"Zullen we dan maar vertrekken?"

*Pakt een boog uit zijn tas en laat het zien aan Muad en Arya*

"Heb ik gepakt uit het verstopte museum.
Luna heeft het toevallig gevonden"

*Muad springt uit bed, en geeft Arya snel een zoen*
"Ik ben weer helemaal uitgerust" zegt hij met een grijns.
*Snel pakt hij zijn tas erbij, die hij als een razende begint te vullen met van alles dat hij eventueel nodig denkt te hebben*
*in zichzelf mompelend* "Ik vind het nog steeds jammer dat ik geen groente tuin kwijt kan in deze tas..."
*Als hij bijna klaar is komt Djaq de kamer binnen lopen met zijn nieuwe boog*
"Zooo, das een mooie. Mag ik hem even proberen?"
*Muad pakt de boog van Djaq aan, legt er een pijl op, en trekt hem uit*
"Pfff.... das een zware jongen..."
*Dan richt hij op een klein zwart puntje buiten op de schutting.*
*Tot zijn schrik merkt hij dat het doel wat hij in gedachte had een stuk dichterbij kwam, wat het richten een stuk makkelijke maakte*
*Hij laat de pijl vliegen. Hij kijkt daarna uit het raam, en hij ziet dat de pijl in de schutting zit.*
"Dalijk kijk ik wel of die pijl raak was."
*Dan geeft hij de boog terug aan Djaq*
"Bedankt in ieder geval. 't is een erg goede boog, kan ik je vertellen. Volgens mij is ie magisch."
"Arya? Jij was altijd beter in afstanden schatten... Hoever weg staat die schutting daar?"

*Een voorbijganger schrikt als er plots een pijl vlak voor hem langs vliegt en in de schutting belandt. Hij kijkt naar binnen en ziet Muad de boog weer geven aan Djaq.*

Voorbijganger: "Hé, wat zijn dat voor geintjes! Je had bijna een pijl door m'n kop geschoten! Dit meldt ik bij de wachters!"

Arya verschiet van kleur als ze zijn lippen weer even op haar wang voelt. " helemaal wakker zo te zien." Met een grijns staat ze op en ziet Muad een beetje klagen over de tas. zelf was ze nog bezig toen ze een pijl hoorde. snel keek ze om en zag Muad schieten, daarna een vraag stellend. " die schutting? ik schat iets van honderd meter? misschien iets meer of minder. hoezo dat dan? de schutting zelf is niet moeilijk te raken hoor.."

Na opeens gebrul van buiten te horen uit ze een zucht. " niet weer de wachters... ik denk dat we Madarian nogal in de problemen brengen.."

*Muad buigt naar buiten en ziet de scheldende man buiten staan*
"Sorry! U bent niet gewond hoop ik?"
*Snel gooit hij een paar goudstukken naar beneden*
"Hopelijk is dit genoeg schadevergoeding om de wacht niet te roepen?"
Man: "Ehm... tja... ehm... bedankt."
*Hij kijkt in zijn hand, en ziet dat hij net een jaarsalaris heeft gekregen*
"Maakt u zich maar geen zorgen hoor, de wacht hoort hier niets van"
Muad: "Dank u!"
Zacht genoeg zodat de man beneden hem niet hoort: "Pfff... wat zijn ze makkelijk om te kopen hier zeg..."
"100 meter zei je heh? Mwa, dan wil ik wel eens zien of ik die vlieg heb weten te raken die op die schutting zat" zegt hij als reactie op Arya's antwoord.
*Hij rent snel naar beneden, en haalt de pijl op. Als hij weer boven is, laat hij trots de vliegresten op de pijl zien*
"Goeie boog Djaq!"

*dan gespt hij zijn zwaarden om.*
"Ik ben klaar om te vertrekken. En jullie?"

"goede boog, of wat anders..." Arya mompelt eventjes, maar schud daarna om de vreemde gedachten weg te halen. " Laten we Madarian gaan zoeken, ik denk dat het zo onderhand wel tijd is om te gaan vertrekken. de laatste keer dat ik madarian zag was hij zo aan het stuiteren..." met een grijns pakt ze haar rugzak weer op van de grond en loopt naar beneden, naar de hal.

*Vrolijk loopt Muad achter Arya aan, terwijl hij de hengsels van zijn rugtas een beetje bijstelt, zijn zwaarden controleert of ze wel los in de schede zit, en zijn haar probeert in model te krijgen, wat hopeloos mislukt*
"Waar moeten we die man eigenlijk gaan zoeken? Weet jij iets, Arya?"

"persoonlijk lijkt het mij nogal slim om even te gaan kijken in ons buurland.. daar scheen de kaai voor het laatst gezien te zijn bij het paleis, weet je de uitleg van de koning nog? we zullen alleen heel voorzichtig moeten zijn, want ik denk niet dat het land het op dit moment fijn vind als we binnen komen.."

"In dat geval hoop ik dat ie zo dom is om te blijven hangen waar hij hing... Maar het is inderdaad de meest logische eerste zoekplaats...
En misschien kan Djaq als onze onderhandelaar optreden, omdat hij uit geen van beide landen komt..."

