*Madarian zag Djaq vlak langs hem lopen. Plotseling hakt een grote bewaker Djaq z'n hoofd er bijna af, terwijl die bewaker iets zacht zegt. Djaq valt neer op de grond. Nog voor die bewaker zijn zwaai voltooid heeft steekt Madarian Soulshatter door z'n hals. Beide slagaders en de luchtpijp zijn doorboord.

Het bloed van de bewaker stroomt uit z'n hals, precies op het lichaam en de mond van Djaq. De bewaker valt dood neer. Madarian probeert het lichaam van die bewaker op te tillen, maar dat lukt niet. Hij is te zwaar. Madarian begint het lichaam langzaam en voorzichtig te verslepen naar de kamer waar al een lichaam ligt.*

*Muad kijkt Arya nog steeds verbaasd aan, als hij in zijn ooghoek Djaq ziet vallen*
"Shit! Djaq! Nee!"
*Muad scheurt zijn blik los van Arya, en sprint naar Djaq toe.*
"Oh moedertje lief, laat het niet zo zijn..." mompelt hij...
*Bij Djaq aangekomen helpt hij Madarian met het wegslepen van de wacht, rent dan terug, en tilt Djaq op. Hij legt hem aan de rand van de open plek die aan het fort grenst neer, en legt zijn hoofd weer tegen zijn nek aan.*
"Oh moedertje lief..." blijft hij ondertussen maar doormompelen....

Arya kijkt eerst even verbaast op als ze ziet dat Muad ergens heenrent, en ziet net iets erna hetzelfde.
"***! Djaq!"
Snel rent ze achter Muad aan, zachtjes vloeken mompelend.

"Muad, wat is er allemaal gebeurt!"
Arya kijkt naar het hoofdeloze lichaam van Djaq, en merkt dat ze staat te trillen

*Muad kijkt een beetje in paniek om zich heen*
"Ik heb geen flauw idee! Ik was nogal druk bezig met mezelf over jouw uiterlijk te verbazen, en plotseling zie ik hem onthoofd worden in mijn ooghoek....
Madarian, weet jij iets?"

"uiterlijk verbazen?!" Arya houd beide handen tegen de zijkant van haar hoofd aan in verwarring, om te proberen alles weer op een rijtje te krijgen.
ik had eerder moeten komen.. ik had Djaq moeten helpen met vechten.. dekking..
Arya kijkt van Djaq zijn lichaam naar zijn hoofd, dan Naar muad, die ze nog steeds niet helemaal snapt.

"Schat? Hoe lang geleden heb je in een spiegel gekeken?"
*Muad rommelt wat in zijn tas, en haalt er een spiegeltje uit tevoorschijn*
"Kijk maar..."

"Ik had dit kunnen voorkomen" mompelt hij ondertussen bij zichzelf

Arya duwt de spiegel opzij en gaat op de grond zitten, trillend, terwijl haar ogen op Djaq gefixeerd blijven. ze legt een van haar handen op het voorhoofd van Djaq, dat iets verder lag. wat er precies gebeurde wist ze niet, maar er leek iets anders te zijn gaan liggen.
"Muad, als je het niet al te erg vind maak ik me later wel zorgen over schoonheidsproblemen, want ik weet dat ik een tijd niet in bad ben geweest."

"Ehm... Arya... Een beetje vuil zorgt niet voor zwarte haren... en ook niet voor gekrulde oren, en al helemaal niet voor die grotere aura om je heen.... Wat is er met je gebeurd schat?" vraagt hij haar, met een lichte triller van angst in zijn stem

Madarian fluistert: "Shh! We zitten in het fort nu! Wil je zo'n 70 a 75 man op je af krijgen? Ik vind dat te veel..."

*Madarian kijkt naar Djaq, Muad en Arya*

Madarian: "Voor ik er erg in had liep hij langs me en werd hij door deze gast hier onthoofd!"

*Madarian schopt tegen het lichaam aan van de laatste bandiet.*

"Een ding weet ik wel. Als een vampier echt dood is of gaat, vergaat hij tot stof. Bij Djaq is dat nog niet gebeurd gelukkig. Arya, doe je best. En je nieuwe look vind ik heel apart. Als Djaq het echt niet redt zal hij vergaan tot stof. En ik lijk misschien onverschillig, maar ik wil niet nog meer van m'n vrienden verliezen!

Als jullie een volgende keer ergens naartoe snellen, graag opletten of er geen vallen zijn. Gelukkig had ik die val daar al uitgeschakeld..."

*Madarian wijst naar de boomstam aan het plafond.*

"Ik heb niks gedaan! zijn jullie allemaal aan het halucineren ofzo!"
Arya schreeuw het snel, is het even zat en kijkt van Madarian naar Muad, terwijl ze haar hand nog steeds bij het hoofd van Djaq hield.

De plotselinge uiting van woede en verwarring leek iets anders te hebben getriggerd... onder haar hand leek Djaq te bewegen, alleen de bewegingen klopte niet voor wat normaal was.

pas toen ze vanuit haar ooghoek zag dat er wat gebeurde keek ze terug naar Djaq, en trok haar hand weg. tot haar verbazing leek een grote snede die Djaq had opgelopen op zijn gezicht,terwijl hij toch echt niet hier was, en dus geen kans had ook maar iets te herstellen, zeker niet in zo een korte tijd.

Nu bang ging Arya achteruit zitten. "Muad.. wat zei je ook alweer precies?" Haar stem trilde helemaal.

