*demion rolt naar links en voelt iets van koud staal op de grond liggen.

O yeah, party time!

Hij grijpt het zwaard beet en komt omhoog uit de mist. het vuur in zijn ogen wakkerd aan en zijn spieren spannen zich aan om het enorme zwaard de lucht in te tillen. met de andere in het zicht, tilt hij het zwaard boven zijn hoofd met de punt naar de grond. er komt een raar gebrom van het zwaard vandaan. De paar van de schimmen zien dit en negeren Madarian, springen over hem heen en stormen op Demion af, met wapens in de aanslag.

*Zzzoeff!*

Een pijl vlieg langs demion zijn hoofd. dan scheelde niet veel.

*Zzzoeff!......Splats!*

Demion knijpt zijn ogen dicht van de pijn. hij is geraakt in zijn schouder door een pijl. hij probeerd de pijn te negeren en het zwaard begint hard te brommen boven zijn hoofd.

Arya loopt snel naar Muad toe, ondanks de gevechten, en legt een hand op zijn gewonde schouder. weer stroomt die vreemde energie, weer schelt dat getik door haar hoofd, stopt en begint dan weer. De wond op zijn schouder verdwijnt langzaam. " gaat het wat beter zo...?"

Zodra de muur verdwijnt springt Arya op met haar wapen en probeert door de mist heen te kijken of die verrekte kaai nog in de buurt was. kom dan lafaard... of ben je bang geworden... Uitdagend loopt de in de richting waar hij had gezeten, toen ze zonder moeite de toekomst dichterbij had gehaald.

Ben je bang geworden omdat ik je heb laten zien wat ik zal doen!?

*Madarian probeert de vreemdeling te beschermen. Echter twee pijlen gaan door z'n verdediging. Een mist, een raakt de vreemdeling in de schouder. Madarian ziet dat één schim pijlen afvuurt, en stormt op de schim af.*

*Als Madarian vlakbij is schiet de schim een pijl af. De pijlpunt weet door het harnas heen te boren en zorgt voor een lichte schampschot aan de linkerbovenarm.

Madarian steekt met Frostmourne onder de gordel waardoor de edele delen van de schim bevriezen. Daarna hakt Madarian het hoofd eraf met SoulShatter.

Als Madarian omkijkt ziet hij dat de vreemdeling van achteren aangevallen wordt door een schim. Madarian gooit Frostmourne en raakt de schim op z'n rechter onderarm.*

*optijd is de aanval afgeweerd en Demion ramt met al zijn kracht het zwaard de grond in. even was het stil, te stil. de stilte die je altijd hoord voordat er iets vreselijk misgaat. het zwaard in de grond zorgt voor trillingen die botten doet ratelende. de grond begint vervolgens te scheuren en het zwaard gloed rood op. een van de schimmen ziet dit te laat en valt de gond in en word verbrijzeld door de twee lagen aarde die langs elkaar schuren. Vervolgens schiet er vuur uit de kieren. de schimmen schieten alle kanten op in paniek en twee daarvan zien het te laat. ze staan in lichtelaaien, krijsend vallen ze op de grond. zelf de barriere begint scheuren te vertonen. het zwaard breekt onder de enorme trillingen en is niet meer bruikbaar. demion gooit de rest van het zwaard over zijn rug en trekt zijn wapen achter zijn rug vandaan. de blauwe gloed wakkerd weer op terwijl hij met zwaard in hand op de laatste schimmen in stormd.

"Arya, haal die barriere neer. daarna,... gooi het paarse kristal tegen de kaai... dan ontstaat ern een krachtveld om hem heen. ik wil hem levend hebben!"

demion ramt zijn zwaard door de eerste de beste schim die voor hem staat en greinst naar Madarian.

"ik kan ook wat van dit soort spelletjes "

terwijl hij zijn zwaard terug trekt uit de schim, vallen er ingewanden op de grond. dampende stinkende stukken, kletsen over de vloer.

