komt een 'klein balletje gehakt' verlegen het hoekje omkijken in de vorm van een klein slank gouden tijgertje.

*Amber en Madarian sluipen zachtjes achter Arya aan. Die elven oren van Arya horen meer dan die van hun...*

---

*Ruby moet binnen zien te komen. in het kasteel van Skingrad. Maar hoe? Zo maar naar binnen lopen lukt niet. Die bonus spreekt haar wel aan. Ze leest haar orders nog een keer door. Ze had na de bonus niet verder gelezen. Er staat in dat er een geheime gang is naar de kerkers van het kasteel, maar waar is onbekend. De assistent weet dit echter wel, en gaat elke avond naar de Drie Zussen Inn. Sh**! Daar zit Damassiah ook! Hoe moet ik dit oplossen? Eerst zorgen dat Damassiah geen probleem meer is. Maar hoe?*

Er staat een klein mager gouden tijgertje als een standbeeld bij een boom
En zegt plots:
'Goedemiddag'
tegen wat voorbijgangers.
De onbekende, oninteresante voorbijgangers rennen van schrik weg.
en ChrisT loopt verder en gaat verderop in een boom liggen.

Arya sloop, liet nauwelijks een geluid horen. Ze moest stilletjes toegeven dat ook Madarian en Amber zich behoorlijk goed stil wisten te houden. Opeens schoot er een glimlach over haar gezicht, ze had het inderdaad goed gezien, het was haar groep bekenden. Ze liet een diepe zucht van opluchting ontsnappen. Andrax zag ze stil zitten, maar Dusseldorp leek mokkend op de grond te zitten. De glimlach veranderde in een gemene grijns, ze was waarschijnlijk door Andrax al opgemerkt, maar Dusseldorp leek niets door te hebben.

Ze draaide zich om maar Madarian en Amber. "Sh.. blijf even hier zitten, ik wil iets leuks doen.." Ze gaf met haar hoofd een kleine beweding naar de richting van Dusseldorp, zodat de twee wisten wat ze precies bedoelde. Zonder verdere uitleg sloop ze een andere kant op, zodat ze van achteren aan zou kunnen komen lopen.

Voorzichtig vermeed ze elk blaadje, elke tak die onder haar voeten zou kunnen breken of zelfs maar knisperen, zodat ze opgemerkt zou kunnen worden. Langzaam maar zeker sloop ze dichterbij, totdat ze prachtisch achter hem stond. Ze grijnsde, bukte een beetje en riep in zijn oor: "BOE!"

Luna duwde de struiken opzij en viel verschikt op haar gat. Ze kon nog net een schreeuw inhouden door haar handen voor haar mond te slaan. Pas nadat Demion achter haar door de struiken kwam zetten realiseerde ze zich dat ze bij de anderen waren aangekomen. Demion keek even verbaast naar de anderen die ook verschikt omkeken. Hij krabbelde even achter zijn hoofd. “ik heb helemaal niet aangevoelt dat jullie hier zaten” sprak hij zacht en stak een hand uit naar Luna om haar overeind te helpen.

ChrisT heeft alles zien gebeuren vanuit een boom en springt naar beneden zonder een geluidje te maken, ondanks dat hij zo zwaar is,en vraagt aan het groepje:
'hebben jullie wat eten?
Ik heb al heel lang niet gegeten'
En kijkt met een glazige-puppyogen-look richting Arya.

Heb ik weer... Commotie nu ik net stilte nodig heb.
Adem.
Adem.
Adem.
Wie is dat eigenlijk, daarbuiten?
Adem.
Adem.
Adem.
Adem.
Demion en Luna? Of misschien Madarian?
Adem.
Adem.
Adem.
Adem.
A...

Hij was er weer. Het wandtapijt van zijn entiteit was nog hetzelfde als hoe hij het achterliet. Hij pakte de strengen weer op en ging verder met het weven, terwijl hij zich met iedere toevoeging sterker voelde.

*Net na aankomst in de Drie Zussen Inn had Damassiah een gouden tijger beeldje "Hallo" horen zeggen, en was daarna naar buiten gelopen. Even keek Damassiah naar z'n bier. Daarna nam hij nog een grote slok. Damassiah besloot naar z'n kamer te gaan. Het spoor van Ruby is hij kwijt, en hij moest nadenken wat z'n volgende stap zou zijn.*

*ChrisT liep naar binnen en de man achter de bar joeg hem gelijk naar buiten:
'Van goud of niet, je krijgt hier niks meer, wegwezen!'
En liep "met de staart tussen de poten" weer naar buiten.
En strompelde met een rammelende maag naar de buitenwijkjes.