*Arya schreeuwde net iets te hard. De deur van de rechterkamer vloog open en de twee bandieten die daar binnen waren komen naar buiten*

Bandiet 1: "Volgens mij hoorde ik wat!"

Bandiet 2: "Ik hoor niets, maar ik loop wel even mee. Met die brand weet je het maar nooit!"

*Net als beide bandieten buiten de kamer zijn ziet de eerste het groepje zitten. Madarian reageert snel en weet de eerste bandiet met Frostmourne in de nek te raken. Het hoofd van die bandiet bevriest.

De tweede bandiet staat heel even verschrikt stil en begint zich om te draaien. Madarian is niet snel genoeg om een ander wapen te pakken, maar Muad had nog een werpmes bij de hand, die de tweede bandiet uitschakelt.*

"Zoals ik al zei, graag zachtjes praten. En ik weet niet of je iets van plan was, maar het leek er wel op..."

*Weer begint Madarian met de lichamen te slepen.*

Dat is het nadeel. Om geruisloos door een fort te trekken moet je de lichamen zo goed mogelijk opruimen. Ach ja, een gratis extra workout zullen we maar zeggen...

Op eens horen jullie gekraak boven jullie.
Er vallen allemaal stukjes van het dak naar beneden. Er valt er een gast naar beneden.

Hij staat op en schrikt. Hij rent naar de muur en gaat er tegen aan zitten. Hij kijkt geschrokken om zich heen. Dan ziet hij jullie in de ruimte. Hij loopt naar jullie toe en vraagt (met een lief zacht stemmetje) "hebben jullie eten voor mij" en gaat naast jullie zitten.

Arya springt naar achter als ze gekraak boven haar hoort, waardoor de helft van het plafon op het levenloze lichaam van Djaq terechtkomt.
"Nou madarian.. dat stil zijn kun je vergeten..."
Terwijl ze haar hart nog voelt kloppen kijkt ze naar het figuur dat naar de groep toe komt lopen, terwijl ze voelt dat haar bloed langzaam het kookpunt begint te bereiken. wie was dit, hoe kwam hij hier en hoe haalde hij het in zijn hoofd zomaar het halve dak op Djaq te laten flikkeren!?

zoekend naar hulp keek ze van Madarian naar Muad, want Arya wist even niet meer wat ze nu moest doen.

Rustig maar ik Ben Djingie. En ik ben op zoek naar eten. Ik loop hier al dagen rond zoekend naar eten. Soms kwam ik sleep sporen tegen en dacht ik dat er misschien ook wel andere mensen waren.

Toen hoorde ik stemmen onder me. Ik bukte me naar de grond. En toen brak het dak. En ben ik hier.

Hoe heten jullie als ik vragen mag??

*Doordat het dak op mij valt schrik ik wakker*

"Wat krijgen we nou!?"

*Ik pak met mijn hand een stuk puin en slinger het door de lucht, dan sta ik op en vraag me af wie de vreemdeling is*

"En jij bent?"

zo als ik al zei ik ben djingie, en kom hier om jullie te vergezellen en eten tekrijgen

"Djaq?" Verbaast kijkt ze op als ze de stem van haar vriend onder het puin hoort, en begint met het weghalen ervan. "Djingie.. sorry als ik bot lijk maar je hebt zojuist onze vriend over het dak bedolven.. " zachtjes mompelt ze erbij dat hij toch al uit elkaar lag.

Nadat het puin verwijdert is blijkt Shinki weer aardig in orde te zijn. van blijdschap geeft ze heb een enorme knuffel. " ik dacht dat je dood was.."

"o srry dat was echt niet mijn bedoeling maar ik ben net ook door een dak gevallen hoor" *stoft wat puin van zijn vest af* "kan ik helpen?" zonder het wachten op een antwoord help hij Arya

*Een bepaald geluid wordt steeds harder. Het geluid van meerdere mensen die aan het rennen zijn!*

Iedereen stil! Niet bewegen, niet spreken!

*Madarian begint zeer zachtjes een spreuk te prevelen, en hij blijft die spreuk herhalen. De deur wordt open gegooid en er stormen 10 bandieten naar binnen! De bandieten kijken rond met getrokken zwaarden, maar ziet het gezelschap niet.*

"Hier kwam dus het lawaai vandaan! Weer een ingestort plafond! Dat fort begint echt uit elkaar te vallen! Sh*t! Die instorting heeft die beginnelingen gedood! Ach ja. Ik zal de Kaaij wel inlichten. Gaan jullie maar weer terug naar jullie post."

*De bandieten verlaten de kamer. Zodra ze allemaal uit hoorafstand zijn houdt Madarian op met prevelen en zakt uitgeput in elkaar. Madarian kijkt even omhoog.*

"Inderdaad, die spreuk kwam goed van pas oude vriend."

*De anderen kijken Madarian vreemd aan.*

"Een spreuk van m'n oude vriend de hofmagier. Ditwas een camouflagespreuk die maar eventjes werkt op een groepje. Ooit zou hij wel van pas komen zei hij. Dit is de eerste keer dat ik hem hoef te gebruiken. Het duurt een tijdje voordat ik die spreuk opnieuw kan gebruiken...

Enne voordat ik het vergeet: Welkom terug Djaq!"

*Madarian pakt een manadrankje uit z'n rugtas en drinkt deze op. Daarna pakt hij een stuk brood en geeft dit aan Djingie.*

*pakt het stuk brood aan, en eet het op* "dank u heer Madarian, kan ik jullie helpen iets te doen. de weg wijzen. ik ken dit fort zo wat uit mijn duim."