Kaai, nu hebben je bijna.... nu wil ik hebben wat je van mij gestolen hebt

*Als Muad plotseling de geruststellende hand van Arya op zijn schouder voelt en daarna merkt dat zijn arm minder zwaar wordt, stuurt hij meteen al zijn krachten naar de muur, wetende dat hij nu alles kan.*
Bedankt schat
*Dan begint de grond te schudden, en te scheuren. Er door al dat geweld beginnen er scheuren in de muur te komen, maar kapot gaat hij niet. Dan geeft Muad een onaardse schreeuw, en gooit hij zijn armen naar voren.*
*Een luid gerinkel van glas volgt, en de muur zakt in elkaar, terwijl er energiesplinters in de rondte vliegen. Sommige schimmen worden geraakt, waardoor ze spontaan in een rap tempo eerst zichtbaar worden, en daarna snel ouder worden, totdat ze in stof uit elkaar vallen.*
*Muad voelt een scherf vlak over zijn hoofd vliegen, maar een komt ook in zijn been terecht, waardoor Muad direct door zijn benen zakt.*
*Hij scheldt een beetje, en rukt de scherf uit zijn been. Hij staat voorzichtig weer op, en loopt dan naar de deur toe waar de kaai zat.*
"Houden jullie die schimmen bezig, jongens?" vraagt hij de rest, als hij de deur open trapt, en met een woedende blik maar stilzwijgend de naastliggende kamer binnen loopt.*
*Daar binnen gekomen, ziet hij een bloedmooie vrouw op een bank liggen, naast de Verrekijker*
"huh?"

*Madarian weet nog net te voorkomen dat hij niet in de diepte gegooid wordt. Het lijkt net alsof hij met een slechte dans dit weet te voorkomen. Door die 'dans' wordt hij net niet geraakt door de energiescherven.

Madarian weet wel nog een schim de afgrond in te duwen.*

"Dat scheelde niet veel!"

*Madarian kijkt even de kamer van de kaai in. Daar ziet hij de vrouw van z'n dormen zitten.*

"Amber? Wat doe jij hier? Wacht eens even... Jij bent de kaai! Wacht maar totdat de schimmen verslagen zijn! Het uiterlijk van Amber overnemem... Ik zal je!"

*Madarian weert een slag af van één van de laatste schimmen.*

Madarian... Muad heeft je helm nog op, en ook hij ziet een vrouw daar.. trillend volgt arya de blik van beide, naar de kaai/amberpersoon.

"Madarian.... was amber laatst niet eventjes weg? en was kort daarop niet iets gebeurt in het buurland van dit land?"

Met het zwaard trillend in haar handen kijkt ze van de een naar de ander. was dit nu inderdaad de werkelijkheid?

Madarian: Amber, waar ben je op dit moment? Het lijkt erop dat je zit in het fort waar ik nu ben....

Amber:Ik zit in bad. Ik heb vandaag al flink wat geregeld voor de bruiloft, dus ik ben doodop. Ik ga straks naar bed toe...

Madarian: Gelukkig! Geniet van je bad.

Madarian: "Alles leuk en aardig, maar dat is Amber niet!"

*Madarian begint naar de vrouw te lopen met z'n zwaarden klaar om toe te slaan. Hij slaat richting de vrouw, maar stopt net op tijd. Daarna houdt hij Frostmourne vlak onder de kin van de vrouw.*

Madarian: "Wie ben jij en waar is die kaai gebleven?"

*De vrouw tilt angstig haar armen op. Ze zit vastgeketent. Madarian bekijkt die kettingen en laat z'n zwaard zakken.*

"Lijkt erop dat je me niet stiekem kan aanvallen. Waar is die kaai?"

*De vrouw opent haar mond, om te laten zien dat ze geen tong meer heeft.*
"hm... Dat geeft toch wel lastig antwoord...." reageert Muad spontaan.
*Dan staat de vrouw op, waarbij blijkt dat de kettingen door een gat in de bank naar de muur erachter doorlopen, en dat ze een flink stuk extra ketting heeft gekregen om fatsoenlijk de ruimte rond te kunnen lopen, maar de kamer kan ze niet uit.*
*Ze loopt sensueel eerst richting Madarian, en loopt 'per ongeluk' met haar schouder tegen zijn arm aan. Madarian voelt spontaan haar magie door zijn arm naar zijn hart stromen, waardoor hij een ongelooflijke stoot lust op voelt komen.*
*Dan loopt ze door naar Muad, bij wie ze recht voor hem stil gaat staan. Ze kijkt hem sensueel in de ogen, en begint dan met haar nagel over zijn borstkas te strijken. Muad probeert weerstand te bieden met al zijn krachten, maar al snel staat hij hulpeloos naar haar wel erg diep uitgesneden decolleté te staren.*
*Nog net aan weet hij met veel pijn en moeite een hulpeloze blik naar Arya te sturen, voordat hij volledig wordt overrompeld door de lustgevoelens die de vrouw bij hem opwekt*

zo snel als dat de vrouw naar Muad toeloopt op die vreselijke manier spant ze haar spieren aan, knijpt haar handen tot vuisten terwijl ze het zwaard nog vasthoud en ziet nog net Muad naar haar kijken.