"Ummm ik weet het niet.
Ik heb nog nooit eerder onderhandelt"

*Ik pak nog snel een stuk of 50 pijlen voor mijn boog*

"Ach, wie weet ben je er wel heel goed in Djaq, wie niet waagt, wie niet wint..."

*Madarian was even de deur uit gegaan. Hij was naar een bedelaar gegaan om informatie in te winnen over die bandiet. Die bedelaar gebruikt Madarian meer om aan informatie te komen. Volgens de bedelaar zit de bandiet in een grottenstelsen een uur van de stad vandaan.*
*Madarian gaat weer terug naar huis.*

*Eenmaal thuis aangekomen staat iedereen op Madarian te wachten.*

"Waar willen jullie naartoe gaan? Weten jullie al waar die kaai zich verstopt? Ik heb een tip gekregen waar we hem kunnen vinden..."

*Madarian pakt een kaart en rolt deze uit.*

"Iedereen heeft een kaart en kompas in z'n rugzak zitten. Dit hier is deze stad. De kaai zit waarschijnlijk in deze grot hier. Het schijnt een redelijk groot grottenstelsel te zijn, dus zorg dat je niet verdwaalt.

In jullie rugzakken zitten speciale brillen waarmee jullie in het donker kunnen kijken. Zet deze niet op in het daglicht, anders worden jullie verblindt!"

"Madarian heb je er ook een voor Luna?"

*Luna, die nu al vuur kan spuwen laat een boer en verbrandt daarbij het puntje van mijn harnas*

"Draken hebben niets aan kaarten. Ze hebben een gigantisch goed richtingsgevoel. Luna, wil je wel oppassen wat je in de brand steekt? Ik wil niet dat m'n huis in de fik vliegt..."

*Muad rommelt wat in zijn tas, en plukt de nachtkijker er uit die Madarian erin heeft gestopt*
"hm... deze zal ik niet nodig hebben, gok ik zo... Mijn nachtzicht is immers uitstekend."
mompelt: "Het is zo makkelijk om een half-Engel te zijn, soms..."
*Hij stopt de bril toch weer terug in de tas, onder het mom van beter te veel meegenomen dan zonder zitten als je het nodig hebt*
"Oh ja, en Djaq, ik denk niet dat Luna een nachtkijker nodig heeft, draken kunnen beter zien in het donker dan Dhib en ik bij elkaar..."

"Laten we maar gaan..."

*Madarian begint een kant op te lopen, maar Luna gaat een andere kant op. Madarian kijkt naar Luna.*

"Luna, op zich heb je gelijk, maar we moeten eerst de stadspoort door. Jij kan wel over de muur vliegen, maar wij hebben daar iets meer moeite mee..."

Phæn loopt achter Madarian aan, een grijns verschijnt op zijn gezicht bij het zien van de eigenwijze Luna. 'Laat haar anders maar even rondvliegen tot wij er zijn of zo, kan zij ook even de buurt verkennen.'

"Jullie misschien" reageert Muad iets misnoegd, maar wel met een grote grijns op zijn gezicht, en een vette knipoog.
*Snel loopt Muad achter de anderen aan, nadat hij Luna nog even nakeek, die toch stug de andere kant op loopt.*
*Al snel heeft hij de rest weer ingehaald, en legt hij zijn arm om Arya's middel*
Dan begint hij zachtjes te zingen:
"The road goes ever on and on
Down from the door where it began
Now far ahead the road has gone
And I must follow, if I can
Pursuing it with weary feet
Until it Joins some larger way
Where many paths and errands meet
And whither then? I can not say"

"Als we een beetje doorlopen dan moeten we er over een uurtje kunnen zijn. Dan heb ik natuurlijk niet eventuele bandieten en wilde dieren meegerekend..."

*De groep loopt door de stadspoort en volgen de weg naar de grot. Na twee bochten is het al raak! Een wilde beer staat klaar om aan te vallen. Madarian maakt zich groot en schreeuwt! De beer schrikt van dit gedrag en maakt dat hij wegkomt.*

"Soms hoef je niet te vechten. Een beetje bluffen werkt beter in het wild. Als je wegrent, dan heb je juist stront aan de knikker..."

Arya loopt samen met Muad achter de anderen aan, genietend van het deuntje dat hij neuriet en zich even niet te veel zorgen makend.

"Madarian, wacht maar tot ik luid begin te zingen... dan durven er meteen geen dieren meer in de buurt te komen" zegt hij met een grote grijns.
"Jammer genoeg jaag ik jullie dan ook weg... en dat wil ik niet..."

"je zult toch echt beter je best moeten doen wil je mij wegjagen Muad." Arya grijnst, en port Muad in zijn maar met haar elleboog. het wandelen, ook al was de bestemming nog wat onduidelijk, hielp haar humeur erg goed.

"Ik wil jou ook helemaal niet weg jagen, dus ik ga niet beter mijn best doen."
*plotseling, oerhard, en belachelijk vals*
"De meeste droooooomen zijn bedrog
Maar als ik wakker word naast jou, dan droom ik nog"
*Een kraai valt vlak voor Muad op de grond, dood, en met bloedende oren*
"ehm... oeps..." *krijgt een rood hoofd*