Ik tref Muad aan die trilt als een klein kind*

"Muad? Wat is er? Waar is Arya?"

*Muad kijkt op en ziet Djaq staan, maar doordat hij van top tot teen nog steeds verbrand is, herkent hij hem niet. Muad schrikt zich wezeloos, en rent snel naar een andere kamer, waar hij de deur snel op slot doet*
Arya? Waar ben je in vredesnaam? Waar ben je echt?
.In de westvleugel hoort hij haar antwoorden. Er is iets aan haar stem dat hem doet twijfelen, maar toch loopt hij richting de westvleugel, om daar opgewacht te worden door een leger van honderden bandieten.
Arya?
*Muad deinst geschrokken terug, en ziet al snel dat de situatie hopeloos is*
Niet naar de westvleugel jongens, 't is nogal druk daar!
De rest hoort hem daarintegen zeggen: Niet naar de oostvleugel jongens, 't is nogal druk daar
*Muad draait om, en rent snel terug naar het midden, waardoor hij niet ziet dat het kleine legertje oplost, en veranderd in een verbaasd kijkende Madarian*

even denkt ze de stem van muad te horen, maar omdat het zo vaag klinkt denkt ze al snel dat het maar haar eigen illusie is. wel is het vreemd dat hij niet antwoorde op haar vraag. "Waar is iedereen..." Ze loopt de studeerkamer uit, en loopt door de hal in de richting van een andere kamer. deze deur blijkt op slot te zitten.
"ah.. hier is dus iets te verbergen.." Arya legt haar hand op de deur, om te testen of het inderdaad waar is wat ze dacht over die nieuwe kracht van haar. heel voorzichtig stroomt er een vreemd soort energie van haar uit naar de deur, waarnaar deze opeens openklikt.
ik had gelijk... mijn hemel..

Net op het moment dat ze naar binnen wil lopen voelt ze een harde tik op haar voorhoofd, en valt ze.

"Huh wat is er?"

*Ik zie mijn verbrande handen*

"Shit, vergeten de brandwonden weg te halen"

*Ik spreek een spreuk uit en de wonden verdwijnen*

Ik zit daar met het schild langs me, en tuur over de zacht heen en weer wiegende punten van verschillende soorten heg en struikwerk..
De wind die redelijk warm is trekt op een hoofd hoogte langs me heen..

De geur van het groen en veld dringt tot me door.. ik kijk even omhoog en zie de sterren.. sommige fel wit anderen wat meer blauw.

Er is niets te horen, geen stemmen, geen paarden.. het is heel stil en om me zelf ook stil te houden heb ik iets uit een van mijn zakken gepakt en in mijn mond gestopt..

Het is licht zout.. en soms even zoet..

Opeens beweegt er iets in de verte..

*Madarian ziet een legertje op hem af komen en gaat in de vechthouding staan. Plotseling deinst het legertje geschrokken terug! Even later verandert het legertje buiten het zicht van Madarian naar Muad...*

Madarian vangt een gedachte op: Niet naar de oostvleugel jongens, 't is nogal druk daar.

*Madarian vindt het erg vreemd en zet opnieuw die speciale helm op. De helm laat alleen zien wat er werkelijk is. De oostvleugel is helemaal niet druk. Het legertje was wegvluchtte is niet te zien, maar Muad wel.*

Iedereen! Pas op! Niets is wat het lijkt! Die Kaaij is een illusie magiër!

Een kleine schaduw groeid, het geluid van hoeven denderd dichter en dichter bij..

Het donkere ros wordt niet tegen gehouden, iedereen houd zich laag.

Op een gegeven moment komt het paard tot stilstand en een schaduw stijgt af..

Ergens uit een hoek komt een figuur dichterbij en blijft bij de ruiter. Het gefluister is het enige wat de stilte verstoord.

Waarover hebben die het, wie is die ruiter.
En waarom wist iedereen vooral niet te reageren.. dat had best eens goed mis kunnen gaan.

De ruiter bestijgt het paard weer en trekt aan de teugels.. met zachte bries vertrekt de schim weer.. en het geluid van hoeven sterft langzaam weg..
Opeens stijgt een figuur op uit een zee van struiken in een lichtere zee van half duisternis. Een hand gaat heen en weer..

Op een verschijnen overal de mannen weer uit de struiken en vormen zich weer tot een rij.. die langzaam met steeds sneller in beweging komt.

En zo verdwijnt de oorlogsslang weer in de duisternis.. en laat alleen herrinneringen bij ons achter..