"nee nee nee nee.." Ze fluisterde de woorden tegen zichzelf, greep zo mogelijk het zwaard nog steviger vast in haar handen, voor even de hele kaai vergeten, totdat ze opeens van achteren beet word gepakt, een keiharde ram op het hoofd krijgt en word meegesleurd terwijl de jongens in de ban van de vrouw zijn.

*Madarian is in de ban van die vrouw die erg lijkt op Amber. Hij wil echter trouwen met Amber. Madarian probeert weerstand te bieden tegen die vreemde aantrekkingskracht van de vrouw. Madarian probeert te rekenen, te denken aan de bruiloft, alle dingen die geregeld moeten worden. Het helpt iets, maar niet voldoende.*

Madarian: Amber... Help...

Amber: Madarian, wat is er?

Madarian: Een vrouw die precies op je lijkt heeft me betoverd, en ik kan geen weerstand bieden!

Amber: Denk aan het plezierigste moment met mij. Als je geen weerstand biedt, dan komt zo'n moment nooit meer!

*In zijn ooghoek ziet Muad iets gebeuren met Arya, en hij scheurt zijn blik van de decolleté van de vrouw af, om te zien wat er gebeurt.
Hij ziet dat Arya door de kaai wordt vast gehouden en een klap op haar hoofd krijgt*
"Nee! Arya!"
*Muad grijpt naar zijn zwaard, maar vind de hand van de vrouw. De lust voor de vrouw vlamt meteen weer op, zeker als zijn blik haar groene ogen ontmoeten.*
Laat haar maar gaan, liefste. Ze is je niet waard, ze kan jou nooit geven wat je nodig hebt hoort hij in zijn hoofd.
*Als in trance staat Muad de vrouw aan te kijken, terwijl zij weer verder gaat met hem te verleiden, nu doormiddel van hem blikken te schenken op de meer intiemere plaatsen van haar lichaam*

nog maar gedeeltelijk buiten bewustzijn fluistert ze zacht zijn naam. " Mu...ad" meteen daarna komt er nog een hard voorwerp op har hoofd neer en verliest ze het bewustzijn compleet, om niks meer te merken van waar ze mee naar toe word genomen.

De kaai neemt Arya mee terwijl de vrouw Muad in de ban probeert te houden, en Madarian te druk bezig is met communiceren met zijn soon-to-be vrouw.

*Demion zit de laatste schimmen vallen en veegt zijn zwaard af, stopt het achter zijn rug en draait om. hij zit de dat de barriere weg is en de andere de volgende kamer in zijn gelopen. hij kijkt voorbij muad en ziet een mooie vrouw voor hem staat. iets van binnen zegt demion dat er iets helemaal niet klopt aan die vrouw. hij moet en zal er doorheen zien. hij zet een sprintje richting de deur en springt naar binnen. de vrouw is maud aan het verleiden op een wel heel interresante manier (...;))

(waar is arya?)

hij kijkt rond om een spoor van arya te zien en ziet een schim van de kaai de duisternis inlopen met een persoon over zijn schouders.

"waar is arya?"

Muad reageerd niet

(is dat arya?....Maud?...wat waarom let hij niet op?.....o ja die vrouw)

Demion trekt zijn zwaard en gaat achter Muad staan. met de onderkant van zijn zwaard tikt hij hard op het hoofd van muad.

"kom eens bij kennis, dit is een illusie en die vrouw is niet wat je denkt dat het is"

hij wijst naar de schaduw waar de kaai net stond.

"waar is Arya? ging de kaai daarheen?"