*Muad rent verder het kasteel door, ondertussen volledig in paniek. Overal waar hij kijkt ziet hij legers op hem afstormen, en overal hoort hij elkaar tegensprekende waarschuwende geluiden*
Waar zijn jullie! stuurt Muad in paniek naar iedereen die het maar wilt horen.
In de westvleugel hoort hij iemand met Arya's stem zeggen.
In de oostvleugel zegt Madarian's stem
In jouw rijk hoort hij de kaai tegen hem lispelen
*Muad staat verschrikt stil*
Wat weet je van mij!?! bedenkt hij verschrikt
Alles waarvan jij niet wilt dat ik het weet hoort hij als antwoord
*Verzwakt van het ontnuchterende antwoord valt Muad met zijn rug tegen een muur aan, waar hij verdoofd tegenaan leunt en onderuit zakt, totdat hij op de grond zit*
*In een moment van totale wanhoop stuurt hij een luide schreeuw zowel fysiek als in gedachten door het kasteel heen, die door iedereen gehoord, en gevoeld wordt*
*Zelfs Arthir Merinthan, die zelfgenoegzaam boven zijn magische spiegel hangt waardoor hij kan zien wat Muad uitvoert, zet verschrikt een stap achteruit door de onaardse schreeuw die door zijn kasteel heen galmt.*
*Dan volgt een tweede schreeuw, nog harder, dierlijker, onaardser en wanhopiger dan de vorige. Arthir strompelt nog verder van de spiegel vandaan, terwijl hij zijn handen over zijn oren houdt en hij ziet hoe enkele van zijn slaven dood in hun kooien omvallen, terwijl er bloed uit hun oren stroomt*

*ik val om van de schreeuw, loop verwart een gang in en zie dat dit een dood lopende gang is. Draai me om maar op dat moment word ik op mijn achter hoofd geslagen en meegenomen naar de gevangenis op de derde verdieping.*
*ik word wakker en zit in een kooi*

"waar ben ik? HELP!!!!"
*ondertussen probeer ik het slot open te maken. Het slot gaat open en ik wil uit de kooi springen. Dan zie ik dat ik 4 meter hoog zit.*

"shit, hoe ga ik hier nou weer uit komen"

"Muad!?" bij het horen van het geschreeuw komt ze direct uit de vreemde staat van bewustzijn en keert zich om. achter haar ziet ze een bandiet staan. Ze geeft deze hard een ram op zijn pijnlijke plekje, pakt haar zwaard en snijd zijn keel door. " viezerik..."

Meteen daarna houd ze de handen over haar oren, omdat dit geluid van Muad zelfs zijn niet peer plezierig vond om naar te luisteren, maar het gaf wel meteen de perfecte indicatie van waar hij was. Ze begon met rennen, in de richting van waar het vreselijke geluid kwam.

Muad! ik kom eraan!

terwijl ze wat zweet van haar voorhoofd afveegt rent ze snel door de gangen, alles negerend wat ze tegenkomt.

*Madarian hoort de schreeuw van Muad en voelt het lichtelijk, maar die helm houdt veel tegen. De kaaij heeft het vooral op Muad gemunt lijkt het. Madarian krijgt een idee. Hij zal de helm aan Muad geven, zodat Muad beter tegen de magie kan van de kaaij.

Madarian, nog met die speciale helm op, loopt zo snel hij kan naar Muad toe, en elke bandiet die hij tegenkomt slaat hij met één krachtige slag dood, nog voor die bandieten kunnen reageren. Madarian is het eerst bij Muad, die vreemd reageert op Madarian door de illusies.*

Madarian in spraak en gedachte tegen Muad:Muad, Madarian hier. Ik rol een helm naar je toe. Pak deze helm en zet hem op! Het is een helm die alleen de waarheid laat zien!

*Madarian zet z'n helm af en rolt deze naar Muad.*

Arya komt net aanrennen als Madarian de helm afzet en naar Muad wil rollen. "Madarian!" Roept ze snel, kijkt of hij reargeert of dat dit weer een vreemd hersenspinsel was.

alleen het hersenspinsel was niet de aanwezigheid van beide, maar de vervorming van de helm. Arya zag een zwaard, dat in de hand van madarian muad probeerde aan te vallen. haar ogen worden groot, en tegelijkertijd lijkt de wereld om haar heen te vertragen.

*Madarian houdt expres genoeg afstand van Muad totdat hij de helm op heeft. Madarian kijkt opzij. Hij ziet Arya niet, maar een groepje soldaten. Het harnas kan Madarian wel beschermen tegen alle soorten magie, behalve illusiemagie. Tenminste.. niet zonder die helm. Die kaaij is daar uitstekend in.*

Muad, pak hetgene wat nu je toe komt! Het is een helm. Zet deze op. En kijk dan niet naar Arya, want daar krijg je een zere kaak van...

"Madarian!" In paniek schreeuw Arya. hij zou Muad toch niet kunnen vermoorden, of wel? In paniek rende ze naar Madarian en Muad toe.