*Door de klap op zijn kop komt Muad weer even bij zijn positieven*
*Hij draait zich kwaad om naar Demion*
"Au! waarom...." Demion laat Muad niet uitpraten, maar begint meteen over dat die vrouw een illusie is
*Naarmate Demions verhaal vordert begint Muad te begrijpen wat er aan de hand is*
*Hij trekt rustig, maar zodanig dat die vrouw het niet ziet zijn zwaard, en steekt dan plotseling naar achteren, recht door het hart van de vrouw*
*Ze laat een gekrijs horen dat niet van een mens afkomstig kan zijn, en in haar doodsnood klapt ze haar gevederde vleugels uit, terwijl ze verkrampend aan Muad's zwaard hangt.*
"Geen illusie, een Erinyes.... Ik had het kunnen weten..."
*Muad trekt zijn zwaard weer uit haar lijf, en slaat haar groene bloed er vanaf. Waar het bloed de muren en de grond raakt, kringelt er rook op, en ontstaan er putjes in het steen*
"En wat zei je dat er mis was met Arya?"
*Hij kijkt even rond*
"Ehm... Waar is ze eigenlijk?"
Arya! Waar ben je?!
*Dan herinnert hij zich dat hij de kaai Arya mee heeft zien nemen*
"Waar zei je dat die kaai heen ging?" vraagt hij aan Demion

*Voordat Madarian er erg in heeft steekt Muad de vrouw dood. Madarians eerste reactie is dat hij z'n zwaard grijpt en slaat richting Muad. Demion had deze reactie echter verwacht en weert de slag af. Daarna is het effect van de Erinyes uitgewerkt.*

"Wie... Wat... Waarom viel ik jou nou aan?"

*Madarian ziet de Erinyes dood liggen. Hij herinnert zich de aantrekkingskracht van haar.*

"Muad, sorry dat ik je aanviel, en bedankt dat je haar hebt uitgeschakeld. Welke kant moeten we op voor de kaai en Arya?"

Amber, dankzij Muad niets gebeurd. Het was een Erinyes...

*Demion ziet Madarians naar zijn wapen grijpen. snel trekt demion zijn zwaard en springt ervoor. een flinke klap komt hard op het zwaard en er schieten volken door de kamer. beide madarian en Maud komen weer tot reden. ze kijken verbaasd rond en zien vervolgens de dode Erinyes op de grond liggen. het bloed brand gaten in de stenen vloer. de geur is verschikkelijk.

Snel kijkt demion naar de schaduw waar de kaai verdween. niks te zien....toch kan hij daar ergens zijn. met zwaard in hand loopt hij voorzichtig richting de duisternis.

"Vreemdeling, bedankt voor het afweren. Ik had mezelf nooit vergeven..."

*Madarian probeert verschillende kijkers en ziet een spoor op de grond. Madarian volgt deze totdat het spoor bij een muur eindigt.*

"Oké, hoe krijgen we die geheime gang open..."

Langs madarians hoofd flitst een werpmes voorbij die zich diep in het gesteente boort. een klein geflikker is te zien aan het eind van het mesje. Demion draait zich om en doet zijn ogen dicht.

"jullie kunnen maar beter je ogen en oren sluiten"

*Flits! BANG!*

eerst word de kamer totaal verlicht door een rood-kleurig licht gevolgt door een harde knal. nu wachten tot het stof is vervlogen.

"ik ben heel goed om op plaatsen te komen waar niemand zomaar komt, dit is een van die manieren....niet veel style, maar zeer effectief"

Als ze eenmaal bijkomt merkt ze dat ze behoorlijk vast zit, haar handen stevig op de rug met stalen kettingen, en een klein beetje speling om ten minste van zittens positie te kunnen veranderen bij haar voeten. voor haar ogen leek iets te zitten, want zien kon ze niet, helaas wel voelen. haar hoofd leek op barsten te staan van de harde klap die haar was uitgedeeld en het was alsof de meeste botten in haar lichaam gebroken waren, alhoewel ze wist dat dat waarschijnlijk weer een van de illusiespelletjes van de kaai was.

in haar buurt hoorde ze voetstappen, bladeren ritselen, maar ze kon geen verschil tussen licht en donker zien, waardoor ze nog steeds geen idee had van waar ze was, alleen van wie er waarschijnlijk daar bezig was. de kaai, ergens mee bezig om haar vrienden uit de weg te ruimen. alleen waarom was zij nog niet dood?